Κι όμως, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφωνούν στο... χρέος!

Είναι γνωστό ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει βάλει το θέμα της απομείωσης του δημοσίου χρέους πολύ ψηλά στην ατζέντα του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο και θα πρέπει να «κουρευτεί» η ονομαστική αξία του για να μειωθεί σε χαμηλότερα επίπεδα.

Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος για να διατυπώσει κάποιος το ίδιο επιχείρημα.

Κοινώς, να ισχυρισθεί ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούνται από το πρόγραμμα για να μειωθεί το χρέος ως προς το ΑΕΠ σε βάθος χρόνου είναι πολύ υψηλά.

Είναι ένα επιχείρημα που υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επικαλεσθεί κατ' επανάληψη.

Για την ακρίβεια έχουν ισχυρισθεί ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παραγάγει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4%-4,5% ή 9 δισ. ευρώ περίπου για πολλά χρόνια.

Υπενθυμίζουμε ότι το πρόγραμμα προβλέπει πως το πρωτογενές πλεόνασμα θα ανέλθει στο 3% του ΑΕΠ φέτος από 1,5% πέρυσι και στο 4,5% το 2016.

Από εκεί και πέρα θα διατηρηθεί σ' αυτά τα επίπεδα για τα επόμενα χρόνια.

Από τη σκοπιά της, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει ισχυρισθεί ότι το χρέος είναι βιώσιμο.

Ως απάντηση στις επικρίσεις του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων έχει αναφέρει ότι οι αγορές δεν θα δάνειζαν τη χώρα αν η κυβέρνηση υποστήριζε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Όμως, πίσω από αυτήν τη ρητορική υπάρχει μια διαφορετική πραγματικότητα.

Στις συζητήσεις μεταξύ της τρόικας και της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης για την αξιολόγηση του προγράμματος, οι θεωρητικά οπαδοί της βιωσιμότητας του χρέους έλεγαν στους εκπροσώπους των δανειστών ότι ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν υψηλός.

Με άλλα λόγια, οι της συγκυβέρνησης παραδέχονταν εμμέσως ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, συμφωνώντας ουσιαστικά με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση επιχείρησε να χαμηλώσει τον πήχη για το πρωτογενές πλεόνασμα στο 2,5% του ΑΕΠ στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2015 από 3% που ήταν ο στόχος.

Όμως, το πήρε πίσω όταν οι δανειστές αρνήθηκαν να το συζητήσουν.

Οι διαφορές λοιπόν μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο μεγάλες στο θέμα της διαχείρισης του χρέους όσο οι δύο μονομάχοι θέλουν να τις εμφανίζουν.

Υπάρχει άλλος ένας κοινός τόπος στη διαχείριση του χρέους που το δείχνει.

Η συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ επιδίωκε την ελάφρυνση του χρέους με βάση την απόφαση του eurogroup τον Νοέμβριο του 2012.

Η συγκυβέρνηση, διαισθανόμενη ότι η Ε.Ε. δεν ήταν διατεθειμένη να δεχθεί «κούρεμα» του χρέους, αποφάσισε να υιοθετήσει τη λύση της απομείωσης του χρέους σε παρούσα αξία.

Αυτό θα επιτυγχανόταν μέσω της επιμήκυνσης των λήξεων και της μείωσης των επιτοκίων ή και με μετατροπή τους σε σταθερά από κυμαινόμενα.

Όμως, ποτέ δεν εγκατέλειψε μία ακόμη ιδέα.

Τη μεταφορά των δανείων που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος στον ευρωπαϊκό μηχανισμό ESM.

Αν γινόταν, θα επρόκειτο ουσιαστικά για μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους, κοινώς για «κούρεμα».

Φυσικά, το ποσό δεν θα ξεπερνούσε τα 39 δισ. ευρώ περίπου, στην καλύτερη περίπτωση, αν και πιο ρεαλιστικό νούμερο είναι τα 24 δισ. σχεδόν που πήγαν αποκλειστικά στην αξιολόγηση των συστημικών τραπεζών.

Υποψιαζόμαστε ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν στον νου τους ακριβώς αυτό όταν μιλάνε για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους χωρίς να προκληθούν προβλήματα σε άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Να θυμίσουμε την πρόσφατη δήλωση του Ισπανού υπουργού οικονομικών ότι η χώρα του είχε δανείσει 26 δισ. ευρώ στην Ελλάδα με την προσθήκη ότι εκείνη θα έπρεπε να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Κάποιοι ίσως ελπίζουν επίσης στη διαγραφή του κατοχικού δανείου που όμως δεν υπάρχει στην ατζέντα της Ν.Δ.

Από τα παραπάνω διαφαίνεται περιθώριο σύγκλισης των απόψεων των δύο κομμάτων εξουσίας.

Αφενός στη διεκδίκηση μικρότερων πλεονασμάτων ως προς το ΑΕΠ και αφετέρου στο «κούρεμα» μέσω της μεταφοράς του χρέους που συνδέεται με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στο ESM όταν ανοίξει η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους.

Ο χρόνος θα δείξει.

Dr. Money