Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά!

Η απόσταση από την απαισιοδοξία στην αισιοδοξία μπορεί να είναι πολύ μικρή. Ιδίως αν το αυτό που διακυδεύεται είναι η αθέτηση πληρωμής προς το ΔΝΤ. Όμως, η σύγκλιση σε κάποια ζητήματα δεν σημαίνει συμφωνία σε όλα.

Δημοσιεύθηκε: 7 Μαΐου 2015 - 08:12

Dr Money

Σύμφωνα με την εικόνα που έχουμε, τα ελληνικά τεχνικά κλιμάκια και εκείνα των δανειστών έχουν συγκλίνει στα δημοσιονομικά και στις ιδιωτικοποιήσεις.

Ειδικότερα, οι δυο πλευρές έχουν συμφωνήσει στο στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα που είναι ίσος με 1,5% του ΑΕΠ και είναι θέμα χρόνου να τα βρουν στα μέτρα που θα καλύψουν το δημοσιονομικό κενό.

Κοινώς, την διαφορά μεταξύ του νέου στόχου και του πρωτογενούς αποτελέσματος χωρίς την λήψη νέων μέτρων.

Ακούμε για δημοσιονομικό κενό που κυμαίνεται από 2 μέχρι 4 δισ. ευρώ.

Επίσης, στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να δοθούν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια στη κοινοπραξία της γερμανικής Fraport και εταιρείας συμφερόντων του Ομίλου Κοπελούζου.

Επίσης, έχουν συμφωνήσει στην πώληση του 51% του ΟΛΠ. Προτιμητέος επενδυτής είναι η κινεζική Cosco.

Φυσικά, υπάρχουν άλλα ζητήματα που καίνε, όπως το ασφαλιστικό και τα εργασιακά.

Εκεί υπάρχει πλέον η κοινή δήλωση Γιούνκερ-Τσίπρα που αναφέρεται στο άνοιγμα του ασφαλιστικού και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Όμως, είναι γενικόλογη και χρειάζεται εξειδίκευση.

Η εξειδίκευση χρειάζεται χρόνο και επομένως συμφωνία εφ' όλης της ύλης δεν μπορεί να γίνει μέσα σε λίγες μέρες.

Εν πάση περιπτώσει, η διατύπωση μιας θετικής δήλωσης για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων από το Eurogroup της 11ης Μαίου φαντάζει εφικτή.

Αν μια τέτοια δήλωση είναι αρκετή για να πείσει την ΕΚΤ να ανοίξει την κάνουλα της ρευστότητας θα πρέπει να περιμένουμε για να το δούμε.

Ακόμη κι αν η ΕΚΤ δώσει το πράσινο φως, το ποσό θα είναι λελογισμένο και δεν θα καλύπτει τις ανάγκες ρευστότητας του κράτους.

Επομένως, τα καυτά ζητήματα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που προκαλούν τις μεγαλύτερες εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και θεσμών αλλά και μέσα στις τάξεις του Σύριζα θα επανέλθουν στο προσκήνιο.

Κι αυτό γιατί χωρίς αυτά τα θέματα να έχουν επιλυθεί συμφωνία δεν πρόκειται να υπάρξει τελική συμφωνία.

Πάντως, οφείλουμε να πούμε ότι η απειλή της κυβέρνησης για μη πληρωμή της επόμενης δόσης προς το ΔΝΤ και η ανάδειξη των διαφορών ανάμεσα στις χώρες ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά των δανειστών.

Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι οι πιστωτές δεν θέλουν η Ελλάδα να χρεοκοπήσει αλλά να υποχρεωθεί να υλοποιήσει τις περισσότερες, εναπομείνασες μεταρρυθμίσεις.

Θα ήταν ασφαλώς καλύτερα για όλους αν όλα είχαν συμφωνηθεί εγκαίρως και υπήρχε συμφωνία.

Όμως, δεν υπάρχει.

Γι' αυτό λέμε πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.

Dr. Money

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.