Ψευτοδίλημμα το πληρώνω μισθούς ή τη δόση στο ΔΝΤ!

Στα τέλη Απριλίου, το Δημόσιο θα πρέπει να πληρώσει πάνω από 2 δισ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις.

Όμως, την 1η Μαΐου θα πρέπει να πληρώσει κάπου 200 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ, αν δεν κάνουμε λάθος.

Ας πούμε ότι δεν είχε μαζέψει αρκετά λεφτά και θα έπρεπε να κάνει μια επιλογή.

Είτε να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις στο σύνολό τους, αφήνοντας απλήρωτους τους τόκους προς το ΔΝΤ, είτε να πληρώσει το ΔΝΤ και να μην πληρώσει το 100% των μισθών και συντάξεων.

Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, η επιλογή σε αυτούς είναι ξεκάθαρη:

Θα πρέπει να πληρωθούν πρώτα οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και οι συνταξιούχοι και μετά να εξυπηρετηθεί το χρέος. Με ό,τι λεφτά έχουν απομείνει.

Ακούγεται λογική επιλογή και δείχνει κοινωνική ευαισθησία, αλλά ίσως δεν είναι η καλύτερη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μια πολύ δύσκολη επιλογή και καλό θα ήταν να μην φθάσουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο.

Αν όμως φθάσουν εκεί και δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, τότε το δίλημμα μισθοί και συντάξεις ή χρέος θα εμφανισθεί.

Όμως, στην πραγματικότητα πρόκειται περί ψευτοδιλήμματος.

Ο λόγος είναι απλός.

Αν η κυβέρνηση δεν πλήρωνε το ΔΝΤ ή κάποιον άλλον πιστωτή, η ενέργεια θα συνιστούσε αθέτηση προγραμματισμένης πληρωμής και επομένως πιστωτικό γεγονός.

Αφήνουμε στην άκρη τα περί ενεργοποίησης των ελληνικών CDS και της κατάρρευσης των ελληνικών αξιών και χρεογράφων και της μη αποδοχής τους από το ευρωσύστημα από το οποίο οι τράπεζες είχαν δανειστεί 104 δισ. ευρώ μέχρι πριν από λίγο καιρό.

Το γεγονός θα οδηγούσε πιθανόν σε σημαντικές εκροές καταθέσεων από ιδιώτες και επιχειρήσεις και αναπόφευκτα σε περιορισμούς στις αναλήψεις μετρητών και άλλων κεφαλαίων.

Όλα αυτά θα είχαν σημαντική επίπτωση στην οικονομική δραστηριότητα και στα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα με αποτέλεσμα να μην έχει το κράτος αρκετά λεφτά για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις την επόμενη φορά.

Τι θα συνέβαινε αν η κυβέρνηση επέλεγε να πληρώσει το ΔΝΤ και να πληρώσει έναντι μισθούς και συντάξεις;

Πιστωτικό γεγονός δεν θα υπήρχε.

Όμως, η κοινωνική δυσαρέσκεια θα ήταν μεγάλη και πιθανόν θα είχαμε έξαρση των εκροών, αλλά δεν θα εμπόδιζε την ΕΚΤ να αναπληρώσει τις καταθέσεις.

Οι πιθανότητες να οδηγηθούμε σε κεφαλαιακούς ελέγχους θα ήταν μικρότερες μεν από το προηγούμενο σενάριο, αλλά όχι αμελητέες.

Οι αναταράξεις ίσως δεν θα ήταν τόσο μεγάλες ώστε να διαταραχθεί η είσπραξη των φόρων και η πληρωμή του μεγαλύτερου μέρους των υποχρεώσεων σε μισθούς, συντάξεις αργότερα.

Επομένως, κι οι δύο επιλογές δεν είναι καλές.

Ίσως μάλιστα η πρώτη, φιλολαϊκή πολιτική της πληρωμής των μισθών και συντάξεων αντί της δόσης να οδηγεί σε χειρότερα αποτελέσματα.

Γι' αυτόν τον λόγο πιστεύουμε ότι είναι ψευτοδίλημμα η πληρωμή μισθών και συντάξεων αντί της αποπληρωμής του χρέους.

Dr. Money