H έξοδος στις αγορές και ο ξένος παράγοντας

Αν θα έχει επιτυχή κατάληξη ή όχι η έξοδος της χώρας στις αγορές δεν εξαρτάται μόνο από εγχώριους παράγοντες. Σε σημαντικό βαθμό θα κριθεί από τους ξένους παράγοντες.

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιουλίου 2017 - 07:55

Dr Money

H έξοδος στις αγορές και ο ξένος παράγοντας

Όταν τον Ιούλιο του 2014, η χώρα επιχειρούσε να πουλήσει το 3ετές ομόλογο που λήγει αυτές τις μέρες, είχε την κακή τύχη να πέσει πάνω στην κρίση μιας μεγάλης πορτογαλικής τράπεζας.

To δίλημμα που τίθεται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απλό.

Εγκαταλείπουμε την έκδοση ή την προχωράμε, αποδεχόμενοι τα νέα δεδομένα -έστω κι αν είναι προσωρινής φύσεως-, με αποτέλεσμα να περιορίζεται το μέγεθος της έκδοσης και να παραμένει ίδιο ή να «τσιμπάει» κάπως το επιτόκιο.

Η απόφαση ήταν να προχωρήσει η έκδοση του 3ετούς ομολόγου εκείνη τη στιγμή και πιστεύουμε πως ήταν η σωστή, έστω κι να περιορίσθηκε το μέγεθος λίγο πάνω από τα 2 δισ. ευρώ.

Αν η απόφαση ήταν διαφορετική, οι αγορές θα την εκλάμβαναν ως ένδειξη αδυναμίας και θα υπονόμευε τις επόμενες εκδόσεις, ασχέτως αν οι τελευταίες δεν προχώρησαν για άλλους λόγους.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά;

Ρίχνοντας μια ματιά στην πορεία του ελληνικού ομολόγου που είχε εκδοθεί τον Απρίλιο του 2014 και λήγει το 2019, διαπιστώνει κανείς ότι η απόδοσή του ανέβηκε λίγο πάνω από 4% στο κλείσιμο της Παρασκευής από 3,56% περίπου στις 4 Ιουλίου.

Ακόμη πιο εντυπωσιακή συγκριτικά είναι η αύξηση της απόδοσης του 2ετούς πορτογαλικού ομολόγου, που πήγε στο 0,078% από 0,048% στις 5 Ιουλίου.

Τι μεσολάβησε μεταξύ της 4ης-5ης Ιουλίου και του κλεισίματος της Παρασκευής; Η δημοσιοποίηση των πρακτικών της συνεδρίασης της ΕΚΤ και της ενδιάμεσης έκθεσης της Fed.

Τα γραπτά ενίσχυσαν την εντύπωση στην επενδυτική κοινότητα ότι η πολιτική του εύκολου χρήματος της ΕΚΤ πλησιάζει προς το τέλος της.

Η απόδοση του 2ετούς ομολόγου έχει σημασία.

Είναι το μοναδικό ελληνικό ομόλογο μεταξύ των 10 χρόνων και των εντόκων που είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης και όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει στην έκδοση 5ετούς ομολόγου.

Είναι προφανές ότι διατηρώντας τις πιο βραχυπρόθεσμες αποδόσεις σε υψηλά επίπεδα δεν διευκολύνεται η αποκλιμάκωση της απόδοσης του 5ετούς.

Εκτός από την ΕΚΤ και τις άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες, που παίζουν ρόλο στην πορεία των ομολόγων, το ίδιο ισχύει για τους δυνητικούς αγοραστές των ελληνικών χρεογράφων.

Αναφερόμαστε κυρίως στα hedge funds, στα funds που επενδύουν σε αναδυόμενες αγορές και κάποια mainstream αμερικανικά funds που διέπονται από πιο ευέλικτους κανόνες επενδύσεων σε σύγκριση με τα ευρωπαϊκά.

Αυτά σταθμίζουν τα δεδομένα και αποφασίζουν χωρίς απαραιτήτως να δίνουν την ίδια βαρύτητα με τα funds που επενδύσουν σε ανεπτυγμένες αγορές στις θέσεις οργανισμών, όπως το ΔΝΤ, που φέρεται να αντιτίθεται σε έξοδο της Ελλάδας αυτή την περίοδο.

Αναμφισβήτητα, οι πολιτικές και οι δηλώσεις των Ελλήνων αξιωματούχων έχουν την αξία τους.

Όμως, οι εξωγενείς παράγοντες μπορεί να παίξουν μεγαλύτερο ρόλο σε τέτοιες καταστάσεις, ανάλογα με τη χρονική συγκυρία.

Όπως άλλωστε αποδείχθηκε τον Ιούλιο του 2014, με το 3ετές ομόλογο.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.