Καλός ο Γιούνκερ, καλύτερες οι αγορές

Το 2016 θα είναι μια ακόμη χρονιά ήπιας ύφεσης ή στασιμότητας -στην καλύτερη των περιπτώσεων- ενώ το 2017 παραμένει ερωτηματικό, αν και οι επίσημες προβλέψεις μιλούν για ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 2,5%-2,7%.

Από όλες τις συνιστώσες της ζήτησης ως ποσοστού του ΑΕΠ από το 2007 μέχρι σήμερα, εκείνη που έχει πάθει πρωτοφανή καθίζηση δεν είναι ούτε η δημόσια κατανάλωση, όπως θα περίμενε κανείς, ούτε η ιδιωτική κατανάλωση.

Είναι οι επενδύσεις.

Οι εισαγωγές ως ποσοστό του ΑΕΠ έχουν επίσης μειωθεί σημαντικά, ενισχύοντας το ΑΕΠ, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.
Οι συνολικές επενδύσεις υποχώρησαν στο 9% περίπου του ΑΕΠ το 2015 και εκτιμάται ότι θα πέσουν στο 8,4% το 2016 από 27% το 2007, σύμφωνα με το ΔΝΤ.

Σε μια συναισθηματική ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο πρόεδρος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ανακοίνωσε χθες τον διπλασιασμό σε ποσό και χρονική διάρκεια του επενδυτικού σχεδίου που φέρει το όνομά του.

Το συνολικό ποσό ανέρχεται πλέον σε 630 δισ. έναντι 315 δισ. και επεκτείνεται χρονικά μέχρι το 2022.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι πολύ καλή για την Ελλάδα και θεωρητικά θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, αν την εκμεταλλευόταν.

Όμως, η εμπειρία από τη μέχρι σήμερα εκμετάλλευση του σχεδίου Γιούνκερ από την Ελλάδα δεν είναι ενθαρρυντική.
Λίγες συμφωνίες έχουν υπογραφτεί δύο χρόνια μετά την εκκίνηση του σχεδίου Γιούνκερ.

Αυτό δεν εκπλήσσει όσους έχουν κάποια εικόνα της δημόσιας διοίκησης στη χώρα μας και της δομής και των απαιτήσεων του Ευρωπαϊκού Ταμείου για Στρατηγικές Επενδύσεις (EFSI) όπως είναι το όνομα του σχεδίου Γιούνκερ.

Υπενθυμίζουμε ότι το EFSI βασίστηκε σε μια μαγιά μόλις 21 δισ. ευρώ από εγγυήσεις και δεσμεύσεις του κοινοτικού προϋπολογισμού και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΙΒ).

Η μαγιά αβγάτισε μέσω μόχλευσης, για να φθάσει δυνητικά τα 315 δισ. ευρώ.

Για να υλοποιηθούν τα πρότζεκτ που έχουν επιλεγεί από την ανεξάρτητη επενδυτική επιτροπή, θα πρέπει να προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια.

Η Ελλάδα δεν έχει δείξει καμία ιδιαίτερη ικανότητα σ' αυτό τον τομέα εδώ και χρόνια.

Επιπλέον, το τραπεζικό της σύστημα δεν μοιάζει να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει μεγάλης έκτασης επενδυτικά προγράμματα, λόγω του μεγάλου στοκ των «κόκκινων» δανείων που κουβαλά ενώ οι ξένες τράπεζες απεχθάνονται το ελληνικό ρίσκο.

Μια ματιά στις επιδόσεις του ελληνικού χρηματιστηρίου και των ελληνικών ομολόγων είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς πως δεν υπάρχει ιδιαίτερο επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό σ' αυτή τη συγκυρία.

Οι αγορές δείχνουν να μην έχουν εμπιστοσύνη και να μη βάζουν τη χώρα στο ραντάρ τους.

Όμως, το σχέδιο Γιούνκερ δεν πρόκειται να αποδώσει για την Ελλάδα χωρίς την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων.
Θα πρέπει λοιπόν να γίνουν ενέργειες για να αλλάξει το κλίμα προς το καλύτερο και να μειωθεί το ελληνικό ρίσκο.

Η υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων χωρίς καθυστερήσεις και άλλα τσαλιμάκια είναι απαραίτητη.

Τα υπόλοιπα, π.χ. πολιτική σταθερότητα, βελτίωση των δημόσιων οικονομικών, θα βοηθήσουν.

Καλό λοιπόν νέο η επέκταση του σχεδίου Γιούνκερ αλλά μπορεί να έχει μικρή επίδραση στην οικονομία, αν κάποια πράγματα δεν βελτιωθούν.

Dr. Money