Τα «μυστικά» των θεσμών και η Ελλάδα

Τι συμβαίνει όταν τρία μέρη έχουν αποδεχθεί «σιωπηρά» ένα ντιλ που δεν θέλουν να δημοσιοποιήσουν για διαφορετικό λόγο το καθένα; Η απάντηση είναι πως το ντιλ περνά απαρατήρητο όπως συμβαίνει στη περίπτωση της Ελλάδας.

Δημοσιεύθηκε: 22 Αυγούστου 2017 - 07:53

Dr Money

Τους μήνες που προηγήθηκαν της δεύτερης αξιολόγησης του δεύτερου προγράμματος, οι αναφορές στο ενδεχόμενο αποδοχής των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ ήταν πολλές και συνεχείς.

Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε πως οι προσδοκίες για συμμετοχή στο QE δεν ήταν ρεαλιστικές.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε προφανώς η απόφαση του ΔΝΤ να μην αλλάξει άποψη για την φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους.

Η μη συμμετοχή στο QE δεν εμπόδισε την χώρα να εκδώσει το πρώτο 5ετές ομόλογο από το 2014 τον προηγούμενο μήνα με το κουπόνι στο 4,625%.

Από την στιγμή που ομόλογα ονομαστικής αξίας 1,57 δισ. ευρώ που έληγαν το 2019 ανταλλάχθηκαν με άλλα που λήγουν το 2022, αυτό σημαίνει ότι μειώθηκαν ανάλογα οι αυξημένες δανειακές ανάγκες της χώρας το 2019.

Όμως, όλοι γνωρίζουν πως οι μεγάλες αποπληρωμές πέφτουν την περίοδο 2022-2024 και ιδίως το 2022.

Σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται στη συμφωνία του Νοεμβρίου του 2012.

Σ’ εκείνο το Eurogroup αποφασίσθηκε η μετάθεση της πληρωμής των τόκων στα δάνεια του EFSF που δόθηκαν στην Ελλάδα στα πλαίσια του 2ου μνημονίου κατά 10 χρόνια.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που η χώρα πρέπει να πληρώσει πάνω από 24 δισ. ευρώ σε τόκους το 2022.

Το ποσό δεν είναι μικρό.

Ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι τα χρεολύσια πλησιάζουν τα 9 δισ. ευρώ την ίδια χρονιά εκ των οποίων ορισμένα θα μπορούσαν να «μεταφερθούν» στο μέλλον με την χρονική επέκταση των λήξεων κάποιων ομολόγων.

Η απάντηση βρίσκεται στην ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (DSA) από το ΔΝΤ και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ESM).

Σε όλα τα ανωτέρω DSA θεωρείται ότι ένα σημαντικό μέρος των αποπληρωμών θα πάει 30 χρόνια μπροστά μέσω των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.

Μέχρι στιγμής, τίποτα δεν έχει ειπωθεί δημοσίως γι’ αυτό το θέμα.

Όμως, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές αποδέχονται ατύπως αυτή την εξέλιξη από όσο γνωρίζουμε.

Υπο αυτή την έννοια, η ελληνική πλευρά δεν έχει λόγο να το βάλλει στο τραπέζι και να «ξοδέψει πυρομαχικά» όπως λένε οι Αγγλοσάξονες

Εχει λοιπόν βρεθεί τρόπος για να αντιμετωπισθεί σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα με τις μεγάλες αποπληρωμές που πρέπει να γίνουν το 2022 και τα άλλα επιβαρυμένα χρόνια.

Φυσικά, όλα αυτά θα φανούν στη πράξη.

Όμως, τουλάχιστον υπάρχει ένα «σιωπηρό» ντιλ γι’ αυτό το θέμα.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.