Ο τροχός της οικονομίας θέλει Ντράγκι-νόμικς

O καθηγητής Ρουμπίνι έγινε γνωστός για την επιτυχία των δυσοίωνων προβλέψεών του σχετικά με την διεθνή πιστωτική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας.

Από τότε δεν θυμόμαστε να έχει κάνει καμία άλλη σωστή πρόβλεψη που να πήγαινε κόντρα στο ρεύμα.

Όμως, αποδείχθηκε εξαιρετικός στην κεφαλαιοποίηση της φήμης που του προσέδωσε η σωστή πρόβλεψη, κερδίζοντας εκατομμύρια δολάρια από διαλέξεις κ.τ.λ.

Σε πρόσφατο άρθρο του, ο Νούριελ Ρουμπίνι συντάχθηκε με άλλους οικονομολόγους, υποστηρίζοντας ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να ενισχύσει την ζήτηση, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ιαπωνίας, δηλαδή των Αμπενόμικς.

Ο ίδιος θεωρεί ότι ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Ντράγκι έχει ένα ανάλογο σχέδιο για την ευρωζώνη με βάση την ομιλία του στη ετήσια συγκέντρωση των κεντρικών τραπεζιτών στο Τζάκσον Χόλ των ΗΠΑ.

Η ΕΚΤ και ο κ. Ντράγκι ειδικότερα, ο οποίος φέρεται να δέχθηκε επικριτικό τηλεφώνημα από την κ. Μέρκελ μετά την ομιλία του στις ΗΠΑ, εκτιμάται ότι προετοιμάζει το έδαφος για αγορές ενυπόθηκων τίτλων και χρεογράφων από την ΕΚΤ, ζητώντας παράλληλα χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής και μεταρρυθμίσεις.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νομισματική πολιτική από μόνη της δεν είναι πιθανόν αρκετή για να τονώσει την συνολική ζήτηση και να επηρεάσει τις πληθωριστικές προσδοκίες ιδιωτών και επιχειρήσεων.

Η ανακοινωθείσα πολιτική της παροχής φθηνής, μεσοπρόθεσμης ρευστότητας στις τράπεζες (TLTRO) που προορίζεται για την χρηματοδότηση νέων επιχειρηματικών δανείων ίσως δεν αποδειχθεί αποτελεσματική αν η ζήτηση για νέα δάνεια δεν ανακάμψει.

Η χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής υπο την μορφή της καθυστέρησης στην επίτευξη των στόχων για το έλλειμμα με καθυστέρηση λίγων ετών θα βοηθούσε.

Ακόμη περισσότερο θα βοηθούσε την ευρωζώνη αν υπήρχε συντονισμένη κίνηση, π.χ. μείωση φόρων, από τις χώρες της ευρωζώνης με διαχειρίσιμα επίπεδα χρέους ως προς το ΑΕΠ.

Κάτι τέτοιο θα έδινε δημοσιονομική ώθηση και θα αποφεύγονταν ανεπιθύμητες δευτερεύουσες επιπτώσεις από χώρα σε χώρα όπως θα συνέβαινε πιθανόν αν κάθε μια ενεργούσε αποσπασματικά.

Όμως, ο κ. Ντράγκι δεν μπορεί να κάνει πολλά στο δημοσιονομικό μέτωπο όταν κύρια αποστολή της ΕΚΤ είναι η σταθερότητα των τιμών.

Η παρατεταμένη αδυναμία του πληθωρισμού δίνει πάτημα για την ενεργοποίηση μιας πιο επιθετικής νομισματικής πολιτικής που παραπέμπει ευθέως στη ποσοτική χαλάρωση (QE) τους επόμενους μήνες.

Μετά λοιπόν το Fed, την Τράπεζα της Αγγλίας και της Ιαπωνίας ίσως πλησιάζει η ώρα της ΕΚΤ να πράξει το ίδιο για να μην μετατραπεί σε αποπληθωρισμό.

Για μερικούς κάτι τέτοιο αποτελεί ανάθεμα γιατί δεν λύνει το πρόβλημα, όπως ισχυρίζονται, παραπέμποντας στην Ιαπωνία που οι αρχικές επιπτώσεις από τα Αμπενόμικς έχουν εξασθενήσει.

Επιπλέον, οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι οι ανωτέρω πολιτικές δημιουργούν κίνητρο για την μη υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Ομως, η ΕΚΤ και άλλοι διατείνονται ακριβώς το αντίθετο, προσθέτοντας ότι η ανάκαμψη της οικονομίας θα κάμψει πολλές αντιδράσεις για τις μεταρρυθμίσεις που πυροδοτεί το βραχυπρόθεσμο κόστος.

Μια πιο χαλαρή νομισματική πολιτική θα αποδυναμώσει λογικά το ευρώ, ισχυροποιώντας τις εξαγωγές και την ζήτηση και άρα ενισχύοντας τις πληθωριστικές προσδοκίες.

Ο κ. Ντράγκι είχε αναφέρει σε ανύποπτο χρόνο ότι το ισχυρό ευρώ εξηγεί σε σημαντικό βαθμό την περσινή αποκλιμάκωση του πληθωρισμού.

Ακόμη, η πτώση των τιμών του πετρελαίου και των τιμών των τροφίμων εξηγούν το 75% της μεταβολής του πληθωρισμού την τελευταία τριετία.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ντράγκι ίσως χρειασθεί να αποδείξει ότι η ομιλία του στο Τζάκσον Χολ δεν ήταν τυχαία και εννοεί αυτά που λέει.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να πείσει τους ευρωπαίους ηγέτες ότι τα Ντραγκι- νόμικς δεν είναι λόγια του αέρα.

Dr. Money