H «εκδίκηση» του Βερολίνου!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα θα έλθει ένα βήμα πιο κοντά στην έξοδο από την ευρωζώνη αν δεν μπορέσει να τα βρει με τους εταίρους-δανειστές της σήμερα ή τις επόμενες μέρες.

Αναμφισβήτητα, οι δύο πλευρές έχουν κίνητρο να μην έλθουν σε ρήξη.

Το κόστος της εξόδου για την Ελλάδα θα είναι δραματικό για το βιοτικό επίπεδο του μέσου πολίτη και των φτωχότερων στρωμάτων, προειδοποιούν οι ειδικοί.

Το άμεσο οικονομικό κόστος θα είναι μικρότερο, αλλά σημαντικό για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης.

Οι επιπτώσεις στις διεθνείς αγορές είναι δύσκολο να εκτιμηθούν από τη στιγμή που δεν θα ισχύει το αμετάκλητο του ευρώ.

Φυσικά, υπάρχουν άλλοι, όπως ο Γερμανός οικονομολόγος Hans-Werner Sinn, που υποστηρίζουν ότι ένα διαζύγιο θα κάνει καλό και στους δυο.

Αφενός στην ευρωζώνη που θα γίνει πιο συμπαγής οικονομική ένωση και αφετέρου στην Ελλάδα που θα μπορέσει να επωφεληθεί από ένα πιο αδύναμο νόμισμα για να ενισχύει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της.

Εκτός από την οικονομική προσέγγιση του ζητήματος, υπάρχει ακόμη η γεωπολιτική.

Σύμφωνα με μια, αμερικανικής κυρίως προέλευσης, θεώρηση των πραγμάτων, η Γερμανία δεν θα διακινδυνεύσει να θέσει σε κίνδυνο την ευρωζώνη, εξωθώντας την Ελλάδα στην έξοδο.

Κι αυτό γιατί παράγει περισσότερα αγαθά απ' όσα καταναλώνει. Για να μπορεί να τα πουλάει σε άλλες χώρες θα πρέπει να έχει ελεύθερες ζώνες εμπορίου.

Η ευρωζώνη της δίνει τη δυνατότητα να εξάγει ελεύθερα. Της δίνει επίσης ένα νόμισμα που είναι πιο αδύναμο απ΄ ό,τι αν είχε το δικό της, π.χ. το μάρκο, βοηθώντας τις εξαγωγές της και την ανάπτυξή της.

Σύμφωνα με την ίδια συλλογιστική, η Γερμανία είναι μια πανίσχυρη οικονομία, αλλά βασίζεται στη συνεργασία με άλλες χώρες γιατί δεν θέλει να εμφανίζεται ότι επιβάλλει τη θέλησή της λόγω του παρελθόντος της.

Αν η θεώρηση είναι σωστή, η καλύτερη στρατηγική από την ελληνική πλευρά είναι να πιέσει όσο μπορεί στις διαπραγματεύσεις για να πάρει το καλύτερο ντιλ αφού δεν συμφέρει τη Γερμανία να βάλει σε κίνδυνο τα στρατηγικά της συμφέροντα.

Όμως, κάποιο υποστηρίζουν ότι πίσω απ΄αυτήν τη γεωπολιτική θεώρηση κρύβεται η εκτίμηση ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την ευρωζώνη τον πιο σημαντικό ανταγωνιστή τους μακροπρόθεσμα.

Επομένως, οι ΗΠΑ δεν θέλουν η ευρωζώνη να τις υπερκεράσει.

Ένας τρόπος για να συμβεί αυτό είναι είτε να διασπασθεί η ευρωζώνη είτε να βρίσκεται σε εύθραυστη κατάσταση, διατηρώντας στους κόλπους της «προβληματικές» χώρες-μέλη.

Η Ελλάδα μπορεί να παίξει τον Δούρειο Ιππο σύμφωνα μ' αυτή την άποψη που ίσως ενστερνίζονται μερικοί στη Γερμανία.

Σε αυτήν την περίπτωση, η Ελλάδα θα έσπρωχνε τις σχέσεις της με την ευρωζώνη και κυρίως με τη Γερμανία στα άκρα, παίζοντας τον ρόλο των Αγγλοσαξόνων.

Προς την ίδια κατεύθυνση της ρήξης δείχνει ένα άλλο σενάριο.

Το τελευταίο θέλει η ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει πίσω γιατί, υποτίθεται, είχε αποφασίσει τη ρήξη ευθύς εξαρχής αν δεν έπαιρνε από τη διαπραγμάτευση αυτά που ήθελε.

Σε μια τέτοια περίπτωση θα μετρήσει στο εσωτερικό ποιος θα κατηγορηθεί για τη ρήξη.

Οι διαρροές εγγράφων από την κυβέρνηση, κάτι ασυνήθιστο για χώρα-μέλος της ευρωζώνης, έχουν ενισχύσει τις υποψίες.

Όμως, η επιλογή ενός κεντροδεξιού όπως ο κ. Παυλόπουλος στην Προεδρία της Δημοκρατίας στέλνει διαφορετικό μήνυμα.

Τα σενάρια δεν τελειώνουν εδώ.

Ένα άλλο σενάριο υποστηρίζει πως η Γερμανία επιδιώκει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Αφενός προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων «επαναστατών» σε άλλες χώρες, όπως οι Podemos, αφετέρου γιατί θεωρεί ότι η ευρωζώνη θα γίνει πιο ομοιογενής με έξοδο της Ελλάδας.

Δεν θέλουμε να κάνουμε εικασίες σχετικά με τα προαναφερθέντα σενάρια.

Είναι, όμως, ηλίου φαεινότερον ότι η γερμανική ηγεσία έχει ενοχληθεί σφόδρα από τον τρόπο που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση να διαχειριστεί το θέμα, π.χ. μέσω διαρροών εγγράφων στα ΜΜΕ.

Για κάποιους Γερμανούς, αυτό δείχνει την πολιτισμική διαφορά που χωρίζει την Ελλάδα από άλλες χώρες που ήταν σε πρόγραμμα, σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο.

Οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται ότι το Βερολίνο δεν θα το αφήσει έτσι, παίρνοντας την εκδίκησή του. Για να δούμε...

Dr. Money