Θέλουμε γκολ ή θέαμα;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ των απαιτήσεων των δανειστών και των εσωκομματικών ισορροπιών του ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρόσφατη λίστα με τα μέτρα που εστάλη στις Βρυξέλλες χαρακτηρίσθηκε βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση από τους πιστωτές.

Ταυτόχρονα, οι τελευταίοι έσπευσαν επίσης να τονίσουν ότι υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη μέχρι την επίτευξη μιας συμφωνίας που θα επιτρέπει την εκταμίευση κάποιου ποσού.

Όμως, η λίστα φαίνεται να στερεί από την κυβέρνηση το κύριο επιχείρημα υπέρ της διαπραγματευτικής τακτικής που επέλεξε από τότε που ανέλαβε την εξουσία.

Τη μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα στο 1,5% του ΑΕΠ φέτος από 3%.

Ενας Έλληνας τραπεζίτης από το Λονδίνο περιέγραψε τη νέα κυβερνητική θέση στα δημοσιονομικά με την εξής εξίσωση:

Βασικό σενάριο (για πρωτογενές πλεόνασμα ως ποσοστό του ΑΕΠ) + μέτρα = Νέα πραγματικότητα (πλεόνασμα μέχρι 3,9% του ΑΕΠ).

Η κυβέρνηση προσπάθησε να το διαχειρισθεί επικοινωνιακά στο εσωτερικό με μαεστρία, δηλώνοντας πως ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα είναι το 1,2% του ΑΕΠ.

Σε περίπτωση που προέκυπτε μεγαλύτερο πλεόνασμα θα κατευθυνόταν σε επιπρόσθετες κοινωνικές δαπάνες σύμφωνα με τις κυβερνητικές διαρροές.

Αν όμως ήταν έτσι, δεν θα χρειαζόταν να παρουσιάσει η χώρα καθόλου μέτρα αφού ο στόχος του 1,2% θα επιτυγχάνετο.

Προφανώς, πρόκειται για μία ακόμη επικοινωνιακή ντρίπλα της κυβέρνησης που απευθύνεται στο εσωτερικό γιατί είναι φανερό τι ήθελαν οι δανειστές.

Φυσικά, οι ντρίπλες στο γήπεδο ενθουσιάζουν το φιλοθεάμον κοινό.

Αν όμως ο ντριπλαδόρος δεν σκοράρει, το άστρο του θα αρχίσει να δύει και οι μουρμούρες από την κερκίδα θα ακούγονται πιο δυνατά.

Αυτό ακριβώς κινδυνεύει να πάθει η κυβέρνηση αν συνεχίσει να διαχειρίζεται την κατάσταση βασιζόμενη στην επικοινωνία.

Ίσως δεν μας αρέσει, αλλά μία από τις βασικότερες προτάσεις-δεσμεύσεις της είναι να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση ποντάρει εκεί.

Κι αυτό γιατί πιστεύει ότι μπορεί να φέρει περισσότερα λεφτά στο κράτος χωρίς να επηρεασθεί η οικονομική δραστηριότητα.

Μία από τις καλύτερες κριτικές που έχουμε δει για το θέμα ήταν εκείνη του μπλογκ Bull Market-Medium πριν από μερικές εβδομάδες που έκανε re-tweet ο Πίτερ Σπίγκελ.

Μακροπρόθεσμα, η ελληνική μαύρη οικονομία αποτελεί τροχοπέδη στην αύξηση της παραγωγικότητας και θα πρέπει να έλθει στο φως, ισχυρίζεται.

Όμως, είναι εξίσου σωστό, αναφέρει το μπλογκ, ότι η μαύρη οικονομία είναι εκείνη που διατηρεί πολλούς Έλληνες ζωντανούς οικονομικά.

Είναι λοιπόν ο χειρότερος χρόνος για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή.

Επιπλέον, υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη στους σχεδιαστές αυτή της πολιτικής ότι η φοροδιαφυγή ισοδυναμεί με «δωρεάν λεφτά» που μπορούν να βελτιώσουν τα δημοσιονομικά χωρίς άλλες οικονομικές παρενέργειες.

Κι όμως η φορολόγηση αυτών των ανθρώπων, πλην των ολιγαρχών, μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ για την οικονομία.

Ως εκ τούτου, τα νούμερα για τα δημοσιονομικά και το ΑΕΠ είναι πιθανόν να απογοητεύσουν.

Επανερχόμενοι λοιπόν στο θέμα των οφειλών, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η επικοινωνιακή δεινότητα της κυβέρνησης δεν είναι σε θέση να αποκαταστήσει την έλλειψη εμπιστοσύνης στις σχέσεις με τους εταίρους.

Ας ελπίσουμε να γίνει γρήγορα.

Dr. Money