To γερμανικό μέλλον του ΟΤΕ

Μετά το ντιλ για την πώληση του ποσοστού του ΟΤΕ που κατέχει η MIG στην Deutsche Telekom ήρθε η ώρα να δούμε τι σημαίνει «οι Γερμανοί ξανάρχονται» στον ΟΤΕ, γιατί υπάρχουν υπέρ αλλά και κατά.

Δημοσιεύθηκε: 18 Μαρτίου 2008 - 07:00

Dr Money

Αν όλα πάνε καλά, οι Γερμανοί της Deutsche Telekom θα αποκτήσουν το 19,7% της MIG στον ΟΤΕ, πληρώνοντας περίπου 2,5 δισ. ευρώ μέχρι τις αρχές Μαΐου.

Φυσικά δεν θα σταματήσουν εκεί.

Οι Γερμανοί σκοπεύουν να ενισχύσουν περαιτέρω το ποσοστό τους στον ΟΤΕ, πιθανόν μέχρι το 33% περίπου, αλλά όχι και να το υπερβούν, αφού πρόθεσή τους δεν είναι να υποβάλουν δημόσια πρόταση για την εξαγορά του υπολοίπου. Τουλάχιστον σ’ αυτήν τη φάση.

Η κυβέρνηση, η οποία έχει διαμηνύσει επανειλημμένα ότι επιθυμεί ο στρατηγικός επενδυτής του ΟΤΕ να είναι ένας μεγάλος δυτικοευρωπαϊκός τηλεπικοινωνιακός οργανισμός, θα διευκολύνει ως ένα σημείο τα σχέδια της Deutsche Telekom.

Η κυβέρνηση προτίθεται να πουλήσει ένα κομμάτι από το 28% και πλέον του ΟΤΕ που κατέχει σε μια τιμή που μπορεί να είναι μεγαλύτερη από τα 26 ευρώ ανά μετοχή.

Όμως, το σημείο-κλειδί είναι η συμφωνία μετόχων μεταξύ του Δημοσίου και της Deutsche Telekom.

H ελληνική κυβέρνηση φέρεται διατεθειμένη να δώσει καίριες θέσεις στο μάνατζμεντ του ΟΤΕ στους Γερμανούς εταίρους της και σ’ αυτές συμπεριλαμβάνεται η θέση του διευθύνοντος συμβούλου, ενώ η ίδια θα διατηρήσει το δικαίωμα να διορίζει τον πρόεδρο.

Δημόσιο και Deutsche Telekom θα μοιραστούν τις θέσεις στο Δ.Σ. του ΟΤΕ, χωρίς να είναι ευκρινές αυτήν τη στιγμή πόσες θέσεις θα καταλάβει η κάθε πλευρά.

Εξυπακούεται ότι στη συμφωνία μετόχων η ελληνική πλευρά θα προσπαθήσει να διασφαλίσει μια σειρά από ζητήματα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας και άλλα, όπως η μη πώληση του ΟΤΕ στο μέλλον ή η διάσπασή του κ.λπ.

Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση βλέπει την εκχώρηση σε μεγάλο βαθμό του μάνατζμεντ και του μετοχικού ελέγχου του ΟΤΕ στους Γερμανούς ως μια στρατηγική κίνηση ιδιωτικοποίησης που στέλνει θετικό μήνυμα στις αγορές, αποκόπτοντας τον Οργανισμό από τον ομφάλιο λώρο που τον ένωνε με τα κόμματα.

Αυτό είναι σωστό.

Όμως, αφενός οι αγορές δεν είναι σε φάση που μπορούν να εκτιμήσουν μια τέτοια κίνηση και αφετέρου το ντιλ έρχεται σε μια περίοδο όπου υπάρχουν ήδη έντονες κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις για το Ασφαλιστικό και άλλα ζητήματα οι οποίες λογικά θα ενταθούν.

Από την πλευρά της Deutsche Telekom, το ντιλ έχει νόημα καθώς βάζει πόδι μέσω ΟΤΕ σε μερικές από τις ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης στις οποίες δεν είχε παρουσία σύμφωνα με τη στρατηγική τους.

