Xωρίς ρευστό δουλειά δεν κάνουμε!

Έτυχε χθες το μεσημέρι να συνομιλήσουμε τηλεφωνικώς με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Στουρνάρα.

Τον ρωτήσαμε αν αληθεύει ότι υπάρχει σημαντική μείωση των καταθέσεων το τελευταίο διάστημα και μας απάντησε αρνητικά.

Δεν επιμείναμε, κατανοώντας τη θέση του αφού το ζήτημα είναι λεπτό και η ατμόσφαιρα πολιτικά φορτισμένη, αν και αδυνατούμε να κατανοήσουμε γιατί σ' αυτήν τη χώρα δεν πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Η λύση είναι να δώσει η ΤτΕ στη δημοσιότητα τα στοιχεία για τις καταθέσεις ιδιωτών και επιχειρήσεων για το πρώτο 15θνθήμερο του Δεκεμβρίου ώστε να βγούν τα σωστά συμπεράσματα.

Εκπλαγήκαμε λοιπόν όταν διαβάσαμε το βράδυ το περιεχόμενο της ομιλίας του κ. Στουρνάρα στην οποία έκανε λόγο για μείωση της ρευστότητας στην οικονομία με ταχύ ρυθμό, τονίζοντας τον κίνδυνο για την οικονομία.

Προφανώς, ο κ. Στουρνάρας έχει καλύτερη εικόνα από εμάς γιατί έχει πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες.

Όμως, το μυαλό μας πήγε κατευθείαν στη μείωση του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, που μεταφράζεται σε περισσότερη ρευστότητα για τα ίδια ενέχυρα.

Δεν χαρήκαμε για πολύ αφού θυμηθήκαμε τη μεγάλη βουτιά των ελληνικών ομολόγων που τρώει την αξία των ενεχύρων και πιθανώς ακυρώνει τη θετική επίδραση από τη μείωση του «κουρέματος» στα ελληνικά ομόλογα από την ΕΚΤ.

Κατόπιν μας ήλθαν στο μυαλό οι πιθανές λήξεις παλαιότερων ομολόγων και άλλων υποχρεώσεων που έχουν ελληνικές επιχειρήσεις χωρίς να έχουν πλέον πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές λόγω του ελληνικού δημοσίου.

Παρ' όλα αυτά, το αποτέλεσμα στην οικονομική δραστηριότητα μετράει εξίσου με τους λόγους που συμπιέζουν τη ρευστότητα στην αγορά.

Να θυμίσουμε ότι οι τραπεζίτες μιλούσαν για θετικό ρυθμό πιστωτικής επέκτασης που θα βοηθούσε την οικονομία να φτάσει σε ρυθμό ανάπτυξης 2,9% την επόμενη χρονιά.

Αν οι προβλέψεις για τον ρυθμό πιστωτικής επέκτασης υποβαθμισθούν, η ανάπτυξη θα δεχθεί πλήγμα.

Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με νέα μέτρα λιτότητας για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού, το πλήγμα θα είναι μεγαλύτερο.

Ας μην ξεχνάμε ότι η μεγάλη, εξαετής ύφεση οφείλεται τόσο στη μεγάλη αύξηση των φόρων και στις περικοπές δαπανών όσο και στην πιστωτική ασφυξία.

Xωρίς την τελευταία, η ύφεση θα είχε πιθανόν μικρότερο βάθος και διάρκεια.

Με το ερώτημα του δημοσιονομικού κενού και των συνακόλουθων μέτρων να εκκρεμεί, τυχόν μείωση της ρευστότητας σε μόνιμη βάση θα κόστιζε ακριβά σε μια οικονομία που προσπαθεί σιγά-σιγά να συνέλθει.

Υπό αυτήν την έννοια, και δεδομένων των διαρθρωτικών χαρακτηριστικών της ελληνικής οικονομίας, ο διοικητής της ΤτΕ έχει δίκιο όταν εκπέμπει σήμα κινδύνου.

Dr. Money