Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Oι κουτόφραγκοι και οι «έξυπνοι» Έλληνες!

Η απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα που προκάλεσαν στην Αθήνα οι δηλώσεις του κ. Σόιμπλε δείχνει ότι τα παθήματα δεν έχουν γίνει μαθήματα. Γιατί τα «καλά παιδιά» τα κατάφεραν και τα «κακά παιδιά» ακόμη το παλεύουν.

Η Ελλάδα μπήκε πρώτη σε μνημόνιο τον Μάιο του 2010 και ακόμη παλεύει να βγει από αυτό.

Αντίθετα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία μπήκαν αργότερα σε μνημόνιο, αλλά κατάφεραν να... αποφοιτήσουν νωρίτερα. Η Ιρλανδία στα τέλη του 2013 και η Πορτογαλία τον περασμένο Μάιο, χωρίς να ανοίξει μύτη.

Οι αγορές τις επιβράβευσαν, οδηγώντας τις αποδόσεις των 10ετών ομολόγων τους σε ιστορικά χαμηλά, βοηθούσης της τάσης των επενδυτών για ανάληψη μεγαλύτερου ρίσκου.

Μάλιστα, η Ιρλανδία βγαίνει στις αγορές για να δανεισθεί λεφτά προκειμένου να αποπληρώσει τα δάνεια του ΔΝΤ μια ώρα αρχύτερα.

Η Πορτογαλία, η οποία επέλεξε να μην πάρει τα λεφτά της τελευταίας αξιολόγησης, δανείζεται επίσης στις αγορές, καλύπτοντας τις ανάγκες της.

Γιατί η Ιρλανδία και η Πορτογαλία τα κατάφεραν και εμείς όχι;

Σε μεγάλο βαθμό η απάντηση βρίσκεται σε κάτι κοινό που έχουν αυτές οι δύο χώρες.

Επέδειξαν καλή πίστη και συμπεριφορά στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και στην εφαρμογή των μνημονίων που υπέγραψαν.

Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ήταν αυτό που λέμε «καλά παιδιά».

Γι' αυτόν τον λόγο δεν δόθηκε μεγάλη σημασία και δημοσιότητα στο γεγονός ότι η μεν Ιρλανδία βρίσκεται πίσω στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων, η δε Πορτογαλία βγήκε από το μνημόνιο, αποποιούμενη τα λεφτά της τελευταίας αξιολόγησης από την τρόικα.

Αντίθετα, η Ελλάδα ακολούθησε διαφορετικό δρόμο, επιδεικνύοντας συμπεριφορά «κακού παιδιού», με τα γνωστά επακόλουθα.

Αυτή η συμπεριφορά εξόργισε κατά καιρούς τους δανειστές και την έφερε το καλοκαίρι του 2012 ένα βήμα πριν από την έξοδο από την ευρωζώνη, όπως είναι πλέον γνωστό.

Το κωμικοτραγικό στην ελληνική περίπτωση είναι ότι οι καθυστερήσεις και οι δυστοκίες οδήγησαν σε πιο επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα.

Επιπλέον, δεν απέτρεψαν την ψήφιση μεταρρυθμίσεων για τις οποίες υπήρχε μεγάλη αντίδραση εντός κι εκτός της Βουλής.

Ακόμη, αρκετές από τις τελευταίες δεν έχουν ακόμη εφαρμοσθεί στην πράξη.

Αντί λοιπόν να παραδειγματισθούν από το παράδειγμα των «κουτόφραγκων» Ιρλανδών και Πορτογάλων και να το παίξουν καλά παιδιά για να βγουν από το μνημόνιο και να σταθούν στα πόδια τους, οι «έξυπνοι» Έλληνες κατόρθωσαν το ακατόρθωτο.

Να είναι ακόμη μπλεγμένοι στα γρανάζια του μνημονίου και ταυτόχρονα να ψηφίζουν με καθυστέρηση τα μέτρα, χωρίς να εφαρμόζουν μερικά από αυτά.

Το έξυπνο θα ήταν να βγουν από το μνημόνιο μετά πολλών επαίνων από τους δανειστές και τις αγορές, ψηφίζοντας τα μέτρα για τα οποία η χώρα έχει δεσμευθεί εγγράφως, και κατόπιν να επιλέξουν τη μη εφαρμογή ή την αλλαγή κάποιων εξ αυτών.

Όμως, αυτό δεν συνέβη, με αποτέλεσμα να παίζουν με τα νεύρα των δανειστών, που δεν έχουν ξανασυναντήσει παρόμοια συμπεριφορά.

Συνέπεια είναι να ενισχύσουν την καχυποψία των δανειστών, που φοβούμενοι τα χειρότερα θέλουν να έχουν κάποιο έλεγχο στα οικονομικά της χώρας για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους και να μην επαναληφθούν φαινόμενα του παρελθόντος.

Πρόσφατο παράδειγμα η εξέλιξη της τρέχουσας αξιολόγησης του προγράμματος προσαρμογής.

Η ελληνική πλευρά προσπάθησε να επιτύχει μια πολιτική λύση, επιστρατεύοντας τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν Ζ. Κλ. Γιούνκερ, χωρίς να έχει διδαχθεί τίποτα από ανάλογη αποτυχημένη απόπειρα του κ. Βενιζέλου το φθινόπωρο του 2011.

Κι αυτό γιατί ήθελε να αποφύγει την ψήφιση μέτρων του μνημονίου από τη Βουλή τα οποία έχει συνυπογράψει εν όψει της προεδρικής εκλογής.

Μετά τις άκαρπες επαφές στο Παρίσι και εν συνεχεία στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο με την τρόικα, φθάσαμε στο eurogroup της προηγούμενης εβδομάδας, όπου οι δανειστές κατέστησαν σαφές ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι προϋπόθεση για την ενισχυμένη προληπτική γραμμή χωρίς δέσμευση για μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Η δήλωση του κ. Σόιμπλε για τις προτεραιότητες προσγείωσε πολλούς στην πραγματικότητα και έδειξε ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος χωρίς λόγο.

Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και πέρα θα το μάθουμε τις επόμενες εβδομάδες και τους επόμενους μήνες.

Όμως, ένα πράγμα είναι σίγουρο:

Το έξυπνο πουλί πιάστηκε από τη μύτη ακόμα μία φορά.

Αντίθετα, τα «καλά παιδιά» με βάση τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή στάνταρ, κοινώς κουτόφραγκοι, επιβραβεύθηκαν.

Ποιος είναι ο έξυπνος και ποιος ο ανόητος σε αυτήν την περίπτωση;

Dr. Money


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v