Δύο σημάδια και ένα δίλημμα

H απροθυμία των επενδυτών να αναλάβουν ρίσκο θεωρείται από πολλούς σήμα για αγορές μετοχών. Όμως, παρά την απότομη πτώση των χρηματιστηρίων τις τελευταίες εβδομάδες, τα σημάδια που στέλνει η μία πλευρά του λόφου δεν είναι ακόμη τόσο ενθαρρυντικά όσο της άλλης.

Δημοσιεύθηκε: 6 Αυγούστου 2007 - 08:00

Dr Money

Το να πηγαίνει κανείς κόντρα στο ρεύμα της αγοράς δεν είναι εύκολο πράγμα.

”Never fight the tape” δήλωσε στο παρελθόν ένας από τους πιο γνωστούς συμβούλους επενδύσεων στο αμερικανικό χρηματιστήριο και η δήλωσή του έμεινε στην Ιστορία.

Όμως, πολλά λεφτά έχουν βγει από αυτούς, τους γνωστούς ως contrarians, που κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Πάνε κόντρα στο ρεύμα, αλλά όχι αδιακρίτως και οποιαδήποτε στιγμή.

Η ψυχολογία των επενδυτών και η προθυμία τους να αναλάβουν ρίσκο είναι ένα από τα κριτήρια που χρησιμοποιούν. Για πολλούς είναι το μοναδικό.

Ο κανόνας είναι γνωστός: αγοράζουμε όταν όλοι τα έχουν βάψει μαύρα και πουλάμε όταν όλοι βλέπουν συνέχεια της ανόδου έπειτα από μια αδιάκοπτη κούρσα. Τα δημοσιεύματα του Τύπου θεωρούνται καλός τρόπος μέτρησης της ψυχολογίας του κόσμου.

Όμως, οι επαγγελματίες του είδους βασίζονται σε πιο προηγμένες μεθόδους μέτρησης. Μία από αυτές είναι ο παγκόσμιος δείκτης μέτρησης ρίσκου της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse (CS).

Στις 8 Μαΐου πέρυσι, ο συγκεκριμένος δείκτης της CS είχε βρεθεί στο υψηλότερο σημείο από τη δεκαετία του 1980. Τι ακολούθησε είναι γνωστό.

Οι μετοχές έκαναν βουτιά και ο παγκόσμιος δείκτης μέτρησης ρίσκου έπεσε μέσα σε ένα διήμερο λίγο λιγότερο απ’ όσο είχε πέσει στο κραχ του Οκτωβρίου του 1987.

Ακόμη και στο πιο πρόσφατο παράδειγμα χρηματιστηριακής διόρθωσης, την περίοδο Φεβρουαρίου - Μαρτίου του 2007, ο παγκόσμιος δείκτης μέτρησης ρίσκου έστειλε το σωστό σήμα όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων.

Όμως, σήμερα τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα.

Για μία ακόμη φορά η χρηματιστηριακή πτώση έχει οδηγήσει τον παγκόσμιο δείκτη στο χαμηλότερο σημείο από πέρυσι τον Μάιο.

Πιθανόν, αν κανείς κοιτούσε μόνο το διάγραμμά του, να έβγαζε το συμπέρασμα ότι θα πρέπει να ετοιμάζεται για τη στιγμή που θα μπει στη ζώνη πανικού ώστε να προχωρήσει σε αγορές.

Όμως, ο συγκεκριμένος δείκτης μέτρησης της επενδυτικής ψυχολογίας είναι συνθετικός, κοινώς μετρά το ρίσκο σε διάφορες αγορές κι εδώ ακριβώς αρχίζουν τα δύσκολα.

Κοιτώντας την πορεία της ψυχολογίας στις αγορές πίστης (credit markets), εύκολα διαπιστώνει σημάδια πανικού. Το άνοιγμα των spreads με τα οποία δανείζονται οι επιχειρήσεις υψηλού ρίσκου το επιβεβαιώνει.

Ο υποδείκτης ρίσκου στις αγορές πίστης, επηρεασμένος προφανώς από τα άσχημα νέα τα οποία εκπορεύονται από την αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου και τα κανόνια που σκάνε, βρίσκεται σε επίπεδα που υποδηλώνουν πανικό.

Το σήμα για αγορές είναι ευδιάκριτο, αλλά αφορά στις αγορές εταιρικών ομολόγων και προϊόντων πίστης (CDOs).

Όμως, αν ρίξει κανείς μια ματιά στον υποδείκτη μέτρησης ψυχολογίας των χρηματιστηριακών αγορών, διαπιστώνει μεν σημαντική πτώση της διάθεσης για ανάληψη ρίσκου, όμως δεν έχει περάσει ακόμη στη ζώνη πανικού.

Υπό αυτές τις συνθήκες, μόνο η αγορά πίστης, η οποία φαίνεται να είναι υπερπουλημένη, στέλνει ξεκάθαρο σήμα.

Επομένως το να στέκεται κανείς με το όπλο παρά πόδας, περιμένοντας μεγαλύτερη βουτιά της επενδυτικής ψυχολογίας, ίσως είναι πιο έξυπνο από το να αισθανθεί ότι θα πρέπει να απαντήσει στο δίλημμα που θέτουν οι δύο υποδείκτες μέτρησης ρίσκου στις αγορές μετοχών και πίστης.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.