Η ρήξη δεν είναι λύση!

Oι δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν κ. Γιούνκερ για τον έλληνα πρωθυπουργό και την διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης είναι ασυνήθιστες.

Άτομα που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα ισχυρίζονται ότι ο κ. Γιούνκερ δεν θα είχε προβεί σ' αυτές τις δηλώσεις αν δεν συνέβαιναν δυο τινά.

Πρώτον, η αναφορά του κ. Τσίπρα στο πρόσωπό του στη Βουλή σε συσχέτιση με την πρόταση των δανειστών.

Δεύτερον, οι ανεπίσημες διαψεύσεις του Μαξίμου σε ξένα δημοσιεύματα που ήθελαν τον κ. Γιούνκερ να μην δέχεται να μιλήσει τηλεφωνικώς ή/και να συναντηθεί με τον έλληνα πρωθυπουργό το Σάββατο.

Με δεδομένο ότι ο κ. Γιούνκερ θεωρείται πρόσωπο που είναι φιλικά προσκείμενο προς την Ελλάδα στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ, η χθεσινή εξέλιξη δεν είναι καλή.

Ξένοι παρατηρητές επισημαίνουν ότι οι δηλώσεις του κ. Γιούνκερ, του κ. Σούλτς και του κ. Τούσκ δείχνουν το μέγεθος του εκνευρισμού που έχει προκαλέσει η τακτική της ελληνικής κυβέρνησης.

Και σίγουρα δεν προδιαθέτει για αποδοχή της ελληνικής πρότασης για αναδιάρθρωση του χρέους και αναπτυξιακό πακέτο σ' αυτή την φάση.

Κάτι που με την σειρά του δυσκολεύει την «πώληση» μιας συμφωνίας με τους δανειστές από τον κ. Τσίπρα στο κόμμα, κυρίως, και σε μικρότερο βαθμό στη κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Επομένως, η όποια συμφωνία επιτευχθεί θα περιλαμβάνει μέτρα, πιθανόν σκληρότερα από το e mail Χαρδούβελη.

Μια τέτοια συμφωνία ίσως δεν μπορεί να περάσει από την κεντρική επιτροπή του Σύριζα οπότε τίθεται θέμα εκλογών ή δημοψηφίσματος.

Είναι όμως χρήσιμη γιατί επιτρέπει στη κυβέρνηση να πάει σε εκλογές με τις τράπεζες ανοιχτές και χωρίς κεφαλαιακούς ελέγχους.

Είναι κάτι που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους οι κυβερνώντες σύμφωνα με πηγές.

Από την άλλη πλευρά, εκλογές χωρίς συμφωνία αποτελούν μεγάλο ρίσκο γιατί δύσκολα θα αποφευχθεί η επιβολή πλαφόν στις αναλήψεις από τις τράπεζες.

Μπορεί λοιπόν μια συμφωνία που έρχεται σε αντίθεση με τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης να προκαλεί αναταράξεις είναι όμως προτιμότερη από μια μη συμφωνία.

Στη δεύτερη περίπτωση, η χώρα θα βαδίσει προς χρεοκοπία και ρήξη με τους δανειστές, σημαδεύοντας την πολιτική καριέρα του πρωθυπουργού και την μοίρα της χώρας.

Σ' όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι πολιτικές εξελίξεις στη γείτονα Τουρκία που έχει την συνήθεια να «εξάγει» τα εσωτερικά της προβλήματα, προκαλώντας ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Με το κόμμα του κ. Ερντογάν να χάνει την πλειοψηφία και να πρέπει να συνεργασθεί με τους ακροδεξιούς Γκρίζους Λύκους ή να ξαναπάει τη χώρα σε εκλογές, οι πιθανότητες κάποιου θερμού γεγονότος δεν μπορεί να αποκλεισθεί.

Ολα τα είχε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε με άλλα λόγια.

Επομένως, η επίτευξη συμφωνίας αποτελεί προτιμότερη λύση από την μη συμφωνία και την ρήξη και για γεωπολιτικούς λόγους.

Dr. Money