Μετοχές: Πόσο απέχει η ανάκαμψη

Η ψυχολογία παίζει μερικές φορές πιο σημαντικό ρόλο ακόμη και από τα θεμελιώδη μεγέθη στην πορεία των αγορών. Όταν λοιπόν οι κύριοι εκφραστές της επενδυτικής κοινότητας δεν δείχνουν να ακολουθούν τους υπολοίπους, η απόσταση που μας χωρίζει από την ανάκαμψη ίσως είναι διαφορετική από αυτή που νομίζουμε.

Δημοσιεύθηκε: 18 Φεβρουαρίου 2008 - 07:15

Dr Money

Στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι περισσότερο αποδεκτό ως επενδυτικό δόγμα σε σχέση με άλλες ηπείρους και χώρες.

Μακροπρόθεσμα, οι μετοχές προσφέρουν υψηλότερες αποδόσεις σε σχέση με τα ομόλογα, τα τραπεζικά επιτόκια ή με άλλες μορφές επενδύσεων.

Είναι κι αυτός ένας λόγος για τον οποίο η μετοχική κουλτούρα είναι περισσότερο ανεπτυγμένη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Μοναδική εξαίρεση ίσως αποτελούν τα έργα τέχνης, αλλά θα πρέπει να πάει κανείς πολλά χρόνια πίσω, π.χ. 100 χρόνια, για να το επιβεβαιώσει κι αυτό δεν είναι εύκολο.

Επιπλέον, τα έργα τέχνης δεν μπορούν να πουληθούν τόσο εύκολα όσο οι μετοχές και συνήθως αφορούν σε ένα μικρό μέρος του κόσμου που είναι ευκατάστατο.

Το δόγμα δεν αλλάζει ούτε σήμερα κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από όλους οι Warren Buffets του έξυπνου χρήματος που δεν επιδιώκουν να εντοπίσουν τον πάτο των χρηματιστηριακών αγορών για να αγοράσουν.

Για τους υπόλοιπους το timing έχει μεγαλύτερη σημασία.

Για όλους αυτούς πότε θα γίνει το ράλι που συνήθως παρατηρείται ακόμη και σε πτωτικές αγορές έχει σημασία.

Ακόμη μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτούς που αποτελούν την πλειονότητα των συμμετεχόντων στις αγορές έχει πότε οι αγορές θα πιάσουν πάτο.

Η ψυχολογία είναι ένα από τα διαθέσιμα εργαλεία για τον εντοπισμό της.

Αν και οι περισσότεροι δείκτες μέτρησης της διάθεσης των επενδυτών να αναλάβουν επιπρόσθετο ρίσκο είναι ενθαρρυντικοί, δεν συμβαίνει το ίδιο με εκείνον που ενσωματώνει τις επενδυτικές συστάσεις των στρατηγικών αναλυτών των μεγάλων οίκων του εξωτερικού.

Μια σύγκριση του σημερινού επιπέδου του δείκτη σε σχέση με το πώς έχει συμπεριφερθεί διαχρονικά από το 1985 μέχρι σήμερα δείχνει κάτι το αποθαρρυντικό.

Παρά τη μεγάλη πτώση των μετοχών από το καλοκαίρι του 2007 μέχρι σήμερα, η επενδυτική κοινότητα παραμένει πρόθυμη να αναλάβει μεγαλύτερο ρίσκο σε σχέση με αντίστοιχα περιστατικά του παρελθόντος.

Κοινώς, δεν επικρατεί τόσο μεγάλη απαισιοδοξία όσο εκείνη που παρατηρήθηκε σε περιόδους στο παρελθόν όπου οι αγορές έφτασαν στο χαμηλότερο σημείο τους, για να δείξουν εν συνεχεία ανάκαμψη.

Για να μην είμαστε όμως τελείως αρνητικοί, όντως ο ανωτέρω δείκτης δείχνει μείωση της διάθεσης των επενδυτών για αγορές μετοχών.

Όμως, δεν επικρατεί μεγάλη απαισιοδοξία.

Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι ο δείκτης ψυχολογίας των ”εγκεφάλων” της Wall Street θα πρέπει να πέσει άλλο τόσο για να φτάσει σε επίπεδα απαισιοδοξίας, που είναι συνυφασμένα με το χαμηλότερο σημείο των αγορών, το συμπέρασμα είναι απλό.

Βρισκόμαστε ακόμη κάπου στα μέσα του δρόμου για την ανάκαμψη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μετοχές θα πέσουν άλλο τόσο.

Άλλωστε δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι τέτοιο για να υπονομευθεί η ψυχολογία των μεγάλων παικτών.

Αρκεί η διάρκεια της ταλαιπωρίας να είναι μεγαλύτερη και να συνοδεύεται από περαιτέρω πτώση έστω και με κάποιο ή με κάποια ενδιάμεσα προσωρινά διαλείμματα ανάκαμψης.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.