O ιδιωτικός τομέας θα πληρώσει τη νύφη!

Όταν μια οικονομία πάει καλά, το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών της βγαίνει κερδισμένο.

Το αντίθετο συμβαίνει όταν βυθίζεται.

Μεγάλες μάζες του πληθυσμού βιώνουν εδώ και καιρό τις συνέπειες της παρατεταμένης και βαθιάς ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.

Δεν είναι μικρό πράγμα η οικονομική δραστηριότητα να συρρικνώνεται κατά 24% περίπου από το 2008 μέχρι και το 2013 και η ανεργία να φτάνει το 27% της εργατικής δύναμης.

Όμως, η ροή αρκετών οικονομικών στοιχείων έκανε πολλούς να αναθαρρήσουν τους τελευταίους μήνες, προοιωνιζόμενη την επιστροφή του πραγματικού ΑΕΠ σε θετικό έδαφος το γ΄ τρίμηνο για πρώτη φορά από το β΄ τρίμηνο του 2008.

Νέα στοιχεία που ήρθαν χθες στη δημοσιότητα ήταν υποστηρικτικά της ανωτέρω άποψης για ανάκαμψη το 2014 αφού έδειξαν περαιτέρω κάμψη της ανεργίας τον Αύγουστο, η οποία όμως παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Ακόμη, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα του Οκτωβρίου ήταν καλό σε γενικές γραμμές παρά τη σημαντική υστέρηση των εσόδων, που είναι εν μέρει δικαιολογημένη.

Φυσικά, κάποια άλλα στοιχεία, π.χ. η βιομηχανική παραγωγή, δεν ήταν καλά.

Όμως, η Ιστορία διδάσκει ότι όσο δύσκολα και με μεγάλο κόπο φτιάχνεται κάτι, άλλο τόσο εύκολα και γρήγορα μπορεί να χαθεί.

Αυτήν την περίοδο γινόμαστε μάρτυρες της γνωστής διελκυστίνδας μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών με αφορμή την τελευταία αξιολόγηση αυτού του μνημονίου.

Η τρόικα έχει αναβάλει την επίσκεψή της στην Αθήνα, περιμένοντας τις προτάσεις της ελληνικής πλευράς, που προφανώς δεν κρίνει ικανοποιητικές για να μην έρχεται ακόμη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε δει αυτό το έργο. Το ίδιο παίχτηκε πέρυσι με την προηγούμενη αξιολόγηση η οποία έκλεισε κάπου τον περασμένο Απρίλιο.

Παρόμοιο έργο είχε παιχθεί επίσης στο απώτερο παρελθόν.

Με εξαίρεση το περσινό επεισόδιο λόγω ειδικών συνθηκών, π.χ. ράλι στις αγορές, τα προηγούμενα επεισόδια επιβάρυναν το οικονομικό και το επενδυτικό κλίμα.

Κοινός παρονομαστής ήταν η καταβολή των αποδοχών σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους και η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες.

Πριν καν συμβεί αυτό, το δημόσιο έχει ξεκινήσει τον χαβά του.

Ειδικότερα, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς ιδιώτες, π.χ. νοικοκυριά κ.ά., αυξήθηκαν κατά 180 εκατ. ευρώ τον Σεπτέμβριο έναντι του προηγούμενου μήνα ανερχόμενες σε 4,08 δισ. ευρώ από την αρχή της χρονιάς.

Αν μάλιστα συνεκτιμηθούν οι εκκρεμείς επιστροφές φόρου, το ποσό ανεβαίνει στα 4,9 δισ. ευρώ περίπου, δημιουργώντας πρόβλημα ρευστότητας σε αρκετές ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Αυτό μαζί με τον ορυμαγδό των φόρων και ενίοτε τις περικοπές έχει οδηγήσει πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επαγγελματίες είτε στο να βάλουν λουκέτο είτε σε πιο δύσκολη θέση.

Όμως, τα χειρότερα για τον ιδιωτικό τομέα είναι μπροστά αν η αξιολόγηση δεν ολοκληρωθεί γιατί η ρευστότητα θα γίνει πιο δυσεύρετη.

Η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες αποτελεί αναμφισβήτητα κακό σημάδι αλλά μπορεί να έχει συνέχεια.

Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι ειδυλλιακά.

Αν υπάρχει ένας χαμένος από την εν εξελίξει αξιολόγηση, αυτός είναι ο ιδιωτικός τομέας.

Dr. Money