Μετά τις πληρωμές για μισθούς και συντάξεις της Παρασκευής, 28 Φεβρουαρίου, τα ρευστά διαθέσιμα του Δημοσίου δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 600 εκατ. ευρώ, αν οι υπολογισμοί μας είναι σωστοί.
Την ίδια στιγμή το καλεντάρι των δανειακών υποχρεώσεων του Δημοσίου δείχνει ότι λήγουν έντοκα γραμμάτια ύψους 1,25 δισ. ευρώ στις 3 Μαρτίου, 1,6 δισ. ευρώ στις 13 Μαρτίου και 1,6 δισ. στις 20 Μαρτίου.
Συνολικά, οι λήξεις εντόκων ανέρχονται σε 4,45 δισ. ευρώ, εκ των οποίων ένα μέρος ανήκει σε ξένους και πιθανόν δεν θα ανανεωθεί.
Επιπλέον, στις 3 Μαρτίου λήγει επίσης ένα ομόλογο του ΟΣΕ που λογικά θα επιβαρύνει το ελληνικό δημόσιο. Το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 8,65 δισ. γεν.
Επίσης, εκκρεμούν λήξεις δανείων του ΔΝΤ, τόκοι, ομόλογα που έμειναν εκτός αναδιάρθρωσης (PSI) το 2012 κ.λπ. που ανεβάζουν τον λογαριασμό κατά 2,5 δισ. ευρώ.
Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η αναχρηματοδότηση των εντόκων που λήγουν θα γίνει εξ ολοκλήρου από τις ελληνικές τράπεζες.
Όμως, το κράτος θα αντιμετωπίσει μεγάλες έως ανυπέρβλητες δυσκολίες να καλύψει τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του από κάποιο σημείο και μετά μέσα στο Μάρτιο χωρίς κάποια σημαντική ένεση ρευστού.
Ακόμη κι αν σταματήσει τις επιστροφές φόρων και αυξήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς τρίτους, θα εξακολουθήσει να έχει πρόβλημα.
Εκτός κι αν στο τέλος Μαρτίου αποφασίσει να πληρώσει έναντι μισθούς στο Δημόσιο και συντάξεις όπως συμβαίνει σε πολλές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα.
Όμως, δεν το νομίζουμε γιατί ενέχει υψηλό πολιτικό κόστος ενώ θα μπορούσε να προκαλέσει πανικό.
Η σκληρή πραγματικότητα εξηγεί γιατί ο υπουργός Εργασίας και ο ΟΔΔΗΧ απέστειλαν επιστολές προς τις διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων προτρέποντάς τες να επενδύσουν τα διαθέσιμά τους σε κρατικά ρέπος όπως αποκάλυψε χθες ο Ελεύθερος Τύπος.
Κοινώς, να δανείσουν στο κράτος κάπου 3 δισ. ευρώ.
Με αυτές τις χρηματοδοτικές συνθήκες καλείται η Ελλάδα να ξεκινήσει, με αρχή τον επόμενη μήνα, την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων της λίστας Βαρουφάκη.
Κι ο μεν υπουργός Οικονομικών έχει δίκιο όταν δηλώνει στο CNBC ότι η ευρωζώνη δεν θα αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει για μερικά δισ. ευρώ αν η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
Όμως, πρώτα θα πρέπει να αποδείξει ότι εννοεί μπίζνες με τις μεταρρυθμίσεις και μετά να ελπίζει σε χρηματοδοτικές ανάσες.
Ξεκινά λοιπόν με την πλάτη στο τοίχο και καλείται να αποδείξει ότι τα περί «ρεσιτάλ αποτελεσματικότητας» δεν είναι λόγια του αέρα, ούτε επικοινωνιακά τρικ.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.