Η χθεσινή βίαιη αντίδραση των αγορών με απώλειες 4%-5% των αμερικανικών χρηματιστηριακών δεικτών και λιγότερο των ευρωπαϊκών υποδηλώνει έντονη δυσαρέσκεια για τους δασμούς του Αμερικανού προέδρου και ανησυχία για το μέλλον.
Μεταφράζεται επίσης σε σημαντικές απώλειες περιουσίας για όσους πολίτες, εντός κι εκτός ΗΠΑ, κατέχουν μετοχές και ίσως επηρεάσει πόσα ξοδεύουν για αγορές αγαθών και υπηρεσιών τους επόμενους μήνες.
Για έναν ακραιφνή MAGA (Make America Great Again) οπαδό του Τραμπ αυτό δεν έχει σημασία. Ιδίως όσον αφορά τους άλλους, όπως τους Ευρωπαίους, καθώς θεωρεί ότι τον εκμεταλλεύονταν τις προηγούμενες δεκαετίες. Είναι λοιπόν καιρός να πληρώσουν εισιτήριο για πρόσβαση στην τεράστια καταναλωτική αγορά των ΗΠΑ.
Οι αναφορές του αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς στους Ευρωπαίους τόσο στη Συνδιάσκεψη για την ασφάλεια του Μονάχου όσο και κατά τη συνομιλία του στην εφαρμογή Signal πριν από την επίθεση στους Χούτι που διέρρευσε, μιλάνε από μόνες τους. Πρώτα, θα πρέπει να φροντίσουμε τους ανθρώπους μας, όπως έχει πει.
Όμως, ο κόσμος στις ΗΠΑ είναι βαθιά πολωμένος. Οι μισοί περίπου είναι ενθουσιασμένοι από την εκλογή Τραμπ και οι άλλοι μισοί έχουν πέσει σε κατάθλιψη (τρόπος του λέγειν).
Δεν γνωρίζουμε κάποιο γκάλοπ που να δείχνει πώς τοποθετούνται απέναντι στους δασμούς. Όμως, θα στοιχηματίζαμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ευρωπαίων, των Καναδών και άλλων που πλήττονται, είναι εναντίον τους.
Το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Είναι η αρχή μιας μεγάλης πτώσης των αμερικανικών χρηματιστηριακών δεικτών που συνήθως συνδέεται με αρνητικές εξελίξεις ή μιας ανοδικής πορείας;
Είναι ειρωνικό αλλά αν η ιστορία επαναληφθεί και πρόκειται για τη στιγμή Lehman του προέδρου Τραμπ, ο δείκτης S&P 500 θα έχει θετικό πρόσημο στο τέλος της πρώτης εβδομάδας διαπραγμάτευσης μετά τους δασμούς όπως τον Σεπτέμβριο του 2008.
Για να είναι η στιγμή Lehman, θα πρέπει οι δασμοί να οδηγήσουν την αμερικανική οικονομία σε ύφεση, συμπαρασύροντας κι άλλες στο εξωτερικό.
Επειδή κανείς δεν μπορεί να ξέρει ευθύς εξαρχής, καλό είναι να ακούμε την άποψη του γκουρού Γουόρεν Μπάφετ. Ο τελευταίος είχε δώσει μια απάντηση στο γράμμα του προς τους μετόχους της Berkshire Hathaway το 2017, σύμφωνα με το CNBC. Σ' εκείνο το γράμμα αναφερόταν στις μεγάλες πτώσεις του χρηματιστηρίου όπως την περίοδο 2007-2009, που ο δείκτης S&P 500 έχασε πάνω από το 50% της αξίας του.
«Δεν υπάρχει τρόπος να ξέρεις πόσο πολύ μπορεί να πέσουν οι μετοχές σε μικρό χρονικό διάστημα... Αν συμβεί αυτό, δώσε προσοχή στο κλασικό ποίημα "Εάν (if)" του Rudyard Kipling από το 1895» έγραφε Μπάφετ. Με δύο λέξεις; Μη χάνεις την ψυχραιμία σου, παράμεινε στο μακροχρόνιο πλάνο σου και συνέχισε να επενδύεις. Γιατί; Επειδή θεωρεί τις μεγάλες πτώσεις «φανταστικές ευκαιρίες».
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr
FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο LinkedinΗ ιστορία τον δικαιώνει. Από το 1928, η πτώση του δείκτη S&P 500 διαρκεί λιγότερο από 10 μήνες, όταν πέφτει πάνω από 20% από τα πρόσφατα υψηλά του. Όμως, οι άλλες χρηματιστηριακές αγορές δεν είναι όπως η αμερικανική.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.