Νηνεμία πριν την καταιγίδα;

Το QE έχει συμπιέσει τις αποδόσεις και τις διακυμάνσεις των κινητών αξιών, με πολλούς επενδυτές να δείχνουν τάση εθισμού. Όμως, η ιστορία διδάσκει πως μια παρατεταμένη περίοδος σταθερότητας οδηγεί στην αστάθεια.

Δημοσιεύθηκε: 28 Αυγούστου 2017 - 07:55

Dr Money

Η μόχλευση του ιδιωτικού τομέα μέσω CDOs κ.τ.λ. έφερε το χαμηλό κόστος δανεισμού και το κυνήγι των αποδόσεων την περίοδο πριν το 2008.

Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) που υλοποίησαν ή υλοποιούν μεγάλες κεντρικές τράπεζες, όπως η Fed και η ΕΚΤ, φουσκώνοντας τον ισολογισμό τους μετά την κρίση έχουν σημαντικές επιπτώσεις.

Κατ' αρχάς έχουν συμπιέσει τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων και περιορίσει τις διακυμάνσεις τους σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα (volatility).

Με τις αγορές εταιρικών ομολόγων χαμηλού ρίσκου, οι κεντρικές τράπεζες έχουν επίσης ωθήσει προς τα κάτω τις αποδόσεις τους, ωθώντας πολλούς επενδυτές που αναζητούν υψηλότερες αποδόσεις στα χρεόγραφα υψηλού ρίσκου.

Το αποτέλεσμα είναι η μείωση των αποδόσεων των εταιρικών ομολόγων όλων των κατηγοριών και ταυτόχρονα των credit spreads.

Το χαμηλότερο κόστος δανεισμού επέτρεψε επίσης στις επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε αναχρηματοδοτήσεις, συμβάλλοντας στον περιορισμό των χρεοκοπιών.

Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση για αρκετό χρονικό διάστημα, ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός επενδυτών δείχνει να προσαρμόζεται στις ανωτέρω συνθήκες, θεωρώντας τες νορμάλ και πιο μόνιμες.

Η στρατηγική της αγοράς όταν οι τιμές υποχωρούν (buy the dips) εντάσσεται σ’ αυτή τη λογική.

Όμως, οι ιστορικά χαμηλά διακυμάνσεις που οφείλονται στις ανορθόδοξες πολιτικές των κεντρικών τραπεζών (QE) δεν σημαίνει ότι οι κίνδυνοι για τις αγορές έχουν μειωθεί ευθέως ανάλογα.

Οι κίνδυνοι, είτε πρόκειται για οικονομικούς, πολιτικούς ή γεωπολιτικούς, ελλοχεύουν και μπορούν να προκαλέσουν ανά πάσα στιγμή μια απότομη ανατιμολόγηση των ομολόγων, μετοχών κ.τ.λ.

Παραδείγματα υπάρχουν όπως η μείωση των μηνιαίων αγορών ομολόγων από τη Fed το 2013 ή οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές πέρυσι τον Νοέμβριο.

Ακόμη και η εκκαθάριση μιας τράπεζας σε μια χώρα θα μπορούσε να έχει σημαντικές και δυσάρεστες επιπτώσεις και εξελίξεις.

Στα πρακτικά του Ιουλίου της ΕΚΤ υπάρχει η επισήμανση ότι οι ιστορικά χαμηλά διακυμάνσεις που παρατηρούνται μπορεί να οδηγήσουν σε απότομες και μη προβλέψιμες μεταβολές των τιμών.

Το καλό στη σημερινή συγκυρία είναι ότι ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ευρωζώνη επιταχύνεται, με αποτέλεσμα να διευκολύνεται η έξοδος της ΕΚΤ από το QE, με τους μικρότερους δυνατόν κραδασμούς για τις αγορές.

Όμως, αυτό θεωρείται το καλό σενάριο και έχει ακόμη δρόμο μπροστά του.

Το κακό σενάριο είναι να συμβεί κάτι απρόοπτο ή κάποιο λάθος πολιτικής από τη μεριά της ΕΚΤ ή της Fed, που θα προκαλέσει την απότομη ανατιμολόγηση των ομολόγων και άλλων κινητών αξιών.

Η Ελλάδα δεν ανήκει στις χώρες των οποίων τα ομόλογα γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ για το QE.

Ομως είναι από εκείνες που μπορεί να κερδίσουν ή να χάσουν πολλά ανάλογα με τις εξελίξεις στο μέτωπο των αγορών κι αυτό γιατί προσβλέπει στη χρηματοδότησή της από τις αγορές σε μόνιμη βάση μετά το καλοκαίρι του 2018.

Δυστυχώς, η ιστορία δείχνει πως όσο περισσότερο διαρκεί η περίοδος σταθερότητας και χαμηλών διακυμάνσεων, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αστάθεια όταν έλθει η ώρα.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.