Η Ελλάδα «διχάζει» το ΔΝΤ!

Δεν είναι κοινό μυστικό ότι οι τεχνοκράτες του Ταμείου δεν επιθυμούν την περαιτέρω συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα για διάφορους λόγους.

Ενας από αυτούς είναι γιατί δεν θέλουν να συνδέονται με προγράμματα που έχουν αποτύχει.

Γι' αυτούς, η Ελλάδα εντάσσεται σ' αυτή την κατηγορία.

Ενας άλλος είναι γιατί θεωρούν ότι αναγκάζονται να προσαρμόσουν τις οικονομικές πολιτικές τους στους περιορισμούς που θέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ).

Όμως, δεν είναι οι τεχνοκράτες που αποφασίζουν αλλά οι πιο υψηλά ιστάμενοι, π.χ. η κ. Λαγκάρντ.

Οι τελευταίοι, με προεξάρχουσα τη διευθύνουσα, έχουν δείξει την πρόθεσή τους, κατά την ταπεινή μας άποψη παρά την αντίθεση κάποιων, π.χ. των εκπροσώπων των αναδυόμενων οικονομιών.

Όμως, σκοπός μας δεν είναι να επισημάνουμε, ακόμη μια φορά, τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν στο εσωτερικό του Ταμείου αλλά κάτι άλλο.

Πριν λίγο καιρό προκλήθηκε συζήτηση στην Αθήνα με αφορμή τις δηλώσεις του εκπροσώπου του ΔΝΤ.

Ο κ. Ράις ανέφερε πως η υλοποίηση μέτρων για την ανακούφιση του χρέους θα μπορούσε να συνδεθεί με την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.

Νομίζαμε ότι κάπου είχαμε διαβάσει κάτι διαφορετικό και πράγματι έτσι ήταν.

Στην τελευταία έκθεση για τη διαχειρισιμότητα και όχι τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (όπως έχουμε επισημάνει στο παρελθόν), υπάρχουν κάποιες χρήσιμες παρατηρήσεις.

Πρώτο και βασικό. «Η υλοποίηση των μέτρων για την ανακούφιση από το χρέος θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της περιόδου του προγράμματος».

Δεύτερον, οι θεσμικοί πιστωτές θα έπρεπε να δώσουν στην Ελλάδα ένα μέρος των μέτρων εμπροσθοβαρώς, χωρίς προϋποθέσεις.

Η σύνδεση των μέτρων με μεταρρυθμίσεις και άλλα μέτρα πολιτικής μετά το τέλος του προγράμματος θα ήταν ασυνεπής με μια από τις κύριες επιδιώξεις του, που είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των επενδυτών προς την ελληνική οικονομία, τονίζει.

Αυτό ισχύει περισσότερο στην περίπτωση της Ελλάδας, που οι ανησυχίες για την παραμονή της χώρας στο ευρώ επηρεάζει αποφασιστικά τον παράγοντα εμπιστοσύνη, προσθέτει.

Για να μπει ένα τέλος στις προσδοκίες για το νόμισμα, θα έπρεπε να αποσυνδεθούν τα μέτρα ελάφρυνσης από προαπαιτούμενα και άλλα μέτρα πολιτικής.

Αυτά αναφέρει το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του για το ελληνικό χρέος.

Μάλιστα, προτείνει τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, όπως η μετατροπή των επιτοκίων σε σταθερά, η μετάθεση των πληρωμών στο μέλλον και η επέκταση των χρονικών λήξεων να εφαρμοσθούν κατά τη διάρκεια του προγράμματος.

Προφανώς, αυτά που προτείνουν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ στην έκθεση δεν συμβαδίζουν με την απόφαση του Eurogroup της 24ης Μαΐου που το Ταμείο έχει συνυπογράψει και αυτό που ανέφερε πρόσφατα ο εκπρόσωπός του.

Θα μπορούσε να δικαιολογήσει κανείς τις εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις του ΔΝΤ τότε (Ιούνιος του 2016) και σήμερα, με το σκεπτικό ότι άλλες είναι οι βουλές των πολιτικών και άλλες των τεχνοκρατών.

Όμως, δεν θα περίμενε κανείς μια τέτοια στάση από το Ταμείο.

Dr. Money