To τρίγωνο της φωτιάς!

Για να μπορέσει η ελληνική οικονομία να σταθεί στα πόδια της, θα πρέπει να ξεπεράσει πιθανόν όχι μόνο ένα αλλά δύο και τρία εμπόδια. Μάλιστα, δύο από αυτά δεν τα ελέγχει καθόλου.

Δημοσιεύθηκε: 31 Ιανουαρίου 2017 - 07:50

Dr Money

Το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης συνεπάγεται την εκταμίευση μερικών δισ. ευρώ προς την Ελλάδα.

Όμως, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή της γερμανικής Βουλής, αν το ΔΝΤ δεν συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα.

Επομένως, ο κ. Σόιμπλε θα προτιμήσει να μην κλείσει η αξιολόγηση, αν δεν έχει βεβαιωθεί ότι το ΔΝΤ παραμένει στο πρόγραμμα.

Σε διαφορετική περίπτωση, κινδυνεύει με πολιτικό στραπάτσο καθώς η επιτροπή θα μπορούσε είτε να παραπέμψει το θέμα στην ολομέλεια του γερμανικού κοινοβουλίου για συζήτηση και έγκριση, είτε να μην εγκρίνει την εκταμίευση.

Είναι λογικό να μην επιθυμεί ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Από τη σκοπιά του κ. Σόιμπλε, ο ασφαλής δρόμος είναι να διασφαλίσει την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.

Κοινώς, πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα για την Ελλάδα, αφού ο στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα διατηρείται στο 3,5% του ΑΕΠ επί χρόνια και τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους δεν είναι γενναία.

Αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο που καλείται να ξεπεράσει η Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα η κυβέρνησ, με τη νομοθέτηση μέτρων που έχουν σημαντικό πολιτικό κόστος, ώστε να μπει στο QE και να μπορεί να δανείζεται από μόνη της.

Όμως, δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο.

Ο γερμανικός πληθωρισμός ανέβηκε στο 1,9% σε ετήσια βάση τον Ιανουάριο.

Ακόμη κι αν υποχωρήσει τους επόμενους μήνες, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη οικονομία στην Ευρωζώνη και ο στόχος της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ είναι να διατηρεί τον πληθωρισμό λίγο κάτω από το 2%.

Επομένως, αργά ή γρήγορα, η ανωτέρω εξέλιξη θα έχει συσταλτικές επιπτώσεις στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).

Η χθεσινή αντίδραση των ομολόγων της ευρωπεριφέρειας, και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων χωρών, όπως η Πορτογαλία που έχει θέματα, είναι χαρακτηριστική.

Η ΕΚΤ θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει, αλλά οι επιλογές της θα περιορίζονται όσο ενισχύεται ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη.

Είναι το δεύτερο εμπόδιο στον αγώνα για μπορεί η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της χωρίς να στηρίζεται στη χρηματοδότηση των θεσμικών δανειστών της.

Όμως, δεν είναι το τελευταίο εμπόδιο. Υπάρχει κι ένα τρίτο, που ούτε αυτό ελέγχει.

Ο παράγοντας ΗΠΑ.

Αν οι αγορές έχουν δίκιο και η οικονομική πολιτική Τραμπ οδηγήσει σε επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης και η Fed συνεχίσει να ανεβάζει τα επιτόκια, οι αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων θα αυξηθούν.

Από τη στιγμή που οι αγορές είναι συγκοινωνούντα δοχεία, η αύξηση των αποδόσεων θα έχει λογικά αντίκτυπο στα ευρωπαϊκά ομόλογα και ιδίως στα πιο ευάλωτα.

Επομένως, η προσπάθεια για έξοδο της Ελλάδας στις αγορές σε βιώσιμη βάση θα δυσκολέψει.

Για να μπορέσει λοιπόν η χώρα να αυτοχρηματοδοτείται με ευνοϊκούς όρους που δεν θέτουν εν αμφιβόλω τη διαχείριση του χρέους της, θα πρέπει να υπερπηδήσει και τα τρία εμπόδια, αν ορθωθούν μπροστά της.

Δεν είναι καθόλου εύκολο. Όμως, δεν είναι ούτε ακατόρθωτο.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.