O πληθωρισμός «ενώνει» τις κεντρικές τράπεζες!

Η ενίσχυση του ρυθμού ανάπτυξης και των πληθωριστικών πιέσεων θα μπορούσαν να βάλουν τέρμα στις αποκλίνουσες επιτοκιακές πολιτικές των τελευταίων χρόνων.

Δημοσιεύθηκε: 2 Μαΐου 2017 - 07:46

Dr Money

O πληθωρισμός «ενώνει» τις κεντρικές τράπεζες!

Οι πολιτικές των κεντρικών τραπεζών στις ΗΠΑ, στην ευρωζώνη, στη Βρετανία και στην Ιαπωνία αποκλίνουν τα τελευταία χρόνια καθώς οι ρυθμοί ανάπτυξης και πληθωρισμού διαφέρουν.

Όμως, οι τελευταίες εκτιμήσεις θέλουν τον ρυθμό ανάπτυξης στις επονομαζόμενες G4 να ενισχύεται, ενώ ο πληθωρισμός βρίσκεται επίσης σε ανοδική τροχιά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πληθωρισμός στις 19 χώρες της Ευρωζώνης σκαρφάλωσε στο 1,9% σε ετήσια βάση τον Απρίλιο, φτάνοντας λίγο κάτω από το 2%, που είναι ο στόχος της ΕΚΤ.

Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι ο δομικός πληθωρισμός που δεν συμπεριλαμβάνει τις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων ενισχύθηκε στο 1,2% έναντι 1,0% που ήταν η πρόβλεψη.

Πιθανόν, η υποτίμηση του ευρώ έναντι των νομισμάτων των άλλων κύριων εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης να αρχίσει να αποτυπώνεται πλέον στις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών.

Αν όμως η οικονομία της ευρωζώνης συνεχίσει να ανεβάζει ρυθμούς, θα αρχίσει επίσης να κλείνει το χάσμα (output gap) που τη χωρίζει από τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης και είναι υψηλότερος.

Η ΕΚΤ προβλέπει ότι ο μέσος πληθωρισμός θα διαμορφωθεί στο 1,7% και ο δομικός πληθωρισμός στο 1,1% το 2017.

Όμως, ο δομικός πληθωρισμός στην Ιαπωνία, άλλη μία εκ των G4, παραμένει καθηλωμένος κοντά στο μηδέν παρά την αποδυνάμωση του γεν.

Κι εδώ ο βασικός λόγος είναι το μεγάλο χάσμα που χωρίζει τον πραγματικό από τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Ο διάμεσος των προβλέψεων της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας τοποθετεί τον δομικό πληθωρισμό στο 1,5% για το 2017.

Από την άλλη πλευρά, οι εκτιμήσεις της Fed (SEP) τοποθετούν τον ονομαστικό και τον δομικό πληθωρισμό (PCE) στο 1,9% σε ετήσια βάση το τελευταίο τρίμηνο του 2017.

Η Τράπεζα της Αγγλίας εκτιμά πως ο πληθωρισμός θα ανέλθει σε 2,7% τη φετινή χρονιά.

Είναι προφανές ότι η μεν Fed έχει δρόμο ακόμη να διανύσει, αυξάνοντας περαιτέρω τα επιτόκια παρέμβασης μέχρις ότου ο δομικός πληθωρισμός έλθει ίσα βάρκα, ίσα νερά με τον προβλεπόμενο.

Από την άλλη πλευρά, η ΕΚΤ έχει κι άλλα περιθώρια αναμονής πριν αρχίσει να αυξάνει τα επιτόκια παρέμβασης καθώς ο δομικός πληθωρισμός παραμένει, παρά τη μεγαλύτερη του αναμενόμενου αύξηση του Απριλίου, χαμηλότερα από τον στόχο.

Επομένως, η διαφαινόμενη αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης και ενίσχυση των πληθωριστικών πιέσεων δεν θα οδηγήσει άμεσα σε σύγκλιση των επιτοκιακών πολιτικών των κεντρικών τραπεζών των G4.

Υπό αυτή την έννοια, η Fed θα συνεχίσει να αυξάνει τα επιτόκια του δολαρίου, με αποτέλεσμα να διευρυνθεί η διαφορά που τα χωρίζει από εκείνα του ευρώ.

Στο μέτρο που η αύξηση είναι μεγαλύτερη της αναμενόμενης, το δολάριο θα μπορούσε να επωφεληθεί.

Όμως, η επιτοκιακή διαφορά είναι ένας από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ισοτιμία ευρώ/δολαρίου.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.