Η στήλη πάντοτε πίστευε ότι η εξουσία είναι γλυκιά και επομένως όλα τα υπόλοιπα, π.χ. ιδεολογικές αρχές, περνούν σε δεύτερη μοίρα στη σύγχρονη Ελλάδα.
Γι' αυτό εκτιμούσε ότι το σενάριο των πρόωρων εκλογών δεν είναι πιθανό.
Ισως κάνει λάθος.
Όμως, η εξέλιξη των πραγμάτων μέχρι σήμερα δικαιώνει αυτή τη θέση.
Μόνο κάτι δραματικό θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα κατά την άποψή μας.
Κι αυτό είναι πιθανότερο να συνδέεται με την Τουρκία, που δείχνει επιθετικές διαθέσεις παρά τα χρηματοοικονομικά.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά;
Επειδή πλησιάζει το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου και οι διεργασίες για την επίτευξη καταρχήν συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement) εντείνονται, με την ελληνική πλευρά να καλείται να υποχωρήσει σε ορισμένα θέματα.
Συμφωνούμε με την άποψη μερίδας των δανειστών ότι η κυβέρνηση έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα και θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να κλείσει η 2η αξιολόγηση και να πάρει τα μέτρα για το χρέος.
Ακόμη κι αν χρειασθεί να πάμε στις αρχές του 2017.
Είναι ο μόνος τρόπος για να πάρει τη συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση (QE) από τον κ. Ντράγκι που ανησυχεί για τις ελληνικές τράπεζες και να προσδοκά ότι θα γυρίσει η ελληνική οικονομία.
Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Οι εξελίξεις θα επιβεβαιώσουν ή θα διαψεύσουν αυτό το σενάριο.
Όμως, είναι το μόνο σενάριο που δίνει ένα αξιόπιστο αφήγημα στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Γι' αυτό τον λόγο είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι το θέμα της δεύτερης αξιολόγησης θα κλείσει, έστω με δόσεις.
Το ίδιο ισχύει για τη συμμετοχή του ΔΝΤ σε πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Από τη στιγμή που το Βερολίνο επιθυμεί για δικούς του πολιτικούς λόγους τη συμμετοχή του Ταμείο, θα τα καταφέρει.
Ακόμη κι αν η Ελλάδα κληθεί να πληρώσει μεγαλύτερο δημοσιονομικό τίμημα.
Άλλωστε, εκείνο που μετρά είναι τι θα πει το ευρωπαϊκό τμήμα στο ΔΝΤ του οποίου προΐσταται ο Πόουλ Τόμσεν, με τον οποίο ο κ. Σόιμπλε έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να συνεννοηθεί.
Με το ιταλικό δημοψήφισμα να επικρέμαται ως δαμόκλειος σπάθη στην Ευρωζώνη και την Ολλανδία να πηγαίνει σε εκλογές τον Μάρτιο, το λιγότερο που θα ήθελε η Ευρωζώνη είναι να ανοίξει ξανά το ελληνικό ζήτημα.
Υπάρχει λοιπόν σύγκλιση ετερόκλητων συμφερόντων προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμφωνίας για το ελληνικό ζήτημα.
Φυσικά, η Ελλάδα θα πληρώσει υψηλότερο τίμημα. Όμως, αυτό παθαίνει όποιος πηγαίνει γυρεύοντας.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.