Η ΕΚΤ υποστηρίζει ότι οι γραμμές μεταξύ της νομισματικής και της δημοσιονομικής πολιτικής θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες.Όμως, στην πραγματικότητα, οι συγκεκριμένες γραμμές δεν είναι ευδιάκριτες.
Η ΕΚΤ διευκόλυνε τις τράπεζες των χωρών της ευρωπεριφέρειας μέσω φθηνών, μεσοπρόθεσμων δανείων να αγοράσουν κρατικά ομόλογα για να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματα των προϋπολογισμών τους.
Μ' αυτό τον τρόπο κράτησε επίσης σε χαμηλά επίπεδα το κόστος δανεισμού των κρατών-μελών.
Η πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης, γνωστής ως QE, ήταν το αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής.
Η ΕΚΤ αγοράζει κάθε μήνα τίτλους αξίας δεκάδων δισ. ευρώ, επιτρέποντας σε χώρες όπως η Ισπανία να δανείζεται για 10 χρόνια με επιτόκιο 1,25% και η Πορτογαλία για το ίδιο διάστημα με 3%-3,2%.
Όμως, η συγκεκριμένη πολιτική έχει τα όριά της.
Η ΕΚΤ αγοράζει χρόνο στις κυβερνήσεις των χωρών-μελών της ευρωζώνης να βάλουν τα δημόσια οικονομικά τους σε τάξη και να καταστήσουν τις οικονομίες τους πιο ανταγωνιστικές.
Είναι λογικό να θέλει η Ελλάδα να μπει στο QE την επόμενη χρονιά για να επωφεληθεί, παρότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να προχωρήσει σε μεγάλες αγορές ελληνικών ομολόγων.
Όμως, το σήμα της ΕΚΤ προς τις αγορές είναι εκείνο που μετρά.
Δεν είναι σαφές αν και πότε τα ελληνικά ομόλογα θα θεωρηθούν επιλέξιμα για το QE.
Για να συμβεί αυτό υπάρχουν κάποια προαπαιτούμενα.
Η σταδιακή υλοποίηση των άμεσων μέτρων για την εξομάλυνση του προφίλ του ελληνικού χρέους είναι ένα από αυτά.
Το ESM αναμένεται να καταθέσει τις προτάσεις του για τα άμεσα μέτρα τον Δεκέμβριο, όπως δήλωσε χθες ο κ. Ρέγκλινγκ.
Ένα από τα μέτρα αφορά στην ανταλλαγή των ομολόγων του EFSF που έχουν οι ελληνικές τράπεζες στην κατοχή τους, με άλλα ομόλογα σταθερού επιτοκίου.
Όμως, η συγκεκριμένη ανταλλαγή ενέχει ρίσκα για τις ελληνικές τράπεζες, όπως επεσήμανε η στήλη πριν λίγο καιρό.
Ουσιαστικά, ο ESM βοηθά την Ελληνική Δημοκρατία μεταφέροντας το ρίσκο στις τράπεζες που ζητούν ανταλλάγματα για να συναινέσουν.
Όλα αυτά είναι γνωστά.
Όμως, εκείνο που είναι λιγότερο γνωστό ή σχεδόν άγνωστο είναι πως η ΕΚΤ έχει ήδη αγοράσει ομόλογα EFSF από τις ελληνικές τράπεζες, αξίας μερικών δισ. ευρώ.
Οι αγορές γίνονται στο πλαίσιο του QE, γιατί δεν επιτρέπεται οι τράπεζες να πουλήσουν τα συγκεκριμένα ομόλογα αλλού εκτός από την ΕΚΤ.
Κι αυτό γιατί αν πωλούνταν EFSF ομόλογα αξίας 40 δισ. ευρώ περίπου στην αγορά, θα επηρεαζόταν η καμπύλη επιτοκίων του EFSF-ESM.
Με τις αγορές ομολόγων του EFSF που κάνει η ΕΚΤ μέσω του QE μειώνει την έκθεση των ελληνικών τραπεζών σ' αυτά τα ομόλογα.
Επομένως μειώνει το ρίσκο από την προτεινόμενη ανταλλαγή ομολόγων του ESM στο πλαίσιο της εξομάλυνσης του προφίλ του ελληνικού χρέους.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.