Η ελληνική οικονομία και το μαρτύριο της σταγόνας!

Ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό των κομμάτων εξουσίας στην Ελλάδα είναι ότι ξοδεύουν τον περισσότερο χρόνο και τους διαθέσιμους ανθρώπινους πόρους για να κερδίσουν τις εκλογές.

Αντίθετα, ξοδεύουν συγκριτικά λιγότερο χρόνο για να προετοιμασθούν για τη διακυβέρνηση της χώρας αν κερδίσουν τις εκλογές.

Ακόμη και τα προγράμματα των κομμάτων για την οικονομία και άλλους τομείς είναι συνήθως συρραφή διαφορετικών ιδεών και προτάσεων από κομματικά στελέχη, που στοχεύουν στην εκλογική νίκη.

Μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων το γνωρίζει αυτό.

Αυτό πιθανόν εξηγεί γιατί οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι το κόμμα τους θα εφαρμόσει το προεκλογικό πρόγραμμα όταν έλθει στην εξουσία.

Όλα αυτά μπερδεύουν τους αμύητους ξένους, που θεωρούν ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις είναι σημαντικές.

Όμως, δεν μπορούν να ξεγελάσουν πλέον εκείνους που παίρνουν τις αποφάσεις στο Βερολίνο κι αλλού.

Στα ξένα κέντρα αποφάσεων δεν περιμένουν το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών για να χαράξουν πορεία και στρατηγική απέναντι στην όποια νέα ελληνική κυβέρνηση σχηματισθεί μετά τις εκλογές.

Αναλυτές που δουλεύουν στα κέντρα αποφάσεων έχουν ήδη επεξεργασθεί διάφορα σενάρια για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα με τις βέλτιστες λύσεις από τη δική τους σκοπιά.

Είναι με άλλα λόγια προετοιμασμένοι, π.χ. στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, για κάθε μετεκλογικό ενδεχόμενο.

Φυσικά, το ενδιαφέρον δεν έχει το σενάριο σύμφωνα με το οποίο σχηματίζεται μια νέα κυβέρνηση που επιδιώκει τον συμβιβασμό στο πλαίσιο των υπογεγραμμένων συμβάσεων.

Εκεί τα πράγματα είναι απλά.

Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το άλλο σενάριο:

Στην Ελλάδα εκλέγεται μια νέα κυβέρνηση που δεν θέλει να εφαρμόσει το υφιστάμενο πρόγραμμα και επιζητά συνολική διαπραγμάτευση επί όλων των θεμάτων, π.χ. μεταρρυθμίσεων, ιδιωτικοποιήσεων, χρέους.

Σε αυτήν την περίπτωση είναι πιθανό η διαπραγμάτευση να διαρκέσει επί μακρόν χωρίς να μπορεί η έκβαση να προβλεφθεί με βεβαιότητα, παρότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Ειδήμονες υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να θεωρείται πολύ πιθανό σε μια τέτοια περίπτωση να μην εκταμιεύσουν οι δανειστές τις δόσεις των 7,2 δισ. ευρώ που εκκρεμούν.

Οι ίδιοι θεωρούν απίθανο να επιτρέψει η ΕΚΤ στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα να αγοράσει έντοκα γραμμάτια πάνω από ένα όριο για να χρηματοδοτηθούν οι κρατικές ανάγκες.

Αυτό σημαίνει ότι η πιστωτική σύσφιγξη στην οικονομία θα συνεχισθεί και θα ενταθεί καθώς θα περνάνε οι μέρες και δεν θα υπάρχει συμφωνία, αυξάνοντας την πίεση στην ελληνική πλευρά.

Με άλλα λόγια, οι δανειστές θα χρησιμοποιήσουν τη ρευστότητα ως μέτρο πίεσης στις διαπραγματεύσεις.

Επομένως θα έχουν μεν κίνητρο να μην αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, δίνοντας όσα χρήματα απαιτούνται για την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων, αλλά όχι για τίποτε άλλο.

Θα είναι κάτι σαν το μαρτύριο της σταγόνας.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα κρατήσει πολύ.

Dr. Money