Τον περασμένο Δεκέμβριο, το γενικό συμβούλιο της ΕΚΤ αποφάσισε να περιορίσει τις αγορές ευρωπαϊκών ομολόγων στα 60 δισ. ευρώ τον μήνα, αρχής γενομένης από τον τωρινό Μάρτιο, από 80 δισ. προηγουμένως.
Ταυτόχρονα, το συμβούλιο των διοικητών επέκτεινε τη διάρκεια του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE) μέχρι τα τέλη του 2017.
Επρόκειτο για μια άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στους οπαδούς του QE υπό τον Μάριο Ντράγκι και τα «γεράκια» υπό τον πρόεδρο της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν.
Όμως, η μείωση των μηνιαίων αγορών σηματοδοτούσε επίσης την αντίστροφη πορεία για το QE.
Ένα «ανορθόδοξο» πρόγραμμα που εφαρμόσθηκε κυρίως για να καταπολεμηθεί ο αποπληθωρισμός στην Ευρωζώνη.
Η ΕΚΤ θα παρουσιάσει τις νέες προβλέψεις για τον πληθωρισμό, τον ρυθμό ανάπτυξης και άλλα μακροοικονομικά μεγέθη της Ευρωζώνης την επόμενη εβδομάδα.
Με τον ετήσιο πληθωρισμό στην Ευρωζώνη στο 2% τον Φεβρουάριο, στη Γερμανία πάνω από το 2% και στην Ισπανία στο 3%, η πίεση των «γερακιών» για περιορισμό έως εξάλειψη του QE θα ενταθεί.
Η ΕΚΤ έχει εντολή να ασκεί νομισματική πολιτική με κριτήριο τη διατήρηση του πληθωρισμού λίγο κάτω από το 2%.
Η βασική γραμμή άμυνας του Ντράγκι εστιάζεται στο γεγονός ότι η αύξηση του πληθωρισμού οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ενίσχυση των τιμών του πετρελαίου.
Είναι εξίσου αλήθεια ότι η ΕΚΤ κοιτάζει τον δομικό πληθωρισμό, που δεν λαμβάνει υπόψη τις μεταβολές των τιμών των καυσίμων και των φρέσκων φρούτων και λαχανικών.
Ο δομικός πληθωρισμός βρισκόταν στο 0,9% τον Φεβρουάριο, δηλαδή πολύ πιο κάτω από το όριο του 2%.
Όμως, οι ειδήμονες θεωρούν θέμα χρόνου να αρχίσει ο δομικός πληθωρισμός να «δαγκώνει», αν η οικονομία της ευρωζώνης συνεχίσει να αναπτύσσεται και οι συνθήκες στην αγορά εργασίας βελτιώνονται.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η ΕΚΤ είναι πολύ πιθανό να περιμένει λίγους μήνες ακόμη μέχρι να διαπιστώσει ότι οι πληθωριστικές προσδοκίες αρχίζουν να ριζώνουν.
Στο μεταξύ, η Fed θα έχει αυξήσει τα επιτόκιά της, με αποτέλεσμα η διαφορά μεταξύ των επιτοκίων του ευρώ και του δολαρίου να διευρυνθεί καθώς η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ θα αποκλίνει περισσότερο από εκείνη της ευρωζώνης.
Επομένως, η ΕΚΤ θα έχει έναν ακόμη λόγο να ξεκινήσει τη διαδικασία της ομαλοποίησης της νομισματικής πολιτικής, με εγκατάλειψη των αρνητικών επιτοκίων κατάθεσης και σταδιακό περιορισμό του QE.
Oι ειδήμονες θεωρούν ότι οι συνθήκες θα είναι τότε ιδανικές για εξισορρόπηση της νομισματικής επέκτασης.
Η τελευταία θα περιλαμβάνει περιορισμό του QE και πιθανόν την ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών, π.χ. μέσω TLTRO, τονίζουν.
Όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η γνωστοποίηση θα έλθει λίγους μήνες νωρίτερα από την ΕΚΤ, με πιο πιθανό χρονικό ορίζοντα το δεύτερο εξάμηνο του 2017.
Αν δεν υπάρξει δυσάρεστη έκπληξη για την οικονομία της ευρωζώνης, το 2018 θα μπορούσε να είναι η τελευταία χρονιά του QE στην ευρωζώνη.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.