Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά για το πλεόνασμα!

Το πρόγραμμα που λήγει στις 28 Φεβρουαρίου προβλέπει πως το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι 3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% του ΑΕΠ το 2016 για να παραμείνει στα επίπεδα του 4% τα επόμενα χρόνια.

Τα νούμερα δεν είναι τυχαία.

Είναι εκείνα που απαιτούνται για να πέσει το χρέος στο 124% του ΑΕΠ το 2020 και πολύ χαμηλότερα το 2022.

Σε συνδυασμό με κάποιες φιλόδοξες υποθέσεις για τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης που θα ξεπερνούσε το 3% από το 2016 και μετά.

Αντίθετα, οι υποθέσεις για τα επιτόκια ήταν πιο ρεαλιστικές και σίγουρα απαισιόδοξες συγκρινόμενες με τα σημερινά επίπεδα επιτοκίων.

Αν το πρωτογενές πλεόνασμα γινόταν 1,5% που θέλει ο κ. Βαρουφάκης έναντι 3% και 4%-4,5% του ΑΕΠ που προβλέπει το σημερινό πρόγραμμα, θα έλειπαν πολλά δισ. ευρώ μέχρι το 2022.

Αυτό το χρηματοδοτικό κενό θα έπρεπε να κλείσει με κάποιο τρόπο.

Μια λύση θα ήταν ο νέος δανεισμός.

Όμως, η Ε.Ε. δεν θέλει να δώσει νέα δάνεια. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έδινε θα έπρεπε να προστεθούν στο χρέος.

Η αναδιάρθρωση του χρέους του επίσημου τομέα (OSI) θα μπορούσε να δώσει λύση, εξοικονομώντας αρκετά δισ. ευρώ το διάστημα 2015-2022.

Γι' αυτόν τον λόγο θα έπρεπε να περιλαμβάνει κάποιας μορφής «κούρεμα» γιατί διαφορετικά τα νούμερα για πρωτογενή πλεονάσματα 1,5% του ΑΕΠ δεν βγαίνουν.

Όμως, η κυβέρνηση έχει αποσύρει το ζήτημα του «κουρέματος» του χρέους από το τραπέζι των συνομιλιών.

Πριν από λίγο καιρό το ινστιτούτο οικονομικών μελετών Bruegel στις Βρυξέλλες εκτίμησε πως ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε να κατέβει στο 3% του ΑΕΠ περίπου και το χρέος να παραμείνει βιώσιμο.

Για να γίνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε να συνδυαστεί με μέτρα ελάφρυνσης του χρέους όπως τα χαμηλότερα επιτόκια και η επιμήκυνση της χρονικής διάρκειας των δανείων.

Όμως, το 3% είναι διπλάσιο από τον κυβερνητικό στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα ίσο με 1,5% του ΑΕΠ από φέτος.

Yπάρχει λύση χωρίς «κούρεμα» του χρέους;

Θα μπορούσε, μας είπε πρόσφατα, κάποιος από την πλευρά των δανειστών, να μειωθεί ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα στο 1,5% του ΑΕΠ για κάποιο διάστημα, π.χ. για ένα χρόνο, και να ανέβει ξανά αργότερα.

Με αυτόν τον τρόπο θα υποβοηθείτο η ανάπτυξη εκείνη τη χρονιά και θα ανέβαινε ο πήχης για τον στόχο αφού η οικονομία θα είχε πάρει μπροστά.

Κατά σύμπτωση(;), ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μ. Σαπέν δήλωσε χθες ότι ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε να είναι στο 1,5% του ΑΕΠ όσο θα διαρκούσε η παράταση του προγράμματος.

Προφανώς, ο κ. Σαπέν είχε συνεννοηθεί με άλλους ομολόγους του, π.χ. Σόιμπλε, για να κάνει μια τέτοια δήλωση.

Όλα αυτά δείχνουν ότι οι πιστωτές έχουν έτοιμες προτάσεις και μας περιμένουν.

Dr. Money