Το τρίτο πρόγραμμα (MEFP) του ΔΝΤ

Και προφανώς, για να το λέει, έτσι είναι, θα προσθέταμε.

Αλλωστε, η Ελλάδα έχει αιτηθεί νέο πρόγραμμα (ΜΕFP) από το ΔΝΤ από το πρώτο τρίμηνο του 2016.

Η γερμανική κυβέρνηση θέλει επίσης το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα για λόγους αξιοπιστίας και γιατί το χρησιμοποίησε ως επιχείρημα για να πείσει τους χριστιανοδημοκράτες βουλευτές να εγκρίνουν το 3ο ευρωπαϊκό μνημόνιο.

Από την άλλη πλευρά, τα στελέχη του Ταμείου δεν θέλουν να ακούσουν για νέο δάνειο προς την Ελλάδα, που θα συνοδεύεται από νέο πρόγραμμα.

Όμως, η πολιτική έχει πάντοτε μεγαλύτερο ειδικό βάρος στη λήψη των αποφάσεων.

Τι γίνεται λοιπόν με το νέο MEFP;

Οι θέσεις του ΔΝΤ είναι γνωστές.

Το ελληνικό χρέος δεν είναι φερέγγυο με βάση τις υφιστάμενες υποθέσεις και προβλέψεις για πρωτογενή πλεονάσματα, ρυθμούς ανάπτυξης, μέσο κόστος δανεισμού.

Για να καταστεί φερέγγυο, θα πρέπει να υπάρξει γενναία ελάφρυνση χρέους από τον ESM/EFSF και την Ευρωζώνη γενικότερα, που να δικαιολογεί πρωτογενή πλεονάσματα 1,5% του ΑΕΠ ή/και βαθύτερες μεταρρυθμίσεις.

Οι μεταρρυθμίσεις αφορούν κυρίως τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω του αφορολόγητου, τον περιορισμό της συνταξιοδοτικής δαπάνης και την περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών.

Είναι παρακινδυνευμένο να προβλέψει κάποιος το περιεχόμενο του προγράμματος, από τη στιγμή που υπεισέρχονται πολλοί παράμετροι, π.χ. οι επιδιώξεις και οι επιθυμίες του Βερολίνου, της Αθήνας και του ΔΝΤ.

Πάντως, είναι λογικό να αναμένει κανείς ότι το νέο πρόγραμμα θα «συνοδεύει» μικρό δάνειο του ΔΝΤ προς την Ελλάδα, π.χ. 6,5 δισ. ευρώ.

Εκτός από το περιεχόμενο, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η διάρκεια του προγράμματος.

Υπενθυμίζουμε ότι το προηγούμενο πρόγραμμα του ΔΝΤ έληγε την Ανοιξη του 2016 ενώ το ευρωπαϊκό στα τέλη του 2014.

Από την σκοπιά των Γερμανών, αυτό ήταν επιθυμητό γιατί η Ελλάδα θα ήταν ακόμη σε πρόγραμμα και επομένως υπό έλεγχο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα δεν επέτρεψαν να μάθουμε τι θα γινόταν σ' αυτή την περίπτωση.

Όμως, το θέμα της διάρκειας θα τεθεί ξανά, ΑΝ όντως οι συζητήσεις για το νέο πρόγραμμα του ΔΝΤ καταλήξουν.

Οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν το ΔΝΤ να παραμείνει στο πρόγραμμα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, για να λειτουργεί ως τοποτηρητής.

Ιδανικά θα ήθελαν να μείνει και μετά τα μέσα του 2018, που λήγει το 3ο ευρωπαϊκό πρόγραμμα.

Όμως, αρκετοί στο ΔΝΤ θεωρούν λογικό τα δύο προγράμματα να έχουν την ίδια ημερομηνία λήξης.

Αν λοιπόν το ευρωπαϊκό λήγει το καλοκαίρι του 2018, το ίδιο θα έπρεπε να γίνει με εκείνο του ΔΝΤ.

Αντε 6 μήνες αργότερα. Αλλωστε, το νέο δάνειο του ΔΝΤ θα είναι μικρό και θα έχει εκταμιευθεί ως τότε.

Δεν γνωρίζουμε αν οι απαιτήσεις του ΔΝΤ θα ικανοποιηθούν, ώστε να δανείσει εκ νέου την Ελλάδα.

Χωρίς φυσικά να παραβλέπουμε τη δύναμη της πολιτικής παρέμβασης στη διαδικασία των αποφάσεων του Ταμείου.

Εκείνο που αναρωτιόμαστε είναι κάτι άλλο.

Συμφέρει την ελληνική πλευρά η χρηματοδοτική συμβολή του Ταμείου;

Dr. Money