Πώς ο Μακρόν θα μπορούσε να αλλάξει την Ευρωζώνη

O νεότερος πρόεδρος της Γαλλίας από, τουλάχιστον, το 1848 καλείται να αλλάξει τη χώρα του και την οικονομική δομή της Ευρωζώνης. Η σχέση του με το Βερολίνο θεωρείται «κλειδί» και από τον Σεπτέμβριο ίσως γίνει ευκολότερη.

Δημοσιεύθηκε: 8 Μαΐου 2017 - 08:02

Dr Money

Πώς ο Μακρόν θα μπορούσε να αλλάξει την Ευρωζώνη

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ευρωπαϊκή ελίτ και ιδιαίτερα το Βερολίνο επιθυμούσε την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στη θέση του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Η γερμανική κυβέρνηση είχε ήδη δείξει δείγματα γραφής.

Εκτός των επαφών του υπουργού Εξωτερικών κ. Γκάμπριελ με τον κ. Μακρόν, ο αυστηρός υπουργός Οικονομικών κ. Σόιμπλε είχε δημοσίως ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητάς του.

Εμμέσως, λόγω πρωτοκόλλου, το ίδιο είχε κάνει η καγκελάριος κ. Μέρκελ, αφήνοντας ανοικτές τις κουρτίνες του δωματίου που συναντιούνταν στο Βερολίνο, ώστε να μπορέσουν να τους απαθανατίσουν οι φωτογράφοι.

Ο άξονας Βερολίνου-Παρισίων θεωρείται «κλειδί» για τη λειτουργία της Ευρωζώνης και της ΕΕ και είναι σημαντικό οι δύο πλευρές να συνεργάζονται αρμονικά.

Όμως, η ανωτέρω σχέση έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια καθώς η οικονομική υπεροχή της Γερμανίας αντικατοπτρίζεται στο μεγαλύτερο ειδικό βάρος που έχει στη λήψη των αποφάσεων.

Οι Γάλλοι θεωρούν τους Γερμανούς υπερόπτες και είναι ενοχλημένοι.

Από τη σκοπιά τους, οι Γερμανοί αισθάνονται ότι δεν μπορούν να εμπιστευθούν του Γάλλους.

Ο Μακρόν, ο οποίος θεωρείται από αρκετούς στη Γαλλία ο άνθρωπος που λέει εκείνα που θέλουν να ακούσουν οι άλλοι, θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Γερμανών.

Ο καλύτερος τρόπος για να το κάνει είναι να προωθήσει μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της πατρίδας του.

Όμως, θα πρέπει να έχει μια πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, με την οποία θα μπορεί να συνεργασθεί. Γι’ αυτό οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου στη Γαλλία είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικές.

Ο ίδιος ίσως αποδειχθεί πως είναι τυχερός.

Η κ. Μέρκελ ίσως επανεκλεγεί καγκελάριος το φθινόπωρο.

Σ’ αυτή την περίπτωση, εικάζεται βάσιμα ότι ο σκληροπυρηνικός κ. Σόιμπλε δεν θα είναι ξανά υπουργός Οικονομικών.

Ο ίδιος είναι ήδη αρκετά ηλικιωμένος ενώ η καγκελάριος ίσως θελήσει να δώσει ένα άλλο, κάπως πιο διαφορετικό στίγμα στην οικονομική πολιτική της νέας θητείας της.

Αυτό σημαίνει πως θα μπορούσε να ενστερνισθεί ευκολότερα μερικές από τις απόψεις του 39χρονου Μακρόν για τη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, χωρίς τη Γερμανία να παίζει τον ρόλο του ταμία.

Υπάρχουν κάποια κοινά σημεία μεταξύ του Μακρόν και του Βερολίνου.

Ο κ. Μακρόν υποστηρίζει τη μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) σε ένα πλήρες νομισματικό ταμείο παρόμοιο με το ΔΝΤ.

Γερμανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όπως ο κ. Σόιμπλε, εμφανίζονται να είναι κατ’ αρχάς θετικοί σ’ αυτή την προοπτική.

Η προώθηση της ολοκλήρωσης της τραπεζικής ένωσης είναι ένα άλλο θέμα στο οποίο θα μπορούσε να υπάρξει προσέγγιση.

Ο Μακρόν επιθυμεί να σπάσει τελείως ο δεσμός που συνδέει τις τράπεζες με τα εθνικά κράτη.

Αφενός, βάζοντας όρια στην έκθεση των τραπεζών στα ομόλογα και άλλα δάνεια των χωρών τους και αφετέρου, δημιουργώντας ένα κοινό δημοσιονομικό μηχανισμό.

Ο 39χρονος πρόεδρος και το Βερολίνο φαίνεται να συμφωνούν επίσης επί της αρχής στη δημιουργία ενός μηχανισμού για την οργανωμένη χρεοκοπία χωρών-μελών.

Αντίθετα, διαφωνίες υπάρχουν στο θέμα της δημιουργίας κοινού δημοσιονομικού προϋπολογισμού της Ευρωζώνης και των ευρωομολόγων.

Όμως, υπάρχουν κάποιες άλλες ιδέες για τη σταθεροποίηση της οικονομίας μέσω του δημοσιονομικού βραχίονα με άλλους τρόπους, π.χ. χρηματοδότηση των επενδύσεων μέσω του ESM.

Αναμφισβήτητα, ο νέος Γάλλος πρόεδρος φέρνει ένα νέο αέρα στη χώρα του και στην Ευρωζώνη.

Αν και είναι λογικό να ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις από τη χώρα του, ο ίδιος θα μπορούσε σε συμφωνία με το Βερολίνο να προωθήσει κάποιες άλλες στην Ευρωζώνη.

Το έδαφος υπάρχει.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.