T.T.: Μπρος... γκρεμός και πίσω ρέμα!

Αντιμέτωπη με την πολιτική της είναι η κυβέρνηση, αφού η περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου τη φέρνει μπροστά στον γκρεμό ή στο ρέμα. Και μάλλον ο γκρεμός είναι καλύτερος από το ρέμα.

Δημοσιεύθηκε: 31 Μαρτίου 2008 - 07:57

Dr Money

Η κυβέρνηση θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Κοινώς, δεν μπορεί από τη μία πλευρά να μειώνει συνεχώς τη συμμετοχή της στο μετοχικό κεφάλαιο εισηγμένων επιχειρήσεων που είναι στη συνείδηση του κόσμου ταυτισμένες με το κράτος και από την άλλη να θέλει να καθορίζει τις τύχες τους όπως γινόταν πριν.

Ούτε μπορεί να αρνείται την πραγματικότητα που δημιουργούν οι συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες στην τραπεζική αγορά εμμένοντας σε θέσεις οι οποίες ίσως είχαν νόημα τα προηγούμενα χρόνια αλλά όχι σήμερα.

Μετά τη MIG στον ΟΤΕ, άλλη μία εισηγμένη εταιρία, αυτήν τη φορά η EFG Εurobank στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (Τ.Τ.), εμφανίζεται ουσιαστικά, έστω και με αρκετή δόση τακτ, να αμφισβητεί τη θέση της κυβέρνησης ότι αυτή θα πρέπει να καθορίζει το μέλλον τους.

Η προτίμηση της κυβέρνησης σε έναν δυτικοευρωπαϊκό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό ως στρατηγικό εταίρο του ΟΤΕ έχει μια λογική, έστω κι αν τα συγκριτικά οφέλη σε σχέση με τα κόστη θα ήταν περισσότερα αν είχε σχεδιαστεί και τεθεί σε εφαρμογή εδώ και καιρό το μοντέλο της Εθνικής Τράπεζας.

Το γεγονός ότι βρέθηκε η Deutsche Telekom απλοποιεί τα πράγματα στον ΟΤΕ, έστω κι αν το ντιλ δεν έχει κλείσει ακόμη, αφού ουσιαστικά βγάζει την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία την έφερε ο νόμος για το 20% στις επιχειρήσεις δημοσίου συμφέροντος.

Όμως, στην περίπτωση του Τ.Τ. τα πράγματα διαφοροποιούνται.

Κατ’ αρχάς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η Eurobank, η οποία απέκτησε το 5,7% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ελέγχεται από ξένα κέντρα αποφάσεων, π.χ. sovereign funds, όπως ήθελε η σχετική επιχειρηματολογία για τη MIG.

Ούτε το σημερινό Τ.Τ. είναι ίδιο μ' αυτό που ήταν πριν από ένα ή δύο χρόνια όταν οι επενδύσεις του αβγάτιζαν με αποτέλεσμα τα κέρδη από trading μετοχών, ομολόγων και σύνθετων προϊόντων να αντιπροσωπεύουν το 50% και πλέον της συνολικής κερδοφορίας του.

Το Τ.Τ. ή Hellenic PostBank, όπως είναι το νέο λογότυπο, θα ανακοινώσει σήμερα μεγάλη υποχώρηση της κερδοφορίας του το 2007, η οποία αναμένεται να συνεχιστεί τη φετινή χρονιά.

Το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του Τ.Τ. σήμερα είναι οι καταθέσεις του, που αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 60% των δανείων του και έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη αξία λόγω της παγκόσμιας πιστωτικής κρίσης.

Αυτό είναι το μέλι που θέλουν οι άλλες μεγάλες τράπεζες και είναι προφανώς διατεθειμένες να πληρώσουν αδρά γι’ αυτό αν τους δοθεί η ευκαιρία.

Είναι ασφαλώς δικαίωμα της ελληνικής κυβέρνησης να αποφασίσει τι θα κάνει με το 45% του Τ.Τ. που ελέγχει άμεσα και έμμεσα (ΕΛΤΑ).

Δεν έχει όμως νόημα ούτε να πορευτεί το Τ.Τ. αυτόνομα ούτε να προτιμηθεί η συμμαχία του με αντίστοιχο χρηματοοικονομικό ίδρυμα του εξωτερικού.

Η αυτόνομη πορεία του Τ.Τ. μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο για δύο λόγους:

Πρώτον, αν πρωταρχικό μέλημα της κυβέρνησης είναι να υπάρχει ένα κομματικό μαγαζί στο οποίο θα μπορεί να βολεύει τους ημετέρους.

