Κάντε το όπως ο Ερντογάν!

Η στάση του Τούρκου προέδρου απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα θα μπορούσε να βοηθήσει την ελληνική πλευρά να αντλήσει χρήσιμα συμπεράσματα με κυριότερο το εξής: Στις διακρατικές σχέσεις δεν υπάρχουν φιλίες αλλά συμφέροντα.

Η Τουρκία φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα των διεθνών σχέσεων, έστω κι αν το δείχνει μερικές φορές με άγαρμπο τρόπο.

Στη γείτονα, η οποία πρόκειται να έχει εκλογές την Κυριακή, ο πρόεδρος Ερντογάν έχει βαλθεί να το αποδείξει ακόμη μία φορά, με τη στάση που κρατά στο θέμα των Σύρων προσφύγων και άλλων μεταναστών.

Αντιλαμβανόμενος ότι το θέμα καίει τη Δύση, ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει να αντλήσει όσο το δυνατόν περισσότερα οικονομικά και άλλα οφέλη για την χώρα του ως αντιστάθμισμα της βοήθειας που θα προσφέρει στην επιβράδυνση των ροών.

Ταυτόχρονα, επιδιώκει να κερδίσει πόντους για το κόμμα του, το ΑKP, του οποίου ηγείται πλέον ο Νταβούτογλου, ενόψει των εκλογών της Κυριακής τόσο στο εσωτερικό όσο και ανάμεσα στους ομοεθνείς του στο εξωτερικό.

Ηδη τα γκάλοπ δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Τούρκων στη Γερμανία και αλλού είναι υποστηρικτές του Ερντογάν και του κυβερνώντος κόμματος.

Η σκληρή στάση του απέναντι στη Δύση τούς γεμίζει υπερηφάνεια.

Στην πραγματικότητα, ο κ. Ερντογάν εκβιάζει τη Δύση με μοχλό το μεταναστευτικό.

Αναλυτές εκτιμούν ότι προσπαθεί να αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα, γνωρίζοντας ότι οι Δυτικοευρωπαίοι ηγέτες θα γίνουν πιο ενδοτικοί ,όσο βλέπουν τα ποσοστά της δημοτικότητάς τους να υποχωρούν λόγω του μεταναστευτικού-προσφυγικού.

Η προσέγγιση του κ. Ερντογάν είναι διδακτική για την ελληνική πλευρά.

Η τελευταία θα πρέπει να είναι διπλά προσεκτική, γιατί η χώρα είναι καταχρεωμένη και επομένως εξαρτάται από τους πιστωτές της.

Επομένως, δεν θα της έκανε καλό να φανεί ότι εκβιάζει για ανταλλάγματα, κάνοντας χρήση του προσφυγικού.

Ακόμη, το αντάλλαγμα ή ανταλλάγματα θα έπρεπε να είναι κάποιο ή κάποια μεγάλα ζητήματα και όχι αναγκαστικά τα προαπαιτούμενα των 2 δισ. ή 1 δισ. ευρώ.

Το ζήτημα της απομείωσης του χρέους ίσως ενδείκνυται.

Όμως, σε καμία περίπτωση, κατά την ταπεινή μας άποψη, δεν πρέπει αυτό να γίνει από τώρα.

Αν είναι να γίνει κάτι, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η ολοκλήρωση των δύο πρώτων αξιολογήσεων του τρίτου προγράμματος.

Μ' αυτό τον τρόπο θα ανακτηθεί μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης και δεν θα φαίνεται ως εκβιασμός.

Αντίθετα, θα μπορούσε να πουληθεί ως επιβράβευση.

Η επιτάχυνση των διαδικασιών καταγραφής και η σταθερή ροή μεταναστών και προσφύγων προς τα Σκόπια θα πρέπει να είναι επίσης μέρος της διαδικασίας.

Σ' αυτό το πλαίσιο και με δεδομένη την απροθυμία ή/και αδυναμία της χώρας να ελέγξει τα θαλάσσια σύνορά της με την Τουρκία και τα ναυάγια στο Αιγαίο, η χώρα θα έπρεπε ίσως να διερευνήσει κάτι άλλο.

Να ανοίξει κάποια δίοδο στα χερσαία σύνορα με την Τουρκία για τους Σύρους πρόσφυγες.

Μ' αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να μειωθούν σημαντικά τα κρούσματα πνιγμών στο Αιγαίο, να χάσουν λεφτά οι διακινητές και να προωθούνται γρηγορότερα στα ελληνοσκοπιανά σύνορα οι Σύροι.

Μ' αυτό τον τρόπο θα αυξανόταν η πίεση στη Γερμανία να κάνει κάτι για να σταματήσει τις ροές από την Ελλάδα.

Αυτό θα έδινε την ευκαιρία στη χώρα να διατυπώσει το αίτημα για δραστικότερη απομείωση του χρέους, ελπίζοντας στο καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.

Ισως λοιπόν μπορούμε να διδαχθούμε κάποια πράγματα από τον κ. Ερντογάν, τηρουμένων των αναλογιών.

Dr. Money

 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v