Η χρονιά της μάχης της οργής με τον φόβο!

Έχουμε ακούσει διάφορα από ανθρώπους που θεωρητικά είναι μέσα στα πράγματα.

Όμως, οι απόψεις τους για το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου αντικατοπτρίζουν κατά βάση τις ενδόμυχες προσωπικές προτιμήσεις τους.

Οι μεν βλέπουν αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, οι δε ανατροπή από την Νέα Δημοκρατία.

Δεν γνωρίζουμε το τελικό αποτέλεσμα.

Εκείνο που κατανοούμε είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται αυτό το διάστημα σ' όλες τις δημοσκοπήσεις.

Όμως, οι περίπου τέσσερεις εβδομάδες που απομένουν μέχρι τις εκλογές είναι πολύ μεγάλος πολιτικός χρόνος και πολλά μπορούν να συμβούν.

Ξεκινώντας από το αναμενόμενο νέο κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου.

Πάντως, όλα δείχνουν ότι η μεγάλη μάχη θα δοθεί μεταξύ εκείνων που δίνουν μεγαλύτερο βάρος στο θυμό και εκείνων που φοβούνται για το χειρότερο.

Όμως, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα θα έχει συνέπειες για την εθνική οικονομία.

Ο βασικός κανόνας δεν αλλάζει.

Οσο λιγότερο διαρκέσει η περίοδος της μετεκλογικής ασάφειας και αβεβαιότητας τόσο το καλύτερο.

Κι αυτό γιατί είναι πιθανό αρκετοί να σταματήσουν να πληρώσουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, στερώντας έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αυτό θα μεταφρασθεί σε μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα.

Αν η νέα κυβέρνηση δεν επιτύχει να χαμηλώσει τον ετήσιο στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα στις συζητήσεις με τους πιστωτές, το αποτέλεσμα θα είναι πιθανόν περισσότερα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας απ' όσα θα λαμβάνονταν διαφορετικά.

Επιπλέον, οι πολιτικές εξελίξεις θα οδηγήσουν πιθανόν το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων σε καθυστέρηση.

Υπενθυμίζουμε ότι σημαντικά πρότζεκτς όπως οι συμβάσεις παραχώρησης για την αξιοποίηση του Ελληνικού και τα 17 περιφερειακά αεροδρόμια καθυστερούν παρότι θεωρούνται ολοκληρωμένα.

Το ίδιο συμβαίνει με άλλα ενώ άλλες αποκρατικοποιήσεις όπως του ΟΛΠ και του ΟΛΘ πάνε ακόμη πιο πίσω χρονικά.

Οσοι εναντιώνονται στις ιδιωτικοποιήσεις πιθανόν χαίρονται.

Όμως, ο χρόνος είναι χρήμα και οι καθυστερήσεις ή ακυρώσεις «ολοκληρωμένων» ιδιωτικοποιήσεων στερούν έσοδα δισ. ευρώ από το κράτος, διογκώνοντας ανάλογα το χρηματοδοτικό κενό.

Υπενθυμίζουμε ότι η συζήτηση για νέο μνημόνιο ή προληπτική πιστωτική γραμμή ή οτιδήποτε άλλο γίνεται για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού της περιόδου 2015-2016.

Αν η υστέρηση των κρατικών εσόδων λόγω της παρατεταμένης πολιτικής ασάφειας συνδυαστεί με την μη υλοποίηση κάποιων μεγάλων ιδιωτικοποιήσεων, το χρηματοδοτικό κενό μπορεί να αυξηθεί κατά 3 δισ. ευρώ τουλάχιστον.

Κοινώς, αυξάνεται η εξάρτηση της χώρας από τους χρηματοδότες της.

Εκτός φυσικά κι αν αποφασίσει να μην πληρώνει τοκοχρεολύσια οπότε μιλάμε για κάτι άλλο.

Θα περιορίσουμε τις πιθανές παρενέργειες από την διαιώνιση της πολιτικής αβεβαιότητας μετά τις εκλογές στα φορολογικά έσοδα και τις ασφαλιστικές εισφορές από την μια πλευρά και τις ιδιωτικοποιήσεις από την άλλη.

Φυσικά, θα μπορούσαν όλα να κυλίσουν ομαλά.

Όμως, θεωρούμε πιο πιθανό να συνεχίσει η χώρα να βρίσκεται στον αστερισμό της πολιτικής ασάφειας μετά τις εκλογές παρά να προκύψει μετεκλογικό ξεκαθάρισμα του πολιτικού τοπίου.

Τουλάχιστον με βάση τα τωρινά δεδομένα.

Πέρυσι, τέτοια μέρα γράφαμε ότι το 2014 θα ήταν η χρονιά του πολιτικού ρίσκου.

Το 2015 θα είναι πιθανόν η χρονιά της μάχης της οργής εναντίον των ανησυχιών για το αύριο.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Dr. Money