Είναι γνωστό ότι η DT αντιμετωπίζει έντονο ανταγωνισμό στη γερμανική αγορά όπου χάνει μερίδιο αγοράς στη σταθερή τηλεφωνία.

Ως εκ τούτου οι εξαγορές στις ταχέως αναπτυσσόμενες αναδυόμενες αγορές θεωρούνται απαραίτητες για τη μελλοντική ανάπτυξη του ομίλου. Η ελληνική αγορά δεν θεωρείται τέτοια, αλλά δεν ήταν δυνατόν να αγοράσουν μόνο τις θυγατρικές του ομίλου του ΟΤΕ στις γειτονικές χώρες.

Δεν μπορεί να παραβλεφθεί όμως το γεγονός ότι η DT πληρώνει σχετικά υψηλό τίμημα για μια μειοψηφική συμμετοχή σε εταιρία, έστω κι αν χρυσώνουν το χάπι με τον έλεγχο του μάνατζμεντ και την ενοποίηση του ΟΤΕ που εκτιμούν ότι θα προσθέσει στα κέρδη ανά μετοχή του γερμανικού ομίλου από το 2009.

Η διαφαινόμενη συμφωνία μετόχων μπορεί να βγάζει νόημα από τη σκοπιά τόσο της κυβέρνησης όσο και της Deutsche Telekom.

Δεν είναι όμως το ίδιο ευκρινές τι σημαίνει για τον ΟΤΕ.

Από τη στιγμή που η Deutsche Telekom θα βάλει δικούς της ανθρώπους, πιθανόν Γερμανούς, σε κύρια πόστα στον ΟΤΕ, υπάρχει το αποκαλούμενο execution risk.

Θα μπορέσουν να καταλάβουν γρήγορα πώς δουλεύει ο ΟΤΕ, τις ισορροπίες μέσα σ’ αυτόν, τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς τηλεπικοινωνιών και των άλλων στις οποίες δραστηριοποιείται ο όμιλος και να πράξουν ανάλογα, ή θα χαθεί πολύτιμος χρόνος χωρίς να γίνουν πολλά πράγματα;

Δεν είναι μυστικό ότι οι Γερμανοί μάνατζερ της DT δεν θεωρούνται στον ευρωπαϊκό τηλεπικοινωνιακό κλάδο ότι είναι του ιδίου μετάλλου όπως οι συνάδελφοί τους της ισπανικής Telefonica σε θέματα εξαγορών και συγχωνεύσεων εκτός εθνικών συνόρων.

Όμως, η γερμανική πειθαρχία και η σκληρή δουλειά μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση του λειτουργικού κόστους του ΟΤΕ με δεδομένη την εκτιμώμενη ευνοϊκή επίδραση από την ασφαλιστική μεταρρύθμιση.

Ίσως επίσης βοηθήσουν στις επαφές με τις ρυθμιστικές αρχές γειτονικών χωρών ώστε να έχουν καλύτερη κατάληξη θέματα που αφορούν στον ΟΤΕ.

Οι ίδιοι μπορούν να επιταχύνουν επίσης τις ενέργειες για την ενοποίηση των δικτύων καταστημάτων του ΟΤΕ και της Γερμανός. Το ίδιο ισχύει για την αξιοποίηση του εγχώριου χαρτοφυλακίου ακινήτων του ΟΤΕ και την ανάπτυξη των ευρυζωνικών υπηρεσιών στην Ελλάδα και σε γειτονικές χώρες.

Όμως, το βασικό ερώτημα παραμένει.

Πόσο καλύτερα αποτελέσματα μπορούν να φέρουν οι Γερμανοί στο τιμόνι του ΟΤΕ για τους πελάτες και τους μετόχους του σε σχέση με τους συντηρητικούς στόχους που έχει θέσει η σημερινή του διοίκηση;

Ο χρόνος θα δείξει. Αν εξαιρέσει πάντως κάποιος την απαλλαγή από το σαράκι του κομματισμού, σημαντικά επιπρόσθετα οφέλη για τον ΟΤΕ δεν είναι ορατά για την ώρα.

Dr. Money
[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.