Η bad bank και τα "κακά" μαντάτα

H σύσταση μιας ελληνικής «κακής» τράπεζας, η οποία θα μπορούσε να αγοράσει μη εξυπηρετούμενα δάνεια από τις τράπεζες είναι κάτι που επεδίωκαν οι τελευταίες για προφανείς λόγους τη διετία 2013-2014.

Για να μειώσουν τις δικές τους κεφαλαιακές ανάγκες και να επηρεασθούν λιγότερο οι υφιστάμενοι μέτοχοί τους.

Οι ειδήμονες αναφέρουν ότι είχε υπάρξει κάποια προεργασία για το θέμα μιας ενιαίας bad bank στο παρελθόν με αναφορές στα παραδείγματα της ιρλανδικής NAMA και της ισπανικής Sareb.

Φυσικά, κεντρικό θέμα ήταν η χρηματοδότηση του εγχειρήματος, τεχνικά ζητήματα όπως οι τιμές στις οποίες θα αγόραζε τα προβληματικά δάνεια από τα πιστωτικά ιδρύματα, ποιος ή ποιοι θα διαχειρίζονταν την «κακή» τράπεζα και άλλα.

Το ζήτημα επανέρχεται στην επικαιρότητα λόγω των αναμενόμενων stress tests στα οποία θα υποβληθούν οι τράπεζες το επόμενο δίμηνο για να διαπιστωθεί η χρηματοοικονομική τους εικόνα.

Ιδίως, μετά τα πρωτοφανή capital controls και την αναμενόμενη επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας.

Ως γνωστόν ένα ποσό έως 25 δισ. ευρώ θα διοχετευθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με βάση τη συμφωνία της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης.

Οπως έγραψε χθες το Euro2day.gr, κλειδί για τη διαμόρφωση του τελικού λογαριασμού είναι το αν θα επιλεγεί η λύση της σύστασης κρατικής bad bank που εν συνεχεία θα ενισχυθεί με ιδιωτικά κεφάλαια και σε ποια φάση της διαδικασίας θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Κοινώς, θα προηγηθεί η δημιουργία της bad bank και η προικοδότησή της με ομόλογα του ευρωπαϊκού μηχανισμού ESM ή κάτι άλλο ώστε να αγοράσει προβληματικά δάνεια ή θα ακολουθήσει μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών;

Είναι προφανές ότι οι δανειστές θα προτιμούσαν τη συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων σε μια bad bank.

Με αυτόν τον τρόπο θα αβγατίσει το συνολικό, διαθέσιμο ποσό και θα αγοράσουν περισσότερα μη εξυπηρετούμενα δάνεια από τις τράπεζες. Επιπλέον, ιδανικά, οι ιδιώτες επενδυτές θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο μάνατζμεντ της bad bank.

Όμως, το εγχείρημα παρουσιάζει δυσκολίες όπως τονίζουν οι επαΐοντες.

Κατ' αρχάς είναι δύσκολο να βρεθούν ιδιώτες επενδυτές που θα έβαζαν λεφτά για να γίνουν συνέταιροι του ελληνικού δημοσίου. Ολα όσα έχουν συμβεί δεν ευνοούν ένα τέτοιο εγχείρημα.

Επιπλέον, οι δανειστές δεν επιθυμούν να προικοδοτήσουν μια κρατική bad bank στην οποία το ελληνικό κράτος θα διορίζει ή θα έχει μεγάλη επιρροή στο μάνατζμεντ.

Αν συστήνετο bad bank, η διοίκησή της θα ακολουθούσε αρκετά επιθετική πολιτική απέναντι στους οφειλέτες. Όμως αυτό είναι κάτι για το οποίο η ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα δεν είναι προετοιμασμένοι.

Το αντίθετο επιθυμούν οι δανειστές, όπως υπογραμμίζουν.

Από τη σκοπιά της, η κυβέρνηση είναι λογικό να θέλει να ασκήσει κάποιου είδους κοινωνική πολιτική μέσω της bad bank, διαγράφοντας ένα μέρος των δανείων που δεν εξυπηρετούνται με κάποια κριτήρια.

Όμως, οι δανειστές δεν θέλουν να αφήσουν να γίνει η bad bank αντικείμενο άσκησης κοινωνικής πολιτικής.

Ίσως γι'αυτό οι ειδήμονες δίνουν σαφώς λιγότερες πιθανότητες από 50% στη δημιουργία κρατικής bad bank πριν από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Με άλλα λόγια, άλλο πράμα έχουν στο νου τους οι δανειστές κι άλλο η ελληνική πλευρά.

Dr. Money