Tα «χρωστούμενα» 11 δισ. που οι δανειστές ξεχνάνε!

Το γαϊτανάκι των δηλώσεων γύρω από την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης του 2ου προγράμματος και την άφιξη ή μη της τρόικας στην Αθήνα τις επόμενες μέρες συνεχίζεται με αβέβαιο τέλος.

Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι κυβέρνηση και τρόικα θα φτάσουν σε κάποιου είδους συμφωνία για την αξιολόγηση. Ακόμη κι αν πάει για μετά την προεδρική εκλογή.

Η Ελλάδα δεν θα ήθελε την παράταση του μνημονίου εκτός κι αν πρόκειται για μικρό χρονικό διάστημα, ενώ παραμένει εκτός αγορών, η εναλλακτική λύση είναι η ενισχυμένη προληπτική γραμμή (ECCL) από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας (ESM).

Είναι γνωστό ότι οι ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές δεν θέλουν να δώσουν άλλα δάνεια στην Ελλάδα.

Γι' αυτό τον λόγο σκέφτονται να μεταφέρουν το εναπομείναν ποσό των 11,5 δισ. ευρώ ή του μεγαλύτερου τμήματός του από το ΤΧΣ στο ESM.

Αν θεωρήσουμε ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα μέχρι τις αρχές του 2016 υπό κάποια μορφή και επομένως θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ελλάδα, εκείνο που απομένει είναι το χρηματοδοτικό κενό.

Να θυμίσουμε ότι τα εναπομείναντα δάνεια του ΔΝΤ προς την χώρα φθάνουν τα 15,5 με 16 δισ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι το χρηματοδοτικό κενό για την επόμενη διετία υπολογιζόταν σε 12,5 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ τον περασμένο Ιούνιο.

Επομένως, τα λεφτά του ΤΧΣ καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό το προβλεπόμενο χρηματοδοτικό κενό αν φυσικά ενεργοποιηθεί η ενισχυμένη προληπτική γραμμή.

Όμως, δεν είναι μόνο τα λεφτά του ΤΧΣ που θα μπορούσε να διεκδικήσει η Ελλάδα από τους ευρωπαίους εταίρους.

Είναι επίσης τα 11 δισ. ευρώ και πλέον που χρησιμοποιήθηκαν από την συνολική χρηματοδότηση του 2ου προγράμματος για να γίνει η επαναγορά των ελληνικών ομολόγων τον Δεκέμβριο του 2012.

Στο eurogroup που είχε γίνει λίγες εβδομάδες νωρίτερα στα τέλη Νοεμβρίου, οι ευρωπαίοι δανειστές είχαν δεσμευθεί προφορικά ότι θα έβρισκαν τρόπο για να αντικαταστήσουν τα 11 δισ. ευρώ του προγράμματος.

Στο νού τους είχαν την μετακύλιση των παλιών ελληνικών ομολόγων που κατείχε η ΕΚΤ στη λήξη.

Όμως, η ΕΚΤ αντέδρασε και το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε. Δημιουργήθηκε λοιπόν μια τρύπα στη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος για την οποία η Ελλάδα δεν φέρει την ευθύνη.

Ουσιαστικά, το χρηματοδοτικό κενό της χώρας για το οποίο γίνεται τόσος θόρυβος είναι εμμέσως το δημιούργημα της αδυναμίας των πιστωτών να καλύψουν το ποσό της επαναγοράς από άλλη πηγή.

Είναι μια ενοχλητική λεπτομέρεια που οι πιστωτές θέλουν προφανώς να ξεχάσουν.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να τους το υπενθυμίσει.

Με αυτά τα λεφτά, η Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν ίσως την ευρωπαϊκή προληπτική γραμμή πίστωσης ή εναλλακτικά δεν θα χρειαζόταν τα εναπομείναντα δάνεια του ΔΝΤ υπό κάποιες προϋποθέσεις, π.χ. επίτευξη δημοσιονομικών στόχων, έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις.

Δεν είναι λίγο.

Ίσως γι' αυτό δεν αναφέρονται πουθενά.

Dr. Money