O Ντράγκι και η εναλλακτική για την Ελλάδα

Σε αρκετούς ξένους παρατηρητές είναι πλέον σαφές ότι η γερμανική κυβέρνηση και ο κ. Σόιμπλε ειδικότερα δεν επιθυμούν να προσφέρουν τις ελαφρύνσεις στο χρέος, που θα το καθιστούσαν διαχειρίσιμο για το ΔΝΤ.

Είναι ασφαλώς ενθαρρυντικό ότι το Ταμείο αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Όμως, όλα δείχνουν πως δύσκολα θα επιτευχθεί συμφωνία όπως την έχει οραματισθεί η ελληνική πλευρά.

Δηλαδή να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, να συμφωνήσουν ΔΝΤ και Ευρωπαίοι δανειστές στο θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και να αρχίσει η ΕΚΤ τις αγορές ελληνικών ομολόγων στο πλαίσιο του QE.

Στο καλό σενάριο, η αναμενόμενη καθίζηση των επιτοκίων θα έδινε την ευκαιρία σε τράπεζες και επιχειρήσεις να βγουν στις αγορές, τονώνοντας τη δική τους ρευστότητα και της ελληνικής οικονομίας.

Η βελτίωση του κλίματος και της επιχειρηματικής ψυχολογίας θα έφερνε επίσης υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης.

Η ΕΚΤ εμφανίζεται πιο διαλλακτική αυτή τη φορά και μάλλον συμπλέει με την Κομισιόν και την ελληνική πλευρά στο θέμα του χρέους.

Ο κ. Κερέ της ΕΚΤ ήταν σαφής πρόσφατα: «Θέλουμε μια λύση που θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη για τις προοπτικές του χρέους, θα επιτρέψει την πλήρη ανάμειξη του ΔΝΤ και θα αποκαταστήσει την πρόσβαση της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές πριν την ολοκλήρωση του προγράμματος τον Ιούλιο του 2018».

Ο κ. Ντράγκι δεν είχε κάνει το ίδιο το φθινόπωρο του 2014, όταν είχε συμμαχήσει με το ΔΝΤ και τον κ. Σόιμπλε, μπλοκάροντας ουσιαστικά την τελευταία αξιολόγηση του δεύτερου προγράμματος.

Τι ρεαλιστικά μπορούμε να περιμένουμε μέχρι τα τέλη του 2016 και αρχές του 2017.

Πρώτον, την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

Αναμφίβολα, η ιστορία δεν είναι με το μέρος των αισιόδοξων. Αν όμως η κυβέρνηση αποδεχθεί ευθύς εξαρχής τις θέσεις των δανειστών, η αξιολόγηση μπορεί να τελειώσει σε χρόνο-ρεκόρ.

Δεύτερον, να ξεκινήσει η υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων του SSM για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Αυτό προβλέπεται να ξεκινήσει μετά την πρώτη αξιολόγηση.

Αρκούν αυτές οι δύο κινήσεις για να ενεργοποιήσει η ΕΚΤ το πρόγραμμα αγοράς ελληνικών ομολόγων;

Η απάντηση θα πρέπει να είναι μάλλον αρνητική.

Ο κ. Κερέ δήλωσε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ έκανε σαφές στις 22 Ιουνίου ότι «...Πρέπει να ξέρουμε περισσότερα για τα μέτρα, για το χρέος και για το πώς θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα, πριν προχωρήσουμε στα βήματα αυτά ως EKT».

Για να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο QE, η ΕΚΤ θα πρέπει να δείξει ότι το ελληνικό χρέος είναι διαχειρίσιμο.

Αν το ΔΝΤ δεν το κάνει, θα ήταν έκπληξη να το κάνει η ΕΚΤ.

Ο κ. Ντράγκι δεν θα ρισκάρει τη φήμη της ΕΚΤ, ερχόμενος σε σύγκρουση με το Βερολίνο γι' αυτό το ζήτημα.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η ΕΚΤ ίσως πετάξει το μπαλάκι στην Ελλάδα, ζητώντας να αποδείξει ότι έχει πρόσβαση στις αγορές πριν την συμπεριλάβει στο QE.

Κοινώς, η Ελλάδα να προχωρήσει σε επιτυχή έκδοση ομολόγων, αποδεικνύοντας ότι το χρέος της είναι διαχειρίσιμο.

Είναι το τελευταίο ανέφικτο;

Όχι, αλλά σίγουρα είναι δύσκολο.

Κατ' αρχάς, η πρώτη έκδοση θα πρέπει να είναι αντικειμενικά μικρή και θα πρέπει το διεθνές κλίμα να είναι καλό.

Επιπλέον, θα πρέπει να έχει τελειώσει η δεύτερη αξιολόγηση, να έχει ξεκινήσει η υλοποίηση των βραχυχρόνιων μέτρων για το χρέος, η οικονομία να έχει επανέλθει σε τροχιά ανάκαμψης και ο προϋπολογισμός να εκτελείται κανονικά.

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις και την προσδοκία ενός ράλι που θα απέφερε μεγάλα κέρδη λόγω συμμετοχής των ελληνικών ομολόγων στο QE, κάποια ξένα funds θα μπορούσαν να αναλάβουν το ρίσκο.

Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, μια τέτοια έκδοση ομολόγων που θα είχε πάει καλά, θα άνοιγε τον δρόμο για περισσότερες στο μέλλον.

Ίσως είναι τελικά η εναλλακτική για την Ελλάδα.

Dr. Money