Η πολιτική απειλεί την οικονομία!

Ρωτήσαμε χθες στέλεχος του τραπεζικού χώρου γιατί ανεβαίνει η χρηματιστηριακή αγορά τελευταία.

Όμως, η απάντηση που εισπράξαμε δεν ήταν η αναμενόμενη, π.χ. τεχνική αντίδραση μετά τη μεγάλη πτώση ή κάτι άλλο.

«Η αγορά παίζει το σενάριο ενός πολιτικού ντιλ ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Το σενάριο έχει λογική», ήταν η απάντηση.

Το σενάριο για το οποίο γίνεται λόγος θέλει ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας να φθάνουν σε ένα ντιλ που θα προβλέπει δύο πράγματα:

Πρώτον, την επιλογή ενός προσώπου κοινής αποδοχής που θα διαδεχθεί τον κ. Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Δεύτερον, και ταυτόχρονα με το πρώτο, μια συμφωνία για την ημερομηνία των πρόωρων εκλογών που θα λάβει χώρα μετά τον επόμενο Μάρτιο, π.χ. τον Ιούνιο ή το φθινόπωρο του 2015.

Δεν γνωρίζουμε ασφαλώς αν το ανωτέρω πολιτικό ντιλ έχει κάποια βάση ή όχι.

Όμως, το σενάριο έχει κάποια λογική.

Αν φυσικά δεχθεί κανείς τη θεωρία που υποστηρίζει πως η μεν κυβέρνηση δεν έχει τους 180 ψήφους και επομένως επιθυμεί να αποφύγει τις πρόωρες εκλογές του Μαρτίου, ο δε κ. Τσίπρας πως αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει να εφαρμόσει τα περισσότερα από αυτά που αποκηρύσσει δημοσίως, πλήττοντας την εικόνα του, αν κερδίσει τις εκλογές του Μαρτίου.

Ένα τέτοιο πολιτικό ντιλ μπορεί θεωρητικά να ευνοεί και τους δύο μεγάλους μονομάχους.

Όμως, δεν φαίνεται να έχει θετικές επιδράσεις στην ελληνική οικονομία.

Κι αυτό γιατί όλοι θα έχουν τον νου τους στις επόμενες εκλογές.

Ακόμη και αν συμφωνούσαν να γίνουν εκλογές το φθινόπωρο του 2015, η κυβέρνηση δεν θα είχε μεγάλο χρονικό διάστημα μπροστά της.

Το πιο πιθανό είναι ότι η κυβέρνηση θα απέφευγε να κάνει μεταρρυθμίσεις που έχουν πολιτικό κόστος και θα προσπαθούσε να μεταθέσει την επίλυση αρκετών ζητημάτων στο μέλλον, κάτι που ήδη γίνεται.

Το ίδιο διάστημα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έδινε υποσχέσεις για να φανεί αρεστός και να κερδίσει ψήφους.

Όλα αυτά θα γίνονταν αντιληπτά αργά ή γρήγορα από Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες, από τους καταναλωτές και τις αγορές.

Σε ένα τέτοιο σκηνικό δεν θα εξέπληττε αν επενδύσεις παγίου κεφαλαίου έμπαιναν στον πάγο και οι καταναλωτές μούδιαζαν και τα ελληνικά spreads διατηρούνταν σε υψηλά επίπεδα.

Αν σε αυτά προσθέταμε τις πιθανές επιπτώσεις που θα είχαν στις ελληνικές εξαγωγές και στον τουρισμό οι ανησυχίες για αποπληθωρισμό στην ευρωζώνη, το αποτέλεσμα θα ήταν χειρότερο.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η πρόβλεψη της Eurostat, που είναι επίσης σύμφωνη με την κυβερνητική εκτίμηση για ανάπτυξη με ρυθμό 2,9% το 2015, θα αποδεικνυόταν λανθασμένη κατά πάσα πιθανότητα.

Όμως, ένας αδύναμος ρυθμός ανάπτυξης θα οδηγούσε πιθανόν σε μεγαλύτερο δημοσιονομικό κενό το 2015 και ίσως ανάγκαζε όποιον ήταν στην εξουσία να λάβει μέτρα λιτότητας.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το φημολογούμενο πολιτικό ντιλ μπορεί να ανακουφίσει τη χρηματιστηριακή αγορά προσωρινά, αλλά δεν πρόκειται να έχει θετική επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα.

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα πολιτικά σενάρια, π.χ. ότι βρέθηκαν οι 180 ψήφοι για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.

Όποιο κι αν είναι το σωστό πολιτικό σενάριο, ένα πράγμα είναι σίγουρο:

Οι αγορές και οι εγχώριοι επενδυτές και καταναλωτές θέλουν να βλέπουν έργα κι όχι λόγια.

Dr. Money