H τεχνητή νοημοσύνη «απειλεί» την ανέμελη Ελλάδα

H στήλη προτιμά να είναι χρήσιμη παρά ευχάριστη. Το λέμε γιατί δεν πρόκειται να αρέσουν σε πολλούς αυτά που θα ακολουθήσουν.

Ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μπορεί να υπερβεί σημαντικά τον μέσο όρο της ευρωζώνης φέτος και τα επόμενα 3-4 χρόνια. Θα είναι συνδυασμός διαφόρων παραγόντων, όπως το αποκαλούμενο «τίναγμα του ελατηρίου» μετά την πολυετή κρίση, οι επενδύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ και κάποιες μεταρρυθμίσεις που απέφεραν καρπούς. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των παραγόντων είναι η αύξηση της παραγωγικότητας. Όμως, αυτή είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Η Ελλάδα καταγράφει τη χαμηλότερη επίδοση στην ευρωζώνη από το 1970 μέχρι σήμερα. Η εκτεταμένη χρήση της δημιουργικής τεχνητής νοημοσύνης στην παραγωγή, τις υπηρεσίες και αλλού θα μπορούσε να εκτινάξει τον ρυθμό αύξησης της παραγωγικότητας σε βάθος χρόνου, τροφοδοτώντας τον ρυθμό ανάπτυξης. 

Φυσικά, η ΑΙ θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα όπως η αυτοματοποίηση αρκετών θέσεων εργασίας και φυσικά ο κίνδυνος να φτάσουν οι μηχανές την «τεχνική μοναδικότητα» (singularity), δηλ. να αποκτήσουν ευφυΐα ίδια ή μεγαλύτερη από τη δική μας. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν μοιάζουν ρόδινα για την Ελλάδα. Είναι γνωστό ότι παρά τη σημαντική βελτίωση στην ψηφιοποίηση τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα παραμένει ανάμεσα στους ουραγούς στην ΕΕ των 27. Η μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών εταιρειών έχουν συστήματα παλαιάς τεχνολογίας των προ προηγούμενων δεκαετιών -μερικοί τα χαρακτηρίζουν παλαιολιθικά- ενώ δεν έχουν ψηφιακή κουλτούρα. Οι Έλληνες διακρίνονται για τη χρήση του διαδικτύου όσον αφορά τα κοινωνικά δίκτυα, π.χ. FB, Twitter, Instagram κ.λπ., και πολύ λιγότερο για την παραγωγή περιεχομένου.   

Μικρές χώρες όπως της Βαλτικής, το Ισραήλ και η Ιρλανδία έχουν υιοθετήσει πολιτικές που βασίζονται στην ένταση γνώσης, ευέλικτους θεσμούς, κίνητρα και τα κατάλληλα ρυθμιστικά πλαίσια. Η παιδεία παίζει σημαντικό ρόλο και το εκπαιδευτικό τους σύστημα έχει ενσωματώσει τις νέες τεχνολογίες στα σχολικά προγράμματα. Οι μαθητές, φοιτητές δεν είναι απλοί χρήστες αλλά δημιουργοί εφαρμογών. 

Η τεχνολογία, η δημιουργική τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί ευκαιρίες. Όμως, θα τις εκμεταλλευθούν οι χώρες που  έχουν υιοθετήσεις τις κατάλληλες πολιτικές. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυρισθεί και δικαίως ότι η Ελλάδα έχει μια μεγάλη ευκαιρία μέσω των επενδύσεων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ. Όταν όμως κάποιος βλέπει μεγάλους ομίλους να θέλουν να μπουν π.χ. στην ψηφιοποίηση των αρχείων, χωρίς να έχουν εμπειρία, για να πάρουν μερίδιο της πίτας και αναζητούν υπεργολάβους, κατανοεί ότι η σπατάλη πόρων είναι το πιθανότερο καθώς το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει.

Πράγματι, η δημιουργική τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη παραγωγικότητας και ανάπτυξης μεσομακροπρόθεσμα. Όμως, η Ελλάδα κινδυνεύει να μην επωφεληθεί. Από την στιγμή που άλλες χώρες παίρνουν θέση για να επωφεληθούν, η θέση της Ελλάδας υπονομεύεται και το ΑΙ γίνεται περισσότερο απειλή παρά ευκαιρία για εκείνη.