Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Μόχλευση για χρήμα στις μικρομεσαίες εταιρείες!

Ο τραπεζικός τομέας θα παραμείνει ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα αλλά όχι ο μοναδικός. Όμως, η επαρκής χρηματοδότηση των τελευταίων από το επενδυτικό ταμείο και άλλους θέλει μόχλευση.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ) αντιστοιχούν στο 92% του συνόλου και απασχολούν το 70% του εργατικού δυναμικού.

Στην Ελλάδα, δεν έχουμε επίσημα νούμερα, αλλά θα μπορούσαν να είναι παρεμφερή.

Είναι λοιπόν αναγκαίο να στηριχθούν οι υγιείς και οι βιώσιμες ΜμΕ για να ενισχυθεί η απασχόληση και η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.

Οι τράπεζες συνεχίζουν την πολιτική της απομόχλευσης, περιμένοντας τα αποτελέσματα των ασκήσεων προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων της ΕΚΤ, και εν συνεχεία αναμένεται να επικεντρωθούν στην κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών τους.

Αυτό σημαίνει ότι αρκετοί μήνες θα μεσολαβήσουν μέχρις ότου ομαλοποιηθούν οι πιστωτικές ροές.

Η δημιουργία νέων ταμείων, όπως το ελληνικό επενδυτικό ταμείο, θα μπορούσε να βοηθήσει συμπληρωματικά, παρέχοντας ρευστότητα σε βιώσιμες μικρομεσαίες.

Ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκης αναφέρθηκε σε αυτό το θέμα στην ομιλία του σε εκδήλωση της γερμανικής τράπεζας KfW στις Βρυξέλλες.

Ο ίδιος φέρεται να τόνισε ότι το ελληνικό επενδυτικό ταμείο θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα ρευστότητας και θα βοηθήσει τις ΜμΕ.

Όμως, δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί.

Κατ' αρχάς δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι είμαστε στον Οκτώβριο του 2014 και ακόμη το συγκεκριμένο επενδυτικό ταμείο δεν έχει ενεργοποιηθεί.

Υποτίθεται ότι θα ήταν σε λειτουργία από το α΄ εξάμηνο της χρονιάς.

Όμως, εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι το επενδυτικό ταμείο ή καλύτερα το ταμείο για τη χρηματοδότηση των ΜμΕ δεν έχει κατορθώσει να δημιουργήσει μια σοβαρή μαγιά κεφαλαίων που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά.

Με τα 100 εκατ. ευρώ της γερμανικής κρατικής τράπεζας KfW, κάποια εκατομμύρια από το Ίδρυμα Ωνάση και ίσως κάποιους άλλους δεν μπορεί να προσδοκά κανείς ότι θα πέσει χρήμα στις βιώσιμες ΜμΕ της χώρας.

Εδώ παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι υγιείς επιχειρήσεις που βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται έχουν λιγότερες ανάγκες για κεφάλαιο κίνησης. Επομένως, δανείζονται λιγότερο.

Για να επανέλθουμε, με 100 ή 200 ή 300 εκατ. ευρώ ή περισσότερα δεν μπορεί ειλικρινά να περιμένει κάποιος ότι θα βελτιωθεί αισθητά η ρευστότητα των ΜμΕ.

Για να συμβεί το τελευταίο θα χρειασθεί πολύ μεγαλύτερη δύναμη πυρός απο το ελληνικό επενδυτικό ταμείο και άλλα με παρόμοιους στόχους.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιδιωχθεί η μόχλευση των κρατικών και των διεθνών κεφαλαίων με άλλα από τον ιδιωτικό τομέα.

Για να βρεθούν αυτά τα λεφτά απαιτείται αφενός αρκετός χρόνος και αφετέρου μια διαφορετική κεφαλαιακή αναδιάρθρωση του ταμείου όπως αυτή που έχει προτείνει ο καθηγητής Πλούταρχος Σακελλάρης, πρώην αντιπρόεδρος της ΕΙΒ.

Στόχος θα πρέπει να ήταν η ενθάρρυνση αρκετών ιδιωτικών, διεθνών κεφαλαίων να μπουν στο Ταμείο μετά τη συμμετοχή των δημόσιων κεφαλαίων, εγχώριας ή διεθνούς προελεύσεως.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει οι ιδιώτες επενδυτές να τείνουν να αγνοήσουν το ρίσκο της Ελλάδας, τουλάχιστον ως ένα σημείο.

Αυτό σημαίνει ότι το Δημόσιο και οι διεθνείς, κρατικοί επενδυτές θα πρέπει να αποδεχθούν την απορρόφηση κάποιων αρχικών ζημιών σε περίπτωση που προκύψουν ζημίες, για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των ιδιωτών υποψηφίων.

Η αλλαγή της κεφαλαιακής διάρθρωσης του ελληνικού επενδυτικού ταμείου προς αυτήν την κατεύθυνση, δηλαδή της μόχλευσης, είναι απαραίτητη προϋπόθεση.

Όμως, δεν είμαστε σίγουροι αν υπάρχει βούληση για κάτι τέτοιο.

Dr. Money

 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v