Δεύτερον, αν πιστεύει ότι η συνεργασία του Τ.Τ. με τα ΕΛΤΑ θα συνεισφέρει τόσο πολύ στην κερδοφορία του Ταμιευτηρίου τα επόμενα χρόνια ώστε να την επαναφέρει σε πολύ υψηλά επίπεδα για να μπορέσει να πουλήσει το Δημόσιο το ποσοστό του σε πολύ υψηλότερες τιμές από τις τωρινές στην αγορά.

Απ’ ό,τι κατανοούμε, αν η συνεργασία με τα ΕΛΤΑ αποδειχτεί επικερδής κατά τα πρότυπα του εξωτερικού, αυτό θα αρχίσει να γίνεται αισθητό την περίοδο 2009 - 2010. Τότε όμως ο δείκτης δανείων προς το ΑΕΠ στην Ελλάδα θα έχει ανέβει ακόμη περισσότερο και λογικά ο ρυθμός αύξησης των χορηγήσεων στην ελληνική αγορά θα είναι αρκετά χαμηλότερος.

Επιπλέον δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι η αύξηση των χορηγήσεων θα οδηγήσει σε αύξηση του λόγου δανείων προς καταθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι όποιοι μνηστήρες του Τ.Τ. δεν θα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το ίδιο premium για τις καταθέσεις όπως σήμερα.

Όσον αφορά στο επιχείρημα περί λαϊκής τράπεζας που συμβάλλει με την παρουσία της στην όξυνση του ανταγωνισμού μάλλον δεν στέκει πλέον.

Το Τ.Τ. δεν πρόκειται να δώσει τα επιτόκια καταθέσεων που δίνουν άλλες τράπεζες οι οποίες τις έχουν ανάγκη, ενώ η γρήγορη ωρίμανση της αγοράς δανείων σημαίνει ότι οποιαδήποτε απόπειρα προσφοράς χαμηλότερων επιτοκίων θα βρει άμεση απάντηση από τους ανταγωνιστές.

Ούτε η επιλογή ενός ξένου τραπεζικού ιδρύματος ως στρατηγικού επενδυτή στο Τ.Τ. στο οποίο το Δημόσιο θα πουλήσει μέρος του ποσοστού του είναι λογική, από τη στιγμή που μεγάλες ελληνικές τράπεζες -μέτοχοι ή μη- έχουν διαμηνύσει ότι τις ενδιαφέρει.

Με ποιο επιχείρημα θα μπορέσει να αποκλείσει το Δημόσιο τη Eurobank που κατέχει το 5,7% του Τ.Τ. ή κάποια άλλη τράπεζα από τη διεκδίκηση του όποιου ποσοστού θέλει να πουλήσει απευθυνόμενο στον ξένο στρατηγικό επενδυτή που το ίδιο επέλεξε;

Ακόμη κι αν προσπαθήσει να εφαρμόσει τον περιοριστικό νόμο για το 20%, αν ισχύει μέχρι τότε, δεν θα γίνει πιστευτή.

Η μόνη λογική επιλογή της κυβέρνησης αν αποφασίσει να πουλήσει μέρος του ποσοστού της είναι να πραγματοποιήσει διεθνή διαγωνισμό θέτοντας αυστηρά κριτήρια συμμετοχής και όποιος δώσει το υψηλότερο τίμημα να το πάρει.

Ακόμη κι αν οι αγορές δεν είναι στην καλύτερη φάση τους, η πώληση ενός σημαντικού ποσοστού του Τ.Τ. θα απέφερε υψηλό premium σε σχέση με την τωρινή τιμή της μετοχής λόγω της μεγάλης καταθετικής βάσης του.

Αν η κυβέρνηση πιστεύει στη βελτίωση των συνθηκών στις αγορές το β΄ εξάμηνο του 2008 ή το α΄ του 2009 θα μπορούσε να καθυστερήσει τον διεθνή διαγωνισμό μέχρι τότε.

Ένα όμως είναι σίγουρο: Καλύτερα να αντιμετωπίσει αυτόν τον γκρεμό -ανοιχτός διεθνής διαγωνισμός- παρά να βρεθεί αντιμέτωπη με το ρέμα - ξένος στρατηγικός επενδυτής με εφαρμογή του νόμου περί 20% και αναγκαστική αναδίπλωση.

Dr. Money
[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.