Οι Βρυξέλλες δικαιώνουν τους οπαδούς του Brexit

Η Ιρλανδία ονομάσθηκε κέλτικη τίγρης λόγω των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης που εμφάνισε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι την κρίση του 2009-2010 και πάλι πρόσφατα.

Οι συγκριτικά υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης επέτρεψαν στην Ιρλανδία, η οποία μαστιζόταν από την ανεργία και τη μετανάστευση των νέων τις προηγούμενες δεκαετίες, να ανεβάσει το κατά κεφαλή εισόδημά της πολύ πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Καθοριστικό ρόλο σ' αυτή την πορεία έπαιξαν οι ξένες, άμεσες επενδύσεις, με κράχτη τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και τα άλλα φορολογικά προνόμια.

Δεν πέρασε απαρατήρητο.

Η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες χώρες άσκησαν τη μέγιστη δυνατή πίεση στην Ιρλανδία, όταν μπήκε στο μνημόνιο, για να αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή επί των επιχειρηματικών κερδών, ώστε να πλησιάσει τους δικούς τους.

Όμως, η ιρλανδική κυβέρνηση δεν ενέδωσε στις πιέσεις.

Αντίθετα, υπεραμύνθηκε του συγκριτικού πλεονεκτήματος των χαμηλών φορολογικών συντελεστών και φαίνεται ότι δικαιώθηκε.

Η ιρλανδική οικονομία αναπτύσσεται εκ νέου με υψηλούς ρυθμούς, βοηθούντων των επενδύσεων και των εξαγωγών.

Όμως, ό,τι δεν πέτυχαν τα αφεντικά τους, έχουν φαίνεται αποφασίσει να κάνουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών.

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν ανακοίνωσε χθες ότι απαιτεί όπως η Apple πληρώσει αναδρομικούς φόρους ύψους 13 δισ. ευρώ στην Ιρλανδία.

Η Επιτροπή έκρινε πως οι συμφωνίες της Apple με την Ιρλανδία στο παρελθόν συνιστούν παράνομη κρατική ενίσχυση.

Όπως ήταν φυσικό, τόσο η Apple όσο και η ιρλανδική κυβέρνηση αντέδρασαν, λέγοντας ότι θα εφεσιβάλουν την απόφαση.

Επιπλέον, θέση εναντίον της απόφασης της Κομισιόν πήρε η αμερικανική κυβέρνηση, που υποστηρίζει ότι δεν συνάδει με τους διεθνείς φορολογικούς κανόνες.

Αναμφισβήτητα, πίσω από όλα αυτά κρύβονται συμφέροντα.

Σύμφωνα με μια άποψη, η Apple και κάθε πολυεθνική πληρώνει πολύ λίγα λεφτά για φόρους σε σχέση με τις πωλήσεις και τα κέρδη που έχει.

Επομένως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Κομισιόν έκανε πολύ καλά που της επέβαλε το πρόστιμο-μαμούθ.

Όμως, η άλλη άποψη θεωρεί ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν είχε κανένα λόγο να επέμβει και να επιβάλει πρόστιμα σε συμφωνίες που έχει συνάψει στο παρελθόν μια χώρα με ξένες επιχειρήσεις που επένδυσαν σ' αυτή.

Η Ιρλανδία γνώριζε ότι η Apple και οι άλλες πολυεθνικές, τις οποίες επιμελώς προσπαθεί να προσελκύσει, εξοικονομούν πολλά λεφτά σε φόρους μέσω τέτοιων συμφωνιών.

Όμως, πίστευε ότι θα κέρδιζε περισσότερα μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων, της αύξησης των εξαγωγών και της απασχόλησης.

Εκ του αποτελέσματος, η Ιρλανδία δικαιώνεται αφού οι οικονομικές επιδόσεις της ήταν ανώτερες σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Όμως, η τάση της Επιτροπής Ανταγωνισμού να αμφισβητεί συμφωνίες μεταξύ κυρίαρχων κρατών και πολυεθνικών και να επιβάλλει πρόστιμα θα λειτουργήσει εναντίον της προσέλκυσης ξένων, άμεσων επενδύσεων.

Επιπλέον, μ' αυτό τον τρόπο δικαιώνονται οι οπαδοί του Brexit στη Βρετανία και γενικότερα οι ευρωσκεπτικιστές που είναι εναντίον της κοινοτικής γραφειοκρατίας, κατηγορώντας την πως ενδιαφέρεται μόνο για τα προνόμιά της.

Αν αυτό θέλουν οι Βρυξέλλες, δεν έχουν παρά να συνεχίσουν την τακτική τους, υποδαυλίζοντας νέες αποχωρήσεις κρατών από την ΕΕ.

Dr. Money