Τα ορόσημα πλησιάζουν!

Κάθε αξιολόγηση του προγράμματος έχει τα δικά της ορόσημα, που στην περίπτωση της Ελλάδας εκπληρώνονται με καθυστέρηση. Όμως, υπάρχουν κάποια άλλα ορόσημα που δεν παίρνουν αναβολές.

Δημοσιεύθηκε: 22 Δεκεμβρίου 2016 - 07:51

Dr Money

Δυστυχώς, η κυβερνητική αισιοδοξία που ήθελε τα εμπόδια στην υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος να αίρονται πριν από τα Χριστούγεννα δεν φαίνεται ότι θα δικαιωθεί.

Φυσικά, όπως έχουμε ξανατονίσει, τα συγκεκριμένα μέτρα για το χρέος επρόκειτο να εφαρμοσθούν σταδιακά από τις αρχές του 2017 οπότε, πρακτικά, υπάρχει χρόνος.

Επίσης, η απόφαση του Eurogroup του περασμένου Μαΐου συνδέει την υλοποίησή τους με το τέλος της πρώτης αξιολόγησης και όχι κάτι άλλο.

Το συμπέρασμα είναι προφανές.

Η ιστορία με τις παροχές προς τους χαμηλοσυνταξιούχους έχει συμβάλει στον κλονισμό της εμπιστοσύνης μεταξύ κυβέρνησης και πιστωτών, δίνοντας πάτημα στους πιο σκληρούς να εγείρουν ζητήματα και να καθυστερήσουν την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Φυσικά, το μεγαλύτερο εμπόδιο παραμένει η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Χωρίς αυτή δεν είναι πιθανόν η αρμόδια επιτροπή της γερμανικής Βουλής και ίσως άλλων χωρών να εγκρίνουν την εκταμίευση της δόσης που συνδέεται με τη δεύτερη αξιολόγηση.

Όμως, όλα αυτά είναι μέρος μιας διαδικασίας που έχει ένα τελικό σκοπό από ελληνικής σκοπιάς.

Την αυτοχρηματοδότηση της χώρας μέσω των διεθνών αγορών αρκετό καιρό πριν τη λήξη του τρίτου μνημονίου.

Φυσικά, απέχουμε πολύ από αυτό το σημείο.

Χθες, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου παρέμενε κοντά στο 7,2% από 6,5% στις αρχές Δεκεμβρίου, αντικατοπτρίζοντας τις νέες δυσκολίες που έχουν ενσκήψει στις επαφές με τους δανειστές.

Επίσης, η καμπύλη των επιτοκίων παραμένει αντεστραμμένη καθώς η απόδοση του 3ετούς ομολόγου είναι πάνω από το 8%.

Όμως, εκείνο που προβληματίζει περισσότερο είναι η διαφαινόμενη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης και προφανώς στην ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) του Ντράγκι.

Όπως είναι φυσικό, όσο πιο μεγάλη είναι η καθυστέρηση, τόσο πιο πολύ στενεύουν τα χρονικά περιθώρια για τη σταδιακή αποκατάσταση του δανεισμού της χώρας από τις αγορές.

Δεν μπορεί να γίνει μια δοκιμαστική έξοδος στις αγορές για τον δανεισμό ενός μικρού ποσού, π.χ. το τελευταίο τρίμηνο του 2017, και να ελπίζουμε πως όλα θα πάνε καλά το 2018.

Η χώρα θα πρέπει να έχει δημιουργήσει ένα καλό προηγούμενο, δανειζόμενη ένα σοβαρό ποσό, π.χ. κάμποσα δισ. ευρώ, με καλούς όρους πριν τη λήξη του προγράμματος, ώστε να αποκαταστήσει τη σχέση της με τους ιδιώτες επενδυτές.

Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η πιστοληπτική διαβάθμιση της Ελλάδας είναι πολύ χαμηλή, ώστε ένας τουλάχιστον από τους οίκους αξιολόγησης να τη βγάλει στον αφρό, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει στο QE της ΕΚΤ μετά το τέλος του μνημονίου.

Αν, φυσικά, η ΕΚΤ επεκτείνει το πρόγραμμα αγορών μετά το τέλος του 2017.

Φυσικά, οι θεσμικοί δανειστές θα δώσουν λογικά στην Ελλάδα την «πατερίτσα» της ενισχυμένης προληπτικής πιστωτικής γραμμής.

Όμως, όσο βοηθητική η συγκεκριμένη προληπτική γραμμή μπορεί να είναι στην προσέλκυση επενδυτών, άλλο τόσο «επικίνδυνη» είναι άμα καταφύγεις σ’ αυτή.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.