Οι πετυχημένες ντρίπλες του Μάριο Ντράγκι

Πίσω από τις ανησυχίες για την αύξηση του πληθωρισμού σε κάποιες χώρες της Ευρωζώνης και την πιθανότητα η ΕΚΤ να λάβει περιοριστικά μέτρα, συμπεριλαμβανόμενου του QE, κρύβεται μια άλλη αλήθεια.

Δημοσιεύθηκε: 20 Μαρτίου 2017 - 07:51

Dr Money

Οι πετυχημένες ντρίπλες του Μάριο Ντράγκι

Κατά την τελευταία συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος Μάριο Ντράγκι δήλωσε απευθυνόμενος στις αγορές ότι η οικονομία της ευρωζώνης απέφυγε τα χειρότερα με τον αποπληθωρισμό.

«(η ΕΚΤ)… δεν έχει πλέον την αίσθηση του επείγοντος για να προβεί σε περαιτέρω ενέργειες …προκαλούμενες (prompted) από το ρίσκο του αποπληθωρισμού» τόνισε.

Όμως, δεν προχώρησε σε αλλαγή της νομισματικής πολιτικής.

Η αύξηση του ετήσιου πληθωρισμού στην ευρωζώνη στο 2% τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τη Eurostat, δείχνει ότι το ρίσκο του αποπληθωρισμού έχει μειωθεί δραστικά, αν δεν έχει εξαφανισθεί.

Ισως εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός πως η αγορά εκτιμά ότι ο μελλοντικός πληθωρισμός, με ορίζοντα τα 5 με 10 χρόνια, θα ανακάμψει κοντά στο 2%.

Αυτό δείχνει ότι οι πληθωριστικές προσδοκίες που είχαν πάρει την κατιούσα τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Ευρωζώνη έχουν ξαναπάρει τα πάνω τους.

Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας δείχνει να επιταχύνεται, με τη Γαλλία να ακολουθεί τη Γερμανία και την Ισπανία. Ακόμη και η Ιταλία δείχνει κάποια ενθαρρυντικά σημάδια.

Φυσικά, οι πληθωριστικές πιέσεις παραμένουν υποτονικές ακόμη, με την αύξηση των τιμών στα καύσιμα να δίνει κυρίως τον τόνο.

Η ΕΚΤ έχει διαμηνύσει στις αγορές ότι δίνει ιδιαίτερη σημασία στον δομικό πληθωρισμό, που δεν περιλαμβάνει τις ευμετάβλητες τιμές των καυσίμων και των φρέσκων φρούτων και λαχανικών.

Είναι ένας έξυπνος και ίσως σωστός τρόπος για να αποφύγει τη λήψη άμεσων περιοριστικών μέτρων νομισματικής πολιτικής, από τη στιγμή που γνωρίζει ότι τα πολιτικά ρίσκα είναι μεγάλα.

Μετά τη μαχαιριά του Brexit και το δημοψήφισμα που έχασε ο Ρέντσι στην Ιταλία, η Γηραιά Ηπειρος έχει μπροστά της δύο ακόμη σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις στη Γαλλία και τη Γερμανία το 2017.

Η αποφυγή των χειρότερων στις ολλανδικές εκλογές είναι παρηγοριά, όμως οι κίνδυνοι παραμένουν μαζί με την πολιτική αβεβαιότητα και ο Μάριο Ντράγκι το γνωρίζει πολύ καλά.

Όπως άλλωστε γνωρίζει τα οικονομικά και τραπεζικά προβλήματα της πατρίδας του.

Όμως, μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία έχει συμβεί κάτι που για τους πολλούς έχει περάσει απαρατήρητο.

Η ΕΚΤ έχει ενισχύσει την αξιοπιστία της, με το να κερδίσει ουσιαστικά τη μάχη εναντίον του αποπληθωρισμού.

Κι αυτό γιατί δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνταν αν θα τα καταφέρει ή θα καταλήξει να έχει τη φήμη της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας, που έχασε τη μάχη εναντίον του αποπληθωρισμού.

Προφανώς, η ΕΚΤ δεν είναι σαν την κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας και αυτό είναι κάτι που πιστώνεται σ’ αυτούς που χαράσσουν την πολιτική της, με κυριότερο τον πρόεδρό της Μάριο Ντράγκι.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο τελευταίος χρειάστηκε να πάει κόντρα στα «γεράκια» της ΕΚΤ, για να επιβάλει τη θέση του για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), τα αρνητικά επιτόκια κ.τ.λ. τα προηγούμενα χρόνια.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.