45 ετών ταύροι σε κίνδυνο

Σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο που επικαλέσθηκε το Reuters, η χώρα επιθυμεί τη δημιουργία ενός μαξιλαριού ρευστότητας έως και 14 δισ. ευρώ, που θα χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση από τις αγορές μετά τον Αύγουστο του 2018.

Από αυτά, κάπου 9 δισ. ευρώ θα προέρχονται από τα αδιάθετα κεφάλαια του τρίτου προγράμματος του ESM και τα υπόλοιπα 5 δισ. από την αγορά.

Φυσικά, το σχέδιο βασίζεται στην υπόθεση ότι οι εναπομείνασες αξιολογήσεις θα κλείσουν επιτυχώς και το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί το επόμενο καλοκαίρι.

Όμως, η εκ νέου έξοδος στις αγορές προϋποθέτει επίσης ότι εκεί θα επικρατούν συνθήκες νηνεμίας. Αν οι αξιολογήσεις είναι σε μεγάλο βαθμό στα χέρια μας, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις διεθνείς αγορές ομολόγων.

Η αναμενόμενη έναρξη των πωλήσεων ομολόγων από τη Fed τον Οκτώβριο σηματοδοτεί την αντιστροφή της ανορθόδοξης πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης (QE).

Πρόκειται για μια κίνηση που δεν έχει ξαναγίνει, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη οποιαδήποτε πρόβλεψη για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της.

Πάντως, αρκετοί θεωρούν ότι αργά ή γρήγορα, η πολιτική της Fed θα θέσει τέρμα στο ράλι της αγοράς ομολόγων από τις αρχές τη δεκαετίας του 1980.

Αρκετοί πιστεύουν ότι οι πωλήσεις ομολόγων ή καλύτερα η αποχή της Fed από τις αγορές για ένα διάστημα, στην αρχή θα οδηγήσει τις αποδόσεις σε υψηλότερα επίπεδα.

Ακόμη κι αν η Fed δεν προβαίνει σε πωλήσεις ομολόγων, η ίδια θα αφαιρεί ρευστότητα καθώς θα πληρώνεται το κεφάλαιο όταν τα ομόλογα που έχει αγοράσει μέσω QE λήγουν.

Στο επονομαζόμενο QT θα πρέπει να προστεθεί η διεύρυνση του ελλείμματος του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και του χρέους, που θεωρούνται κακοί οιωνοί για τα ομόλογα.

Παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να επισημανθεί ότι η διεύρυνση των ομοσπονδιακών ελλειμμάτων στο 3% του ΑΕΠ και πλέον από πλεόνασμα 17 χρόνια πριν, με ταυτόχρονη εκτίναξη του χρέους στο 100% του ΑΕΠ και βάλε, από το 2000 δεν έχει οδηγήσει στο προβλεπόμενο αποτέλεσμα.

Για την ακρίβεια, οι αποδόσεις των αμερικανικών κρατικών ομολόγων έχουν υποχωρήσει αυτή την περίοδο.
Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί πιστεύουν ότι ο συνδυασμός QE, ελλειμμάτων και αυξανόμενου χρέους θα βάλει τέρμα στην ανοδική αγορά ομολόγων που ξεκίνησε κάπου 45 χρόνια πριν.

Και επειδή οι αγορές είναι συγκοινωνούντα δοχεία, οι επιπτώσεις στην αμερικανική αγορά κρατικών ομολόγων θα έχουν άμεσο αντίκτυπο σ’ εκείνη της ευρωζώνης και ιδιαίτερα στην πιο «ευαίσθητη» ευρωπεριφέρεια.

Πριν πάντως αποφανθούμε για το τέλος του ράλι στα ομόλογα που διήρκησε τέσσερεις δεκαετίες -παρά κάποιες ενδιάμεσες αναταράξεις-, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τον μεγαλύτερο εχθρό των ομολόγων.

Τον πληθωρισμό.

Ο τελευταίος παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα στις ΗΠΑ, την Ευρωζώνη κι αλλού προς το παρόν, σιγοντάροντας το ράλι των ομολόγων.

Αν αυτή η τάση διατηρηθεί, τότε υπάρχει σοβαρός λόγος να διατηρηθούν οι αποδόσεις των ομολόγων σε χαμηλά επίπεδα.

Μπορεί λοιπόν το ράλι τεσσάρων δεκαετιών στα ομόλογα να απειλείται από το QT της Fed και την αντίστροφη μέτρηση για το QE της ΕΚΤ, όμως ο πληθωρισμός θα κρίνει την έκβαση της μάχης.

Και φυσικά, τις συνθήκες που η Ελλάδα θα επιχειρήσει τη νέα έξοδο στις αγορές, εφόσον το τρίτο πρόγραμμα τηρηθεί.

Dr. Money