H Ελλάδα στον χορό των ταχυτήτων της ΕΕ

Η απάντηση των οπαδών της ΕΕ στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει είναι περισσότερο Ευρώπη. Όμως, η κοινή γνώμη σε αρκετές χώρες και κυβερνήσεις της ΕΕ θέλουν το αντίθετο. Η Ελλάδα θα μπει σε κάποιο σημείο στον χορό.

Δημοσιεύθηκε: 27 Μαρτίου 2017 - 07:56

Dr Money

Πρέπει να είναι πάνω από μήνας από τότε που αξιωματούχος ενήμερος για τα τεκταινόμενα στην ΕΕ μάς έλεγε ότι τα κέντρα αποφάσεων έχουν καταλήξει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει με τη σημερινή μορφή της, γιατί διαφορετικά κινδυνεύει με διάλυση.

Ο ίδιος τοποθέτησε τις δομικές αλλαγές τα επόμενα χρόνια, πιθανόν από το 2020 και μετά, με άξονα τις διαφορετικές ταχύτητες, χωρίς να μπορεί να τις περιγράψει.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα θα καταλήξει σε κάποια από τις μικρότερες ταχύτητες.

Ακολούθησε η ομιλία του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που απλώς παρέθετε τα πέντε σενάρια της επόμενης μέρας για την ΕΕ.

Και ασφαλώς των επικεφαλής των μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης, δηλαδή της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, που μίλησαν για πρώτη φορά για διαφορετικές ταχύτητες.

Η διακήρυξη της Ρώμης για τα 60 χρόνια της ΕΕ ήταν πιο προσεκτικά διατυπωμένη.

H οικονομική κρίση του 2008 έφερε στην επιφάνεια τα μειονεκτήματα της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης ενώ η παρατεταμένη ύφεση και καχεξία σε χώρες της ευρωπεριφέρειας έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια.

Επιπλέον, η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση έχει εντείνει τα προβλήματα, κυρίως στις χώρες του σκληρού πυρήνα του ευρώ, αν και η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία έχει αποδειχθεί αποτελεσματική σε μεγάλο βαθμό μέχρι στιγμής.

Κοινή συνισταμένη είναι η άνοδος των λαϊκίστικων, ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων σε διάφορες χώρες.

Όμως, ήταν το Brexit που ανέδειξε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τη δύναμη του κινήματος κατά της ΕΕ, παρότι τα ίδια θέματα σιγοβράζουν σε άλλες χώρες.

Απέναντι σ’ αυτές τις εξελίξεις, οι υποστηρικτές της ΕΕ ζητούν περισσότερη Ευρώπη και στενότερη ένωση, με τα κράτη-μέλη να μεταβιβάζουν περισσότερες αρμοδιότητες στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο.

Οι ίδιοι θεωρούν ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τις προκλήσεις στο οικονομικό πεδίο και σ’ εκείνο της εξωτερικής πολιτικής.

Πολλοί ελπίζουν ότι η εκλογή της Μέρκελ ή του Σουλτς στη καγκελαρία και του Μακρόν στη Γαλλία θα δώσουν νέα ώθηση στην ιδέα της ενοποίησης.

Αυτό σε συνδυασμό με την ύφεση της μεταναστευτικής και οικονομικής κρίσης θα επιτρέψει στην ΕΕ και την ευρωζώνη να συνεχίσουν.

Όμως, οι περισσότεροι κατανοούν ότι η εκλογή π.χ. των Μέρκελ, Μακρόν δεν μπορεί να σταματήσει κάποια άλλη χώρα, π.χ. την Ιταλία, από την επιλογή μιας άλλης κυβέρνησης, που θα θέσει θέμα δημοψηφίσματος για το ευρώ.

Γι’ αυτό τον λόγο θεωρούν ότι η ΕΕ θα πρέπει αποκτήσει μια νέα δομή, με διάφορες ταχύτητες που θα συνεπάγονται ανάλογες υποχρεώσεις και δικαιώματα.

Σ’ αυτή την ΕΕ, όλες οι χώρες θα μπορούσαν να επιλέξουν την ταχύτητα που τους ταιριάζει.

Ιδανικά, ισχυρίζονται οι θιασώτες της ιδέας, οι κανόνες για κάθε ταχύτητα θα είναι δεδομένες ενώ θα είναι ξεκάθαρο πώς θα μεταβαίνει μια χώρα από τη μια ταχύτητα στην άλλη.

Όπως η Βρετανία αποφάσισε να φύγει από την ΕΕ, κάποια άλλη χώρα ίσως αποχωρήσει από το ευρώ, προσθέτουν.

Οι υποστηρικτές της ΕΕ αλά καρτ το αποκαλούν «ευλυγισία» ενώ οι αντίθετοι σ’ αυτή την ιδέα το θεωρούν καταστροφή.

Αυτή τη στιγμή τίποτα δεν είναι δεδομένο και κανείς πραγματικά δεν γνωρίζει πώς το όλο πρότζεκτ θα εξελιχθεί.

Όμως, είναι προφανές πως κάποιες αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, θα δυσκολευθούν να ακολουθήσουν τις χώρες του πυρήνα.

Κι αυτό γιατί οι τελευταίες δεν θα περιμένουν στον δρόμο προς μεγαλύτερη δημοσιονομική σύγκλιση και πειθαρχία, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις κ.τ.λ., από τη στιγμή που θα υπάρχει η δυνατότητα υποβάθμισης.

Όταν η πρόγονος της ΕΕ ιδρύθηκε το 1957 αποτελείτο από 6 χώρες και σήμερα έχει φθάσει να αποτελείται από μια πανσπερμία 27 χωρών συν τη Βρετανία.

Πρόκειται για μια εντυπωσιακή εξέλιξη, παρότι πολλές ακόμη χώρες βρίσκονται εκτός του μπλοκ.

Όμως, η πραγματικότητα υποδηλώνει πως είναι καλύτερα να αποδεχθεί κανείς μια δομή που διατηρεί τη συνοχή της ΕΕ, αντί της σημερινής που μπορεί να οδηγήσει σε διάλυση.

Προφανώς, η Ελλάδα δεν θα έχει λόγο στη νέα δομή της ΕΕ, αν όντως επιβεβαιωθούν οι απαισιόδοξοι.

Όμως, θα επηρεασθεί άμεσα.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.