Στο ίδιο έργο θεατές με πριν!

«Τι συμβαίνει με τον Βαρουφάκη, θα τον απομακρύνει ο Τσίπρας;» μας ρώτησε πριν από μία βδομάδα περίπου υψηλόβαθμος Ευρωπαίος παράγοντας.

Ακόμη και μέσα από την τηλεφωνική γραμμή μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι η απάντησή μας τον απογοήτευσε.

«Ο Βαρουφάκης έχει μπει στο περιθώριο, αλλά δεν πρόκειται να απομακρυνθεί. Δεν είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο αυτήν τη στιγμή γιατί θα έδειχνε ότι ο πρωθυπουργός υποχωρεί στις απαιτήσεις των δανειστών» εκτιμήσαμε.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν επιθυμεί τη δημοσιότητα. Κάθε άλλο. Το λέμε αυτό γιατί έχουν περιέλθει εις γνώση μας κάποια περιστατικά με ξένα έγκυρα ΜΜΕ. Επιπλέον, η επίσκεψη του κ. Βαρουφάκη στην Ουάσιγκτον τον επαναφέρει στο προσκήνιο.

Υπό άλλες συνθήκες θα πιστεύαμε ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει πάει στην Ουάσιγκτον για να διαβεβαιώσει την κ. Λαγκάρντ ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τη δόση της 9ης Απριλίου και να κάνει το κομμάτι του.

Όμως, δεν ζητάς συνάντηση με την καθολική κ. Λαγκάρντ την Κυριακή του Πάσχα των Καθολικών για να κάνεις κάτι τέτοιο. Συνοδευόμενος μάλιστα από τον πρόεδρο του ΤΧΣ και πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ Π. Ρουμελιώτη.

Ο λόγος (λόγοι) είναι πιο σοβαρός. Και μας πάει πίσω στο Νοέμβριο - αρχές Δεκεμβρίου του 2014.

Τότε, η πρώην ελληνική κυβέρνηση τα είχε βρει με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον αριθμό και στο είδος των μεταρρυθμιστικών δράσεων που θα υλοποιούσε για να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση του προγράμματος, αλλά το ΔΝΤ δεν συμφωνούσε, επιμένοντας στη σκληρή γραμμή.

Η στοίχιση της ΕΚΤ με το ΔΝΤ απέτρεψε τη συμφωνία για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, με βάση στελέχη της πρώην κυβέρνησης που είχαν εμπλακεί στις διαπραγματεύσεις.

Εκτιμούμε (και κάτι παραπάνω) ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια παρόμοια φάση στις σημερινές διαπραγματεύσεις.

Όμως, οι πιεστικές ανάγκες ρευστότητας και η επίπτωση που έχουν στην πραγματική οικονομία δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια αναμονής στην κυβέρνηση.

Άλλωστε, η 4μηνη επέκταση της δανειακής σύμβασης προέβλεπε το κλείσιμο της τελευταίας αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής πολιτικής σ' ένα δίμηνο, δηλαδή μέχρι τα τέλη του Απρίλη.

Είναι σαφές ότι η σημερινή κυβέρνηση προωθεί μια λύση ανάλογη εκείνης στην οποία φέρονται να είχαν καταλήξει οι κ. Σαμαράς και Γιούνκερ το καλοκαίρι του 2014.

Κοινώς, μετάθεση των ακανθωδών θεμάτων του ασφαλιστικού και των εργασιακών για αργότερα ώστε να κλείσει το μνημόνιο στα τέλη του 2014 και να περάσει η Ελλάδα σε άλλη φάση.

Η κατάληξη του σχεδίου είναι γνωστή.

Η Ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται με το ΔΝΤ να τα έχει στυλώσει.

Μοναδικός άγνωστος σε αυτή τη φάση η στάση της ΕΚΤ.

Ποιος είπε λοιπόν ότι η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται; Έστω κι ως φάρσα μερικές φορές.

Dr. Money