Μετοχές: O παράγοντας δολάριο

Η κολόνια της σχέσης του δολαρίου με τις μετοχές, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών, κρατάει πιο πολύ απ' ό,τι η σχέση του αμερικανικού νομίσματος με τo πετρέλαιο και τα άλλα εμπορεύματα. Τι δείχνει.

Δημοσιεύθηκε: 18 Αυγούστου 2008 - 08:00

Dr Money

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που πολλοί αναρωτιώνταν αν ένα ισχυρότερο δολάριο θα ήταν καλό ή όχι για τη Σοφοκλέους.

Την εποχή της δραχμής το ενδιαφέρον εστιαζόταν περισσότερο στη συμπεριφορά των ξένων επενδυτών απέναντι στο Χ.Α. και λιγότερο στις επιπτώσεις που θα είχε το δολάριο για την κερδοφορία των ελληνικών επιχειρήσεων.

Ένα ισχυρότερο δολάριο αγόραζε περισσότερες δραχμές και επομένως αποτελούσε κίνητρο για τοποθετήσεις στη Σοφοκλέους ισχυρίζονταν οι ειδήμονες της εποχής.

Όμως, οι εποχές άλλαξαν.

Η Ελλάδα είναι χώρα της ευρωζώνης και η Σοφοκλέους μια περιφερειακή ανεπτυγμένη αγορά, με ισχυρές διασυνδέσεις με τις αναδυόμενες αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Ως εκ τούτου, η συζήτηση για το κατά πόσον η πρόσφατη ανάκαμψη του δολαρίου έναντι του ευρώ αποτελεί κάτι παροδικό ή περισσότερο μόνιμο την αγγίζει πιο πολύ.

Όμως, οι περισσότερες συζητήσεις για την ενίσχυση του δολαρίου έναντι του ευρώ αφορούν κυρίως στη σχέση του με τις τιμές των εμπορευμάτων, παρά με την πορεία των μετοχών.

Κι όμως, η κολόνια στη σχέση του δολαρίου και των μετοχών κρατάει πιο πολλά χρόνια.

Σύμφωνα με έρευνα της Credit Suisse, η ανατίμηση της σταθμισμένης ισοτιμίας του δολαρίου έναντι των άλλων κύριων νομισμάτων δεν είναι το καλύτερο νέο για τις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές.

Η ανατίμηση του δολαρίου από 10% και πάνω σε ετήσια βάση συνοδεύεται από αναιμική άνοδο των μετοχών κατά 0,5% περίπου.

Η συσχέτιση των κινήσεων του δολαρίου και των παγκόσμιων αγορών είναι αρνητική και ίση με 0,35% τα τελευταία 30 χρόνια και αυτό σημαίνει ότι η ανατίμηση του δολαρίου φέρνει υποχώρηση των μετοχών.

Πριν όμως σπεύσει κανείς να υιοθετήσει άκριτα την αρνητική συσχέτιση δολαρίου - μετοχών, καλό θα ήταν να λάβει υπόψη του ότι αυτή αποδυναμώθηκε το μεγαλύτερο διάστημα τη δεκαετία του 1990.

Άλλωστε, η σχέση του δολαρίου με μια αγορά μπορεί να υπαγορεύεται από άλλους παράγοντες οι οποίοι είναι δύσκολο μερικές φορές να προσδιοριστούν.

Αντίθετα, είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν οι επιπτώσεις από μια ανατίμηση διαρκείας του δολαρίου σε εταιρίες που αντλούν ένα σημαντικό μέρος των πωλήσεων και κερδών τους από τις ΗΠΑ.

Όμως, πρώτα απ' όλα θα πρέπει κάποιος να είναι βέβαιος ότι η ανοδική κίνηση του δολαρίου θα έχει διάρκεια και δεν θα ξεφτίσει σύντομα.

Το γεγονός ότι η θεωρία της αγοραστικής δύναμης, που χρησιμοποιεί τις σχετικές διαφορές πληθωρισμού, για να βρει το μακροχρόνιο επίπεδο της ισοτιμίας ευρώ - δολαρίου, εμφανίζει το δολάριο υποτιμημένο είναι ένα επιχείρημα.

Όμως, το ίδιο ίσχυε έξι μήνες πριν, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το δολάριο να διολισθήσει σε επίπεδα-ρεκόρ έναντι του ευρώ.

Πάντως, υπέρ του δολαρίου λειτουργούν αυτή τη χρονική στιγμή κι άλλοι παράγοντες, όπως η βελτίωση του αμερικανικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και η χειροτέρευση των προοπτικών ανάπτυξης της οικονομίας της ευρωζώνης, που οδηγεί σε καθοδική αναπροσαρμογή των προβλέψεων για τα επιτόκια του ευρώ.

Οι ένορκοι δεν έχουν ακόμη βγάλει την ετυμηγορία τους.

Όμως, είναι πολύ πιθανό το 1,60 να σηματοδοτεί το υψηλότερο σημείο για την ισοτιμία ευρώ - δολαρίου στον τελευταίο κύκλο αδυναμίας του δολαρίου, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.