Aπό τη «ρήτρα αξιόμαχου» στη «ρήτρα διαβίωσης»!

Είχαμε αναφέρει πριν από λίγο καιρό ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν επιδοτούμενες εφάπαξ παροχές σε μια χώρα με τόσο υψηλό δημόσιο χρέος που θα επιβαρύνει επί δεκαετίες τις μελλοντικές γενεές.

Η επιβάρυνση του δημοσίου χρέους είναι ήδη μεγάλη αφού πολλά εφάπαξ πληρώθηκαν με δανεικά γιατί ήταν υψηλότερα από τις εισφορές που έχουν καταβληθεί από τους εργαζόμενους.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι εργαζόμενοι έπαιρναν εφάπαξ σε κρατικό φορέα χωρίς να έχουν καν καταβάλει εισφορές.

Σε μια σοβαρή, υπερχρεωμένη χώρα, η ευθυγράμμιση των εφάπαξ με τις καταβληθείσες εντόκως εισφορές θα είχε γίνει προ πολλού.

Ακόμη κι αν μεταφραζόταν σε μεγάλες μειώσεις στα εφάπαξ.

Δεν θα ήταν αντικείμενο συζήτησης.

Φυσικά, όλοι οι φορείς που καταβάλλουν εφάπαξ δεν βρίσκονται στην ίδια οικονομική κατάσταση.

Μερικοί απ' αυτούς βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με άλλους, π.χ. έχουν κάποια περιουσία που πιθανόν προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από κοινωνικούς πόρους (φόρους τρίτων) που καταργούνται από τις αρχές του 2015.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να υπάρξουν αναλογιστικές μελέτες με βάση ρεαλιστικές υποθέσεις για να εκτιμηθεί η βιωσιμότητα των φορέων σε βάθος χρόνου, ώστε να μπορούν κι όσοι βγούν στη σύνταξη στο μέλλον να λάβουν εφάπαξ.

Οι αναλογιστικές μελέτες θα έπρεπε να είχαν ήδη γίνει προ πολλού και οι αναγκαίες αναπροσαρμογές στα εφάπαξ να ακολουθήσουν αμέσως.

Όμως, δεν έγιναν.

Βρεθήκαμε λοιπόν να είμαστε θεατές, ακόμη μια φορά, της ιδιαίτερης μεταχείρισης των ενστόλων από την κυβέρνηση υπο την πίεση των εκπροσώπων τους.

Τώρα στο θέμα του εφάπαξ.

Πριν από λίγο καιρό ήταν τα ειδικά κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για την καταβολή του κοινωνικού μερίσματος σε σύγκριση με τους υπολοίπους. Πιο πριν, οι δικαστικές αποφάσεις για τις περικοπές του 2012, και πάει λέγοντας...

Αναφερόμαστε στην εφαρμογή της «ρήτρας αξιόμαχου» στον υπολογισμό του συντελεστή βιωσιμότητας, δηλαδή σε ειδική πρόνοια που θα λαμβάνει υπόψη τη διασφάλιση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, ώστε οι όποιες προσαρμογές ( στα εφάπαξ) να γίνουν σταδιακά και σε βάθος χρόνου σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας.

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση συνδέει το αξιόμαχο του στρατεύματος με το εφάπαξ που θα λάβουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Πρόκειται για άμεση παραδοχή ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ του αξιόμαχου και των χρημάτων που θα λάβουν.

Κάτι διόλου κολακευτικό για όλους τους εμπλεκόμενους και ιδιαίτερα για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κατανοούμε ότι όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους περισσότερους στην εποχή όπου ζούμε και το χρήμα κυβερνά.

Όμως, η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να κάνει εξαιρέσεις.

Από τη στιγμή που οι αρμόδιοι δεν φρόντισαν να γίνουν εγκαίρως οι αναλογιστικές μελέτες και επειδή υπάρχουν εργαζόμενοι, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα, που λαμβάνουν συγκριτικά πολύ μικρότερα εφάπαξ, θα έπρεπε να τύχουν κι αυτοί ανάλογης μεταχείρισης.

Να εφαρμοσθεί π.χ. ρήτρα διαβίωσης και γι' αυτούς στον υπολογισμό του συντελεστή βιωσιμότητας των φορέων τους.

Αν μάλιστα οι εργαζόμενοι το επιθυμούσαν να διατηρούσαν τα ταμεία τους στο ακέραιο την αυτονομία διαχείρισης της υφιστάμενης και μελλοντικής περιουσίας τους όπως εκείνα του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας.

Όμως, δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο γιατί οι άλλοι δεν είναι τόσο οργανωμένοι και με προσβάσεις στην εξουσία ώστε να τους λάβει σοβαρά υπόψη η εκάστοτε κυβέρνηση.

Παρ' όλα αυτά, το αίσθημα της μη εφαρμογής ίδιων μέτρων και σταθμών διαχέεται σε μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού.

Επομένως, το πολιτικό κόστος μπορεί να είναι υψηλό στο τέλος.

Dr. Money