Γιατί το ΔΝΤ είναι «ταύρος» με την Ελλάδα

Στην Ελλάδα, όπου όλα σχεδόν τα πράγματα ερμηνεύονται με πολιτικούς όρους, οι προβλέψεις του ΔΝΤ για ανάκαμψη φέτος και ανάπτυξη 2,8% το 2017 συνιστούν για πολλούς σιγοντάρισμα της κυβέρνησης.

Ορισμένοι δεν παρέλειψαν να φέρουν στο νου τους την έκθεση του ΔΝΤ το καλοκαίρι του 2015, που χαρακτήριζε μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος, γεγονός που εκμεταλλεύθηκε το κυβερνών κόμμα.

Αν όμως βγάλει κάποιος τις ελληνικές διόπτρες, θα διαπιστώσει πως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Είναι προφανές ότι η αναθεώρηση της μεταβολής του πραγματικού ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) το 2016 από ύφεση της τάξης του 0,3%-0,6% σε οριακή ανάκαμψη 0,1% επηρεάζει θετικά τον ρυθμό ανάπτυξης της επόμενης χρονιάς.

Είναι λοιπόν φυσιολογικό να αναπροσαρμοσθεί ο ρυθμός ανάπτυξης του 2017 προς τα πάνω.

Ισως μάλιστα θα έπρεπε να κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η αναθεώρηση του ΑΕΠ το 2017 ήταν μικρή σε σύγκριση με την αναθεώρηση του 2016.

Με άλλα λόγια, υπάρχει τεχνικός λόγος που εξηγεί το 2,8% για το 2017, που εντυπωσίασε τους περισσότερους.

Οσον αφορά τη φετινή χρονιά, οι του ΔΝΤ θα έχουν μάλλον γίνει κοινωνοί στοιχείων που δείχνουν πως η οικονομία αναπτύχθηκε με αξιόλογο ποσοστό το 3ο τρίμηνο.

Ένα 3ο τρίμηνο που συγκρίνεται ευνοϊκά με το περσινό επιβαρυμένο αντίστοιχο χρονικό διάστημα.

Όμως, δύο πράγματα ακόμη που θα πρέπει να αξιολογηθούν.

Πρώτον, το ΔΝΤ και η Κομισιόν εμφανίζονται να κάνουν συστηματικά λάθος στις προβλέψεις τους για τον βαθμό ύφεσης ή ανάκαμψης τα προηγούμενα χρόνια.

Γιατί λοιπόν να μην επαναλάβουν το ίδιο λάθος κι αυτή τη φορά;

Δεύτερον, τυχόν σημαντική αναθεώρηση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας προς τα κάτω το 2017 θα οδηγήσει σε αλλαγή των εκτιμήσεων για τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, του ποσοστού της ανεργίας κ.τ.λ.

Με δεδομένο ότι ο δημοσιονομικός στόχος για πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ το 2017 δεν αλλάζει, κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στη λήψη επιπρόσθετων προληπτικών μέτρων.

Διαφορετικά, θα ενεργοποιείτο ο δημοσιονομικός κόφτης.

Είναι σαφές ότι κανένας εμπλεκόμενος δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο.

Θα προτιμήσει λοιπόν το ΔΝΤ, όπως στο παρελθόν, να έχει μια πολύ καλύτερη εικόνα για την πορεία της οικονομίας μέσα στο 2017, βασιζόμενο σε πραγματικά στοιχεία και πρόδρομους δείκτες, παρά να κάνει κάτι το παρακινδυνευμένο από τώρα.

Αλλωστε, ο δημοσιονομικός στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ είναι κοντά στο 1,5% που θεωρεί ρεαλιστικό μεσομακροπρόθεσμα.

Εξυπακούεται ότι το ΔΝΤ δεν θεωρεί τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης 2% του ΑΕΠ και άνω ρεαλιστικά.

Ως εκ τούτου, δεν πρόκειται να τα ενσωματώσει στις προβλέψεις του για τα επόμενα χρόνια.

Dr. Money