O λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται

Οι επαφές που γίνονται στις Βρυξέλλες για τη δεύτερη αξιολόγηση είναι σημαντικές για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Όμως, σημαντικό για τη χώρα μπορεί να αποδειχθεί επίσης το δημοψήφισμα που γίνεται στην Τουρκία για το Σύνταγμα.

Δημοσιεύθηκε: 5 Απριλίου 2017 - 07:46

Dr Money

Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, το αποτέλεσμα των συνομιλιών που λάμβαναν χώρα στις Βρυξέλλες μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των επικεφαλής των θεσμών για τη δεύτερη αξιολόγηση του 3ου προγράμματος δεν ήταν γνωστό.

Θα αποφύγουμε λοιπόν οποιαδήποτε κρίση ή εικασίες και απλά θα υπενθυμίσουμε αυτό που δήλωσε ο ανώτερος αξιωματούχος της Ευρωζώνης σε δημοσιογράφους νωρίτερα την Τρίτη.

Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.

Αυτό που μπορούμε ρεαλιστικά να περιμένουμε είναι μια απόφαση μέχρι το Eurogroup για επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα και αυτό υπό προϋποθέσεις, φέρεται να δήλωσε.

Αναμφισβήτητα, η σημερινή κατάσταση με την αξιολόγηση διαιωνίζει την αβεβαιότητα και πληγώνει την οικονομική δραστηριότητα.

Επομένως, αυξάνονται οι πιθανότητες να αναπτυχθεί η οικονομία με πολύ χαμηλότερο ρυθμό σε σχέση με τον εκτιμώμενο στόχο 2,7% το 2017.

Κι όπως είναι γνωστό, μια χώρα με αδύναμη οικονομία είναι πιο ευάλωτη σε εξωτερικές απειλές.

Για πολλούς στη χώρα μας, μια Τουρκία που θα έχει πρόεδρο με απεριόριστες εξουσίες τον Ταγίπ Ερντογάν συνιστά μια τέτοια απειλή.

Την Κυριακή του Πάσχα, 16 Απριλίου, οι Τούρκοι θα πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν υπέρ ή κατά της μεγαλύτερης συνταγματικής μεταρρύθμισης από το 1923.

Ο Ερντογάν, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος το 2014 απευθείας από τον λαό μετά από 10 και πλέον χρόνια στον πρωθυπουργικό θώκο, επιδιώκει την αλλαγή του πολιτεύματος σε Προεδρική Δημοκρατία.

Σ’ αυτή την περίπτωση, ο πρόεδρος θα αποκτήσει τεράστιες εξουσίες, ενώ εκείνες του κοινοβουλίου θα μειωθούν.

Τα πιο πρόσφατα γκάλοπ δείχνουν ότι η έκβαση του δημοψηφίσματος είναι αμφίρροπη.

Οι γνώμες διίστανται σχετικά με το τι θα πρέπει να περιμένει κανείς αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αν η αλλαγή του Συντάγματος εγκριθεί.

Αρκετοί θεωρούν ότι ο Ερντογάν θα είναι λιγότερο επιθετικός απέναντι στην Ελλάδα καθώς δεν θα χρειάζεται πλέον τις ψήφους των εθνικιστών όπως τώρα.

Όμως, υπάρχουν άλλοι που εκτιμούν πως ο Τούρκος πρόεδρος δεν θα αλλάξει τακτική και θα επιδιώξει ίσως κάποιο θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα.

Επίσης, ίσως επιδιώξει να στείλει πολλούς μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα, για να εντείνει την πίεση στην ΕΕ, ώστε να κάνει κάποιο καλύτερο ντιλ μαζί της.

Όμως, οι προβλέψεις για άνοιγμα των συνόρων δεν έχουν επιβεβαιωθεί μέχρι στιγμής.

Ισως γιατί οι ίδιοι οι μετανάστες και πρόσφυγες δεν επιθυμούν να κάνουν το ταξίδι, έχοντας πληροφορηθεί τις συνθήκες διαβίωσης στα ελληνικά νησιά και φυσικά το κλείσιμο των βόρειων συνόρων.

Επίσης, ο ίδιος γνωρίζει ότι η Τουρκία χρειάζεται τα λεφτά της ΕΕ για το μεταναστευτικό.

Από την άλλη πλευρά, οι συνεχείς αναφορές στη Συνθήκη της Λοζάνης και της άλλης Συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για τα Δωδεκάνησα που «κληρονόμησε» η Ελλάδα προβληματίζουν.

Δεν είναι λίγοι που θεωρούν τον Τούρκο πρόεδρο ως ένα αυταρχικό και απρόβλεπτο άτομο, που χαρακτηρίζεται από μεγαλοϊδεατισμό.

Δεν αποκλείουν λοιπόν την πρόκληση ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, με σκοπό να προάγει τα συμφέροντα της χώρας του.

Τούρκοι δημοσιογράφοι που τον αντιπολιτεύονται έχουν αναφέρει ότι καλοβλέπει το Καστελόριζο, τη Χίο και τη Λέσβο, εκτός των βραχονησίδων τύπου Ιμια.

Από την άλλη, ο ίδιος γνωρίζει ότι έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις στην Τουρκία, με τους Κούρδους και την τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους.

Ακόμη, ανοικτό παραμένει το Συριακό, όπου απέτυχε να εκδιώξει τον Ασαντ από την εξουσία και φυσικά η απειλή της ίδρυσης ενός Κουρδικού κράτους.

Με τόσα μέτωπα ανοικτά, ένας ορθολογικός ηγέτης δεν θα επιδίωκε να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Ελλάδα, που βρίσκεται μεν σε δύσκολη οικονομική θέση αλλά είναι μέλος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Όμως, κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς σκέφτεται ο Ερντογάν και πώς σταθμίζει τις θέσεις, αντιδράσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Υπάρχουν γνωστοί Αμερικανοί γεωπολιτικοί αναλυτές που θεωρούν, σε αντίθεση με τον πολύ κόσμο, ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν αντέδρασε μη ορθολογιστικά, όταν προέκυψαν τα προβλήματα στις σχέσεις της χώρας του με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ.

Αντίθετα, θεωρούν ότι για πρώτη φορά η Τουρκία συμπεριφέρθηκε στις δύο μεγάλες δυνάμεις ως ίσος προς ίσον, «παίζοντας» τη μία εναντίον της άλλης.

Αν έχουν δίκιο, τότε δεν θα πρέπει να ανησυχούμε, γιατί ορθολογικά ένα νέο μέτωπο με την Ελλάδα δεν θα πρόσφερε τίποτα παρά προβλήματα στην Τουρκία.

Όμως, ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τον Ταγίπ Ερντογάν και σίγουρα η οικονομική αδυναμία της Ελλάδας δεν τον αποθαρρύνει.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.