Δώστε ομόλογα στα ειδικά μισθολόγια!

Το κόστος των δικαστικών αποφάσεων για τα ειδικά μισθολόγια και τους συνταξιούχους τους είναι δύσκολο να εκτιμηθεί αυτήν τη στιγμή.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιβαρύνουν τόσο το ταμειακό έλλειμμα όσο και το έλλειμμα σε δεδουλευμένη βάση. Το τελευταίο χρησιμοποιείται από τη Eurostat για τον προσδιορισμό του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης.

Τα πράγματα είναι απλά. Τα ποσά που αφορούν παρελθόντα έτη, π.χ. 2012 και 2013, θα επιβαρύνουν το δημοσιονομικό έλλειμμα εκείνων των ετών.

Αν όμως τα ποσά πληρωθούν εξ ολοκλήρου τη φετινή χρονιά, θα επιβαρύνουν το φετινό ταμειακό έλλειμμα και φυσικά θα πρέπει να βρεθούν.

Δεν θα είναι εύκολο αν το ποσό πλησιάζει το 1 δισ. ευρώ.

Αν βασιστούμε στα έσοδα από φόρους, δεν είναι έξυπνο από τη στιγμή που αρκετός κόσμος δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα και αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία κ.τ.λ.

Είναι λοιπόν λογικό η κυβέρνηση να σκέφτεται να ξαναβγεί στις αγορές για να δανεισθεί 2 - 3 δισ. ευρώ ώστε να πληρώσει πιο άνετα τα επιδικασθέντα στους δικαστικούς, ενστόλους, συνταξιούχους κ.τ.λ.

Όμως, δεν είναι τόσο απλό.

Ιδίως όταν υπάρχει το δίλημμα αν θα πρέπει να δανεισθεί ή όχι η Ελλάδα από τις αγορές όπως είχαμε αναφέρει πριν από μερικές μέρες.

Κι αυτό γιατί για να βρει λεφτά θα ασκήσει λιγότερη πίεση στην Ε.Ε. να τηρήσει την παλαιότερη υπόσχεσή της για εύρεση των 11 δισ. ευρώ που λείπουν από το πρόγραμμα προσαρμογής αφού πήγαν για την εξαγορά των ελληνικών ομολόγων στα τέλη του 2012.

Όμως, οι αγορές δεν είναι κουτές.

Γνωρίζουν ότι είναι άλλο πράγμα να δανείζεται η χώρα για να καλύψει το υφιστάμενο χρηματοδοτικό κενό του 2015 και άλλο να δανείζεται για να πληρώσει μη προϋπολογισθέντες μισθούς και συντάξεις.

Είναι κι αυτός ένας λόγος, όχι ο πιο σημαντικός, για να μην πληρωθεί εφάπαξ όλο το ποσό με το οποίο θα επιβαρυνθούν τα δημόσια οικονομικά από τις δικαστικές αποφάσεις.

Μια λύση θα ήταν να πληρωθεί το όποιο ποσό αναλογεί στη φετινή χρονιά με ρευστό και το υπόλοιπο με ομόλογα των οποίων η διάρκεια θα ξεπερνά το πρόγραμμα προσαρμογής, δηλαδή να λήγουν ιδανικά μετά το 2016.

Να είναι δηλαδή ειδικά ομόλογα 3ετίας, 4ετίας και 5ετίας.

Τα ομόλογα θα μπορούσαν να είναι κυμαινόμενου επιτοκίου και να φέρουν ανταγωνιστικό κουπόνι με βάση τον πληθωρισμό ή το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ συν ένα περιθώριο που θα γίνεται μεγαλύτερο όσο αυξάνεται η διάρκεια.

Φυσικά, όποιος κάτοχος το επιθυμεί θα μπορούσε να τα προεξοφλήσει στις τράπεζες πριν από την λήξη, αλλά θα εισέπραττε λιγότερα από την ονομαστική τους αξία.

Μ' αυτόν τον τρόπο δεν θα υπήρχε πίεση στα ταμειακά διαθέσιμα και δεν θα χρειαζόταν να βγει η χώρα στις αγορές για να βρει αυτά τα λεφτά.

Φυσικά, οι επωφελούμενοι θα θέλουν να εισπράξουν τα λεφτά άμεσα και σε ρευστό.

Όμως, δεν μπορούν να τα θέλουν όλα δικά τους με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες.

Ιδίως όταν τα λεφτά προέρχονται από δικαστικές αποφάσεις που θεωρούν ότι κάποιοι υπάλληλοι του βαθέως κράτους είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους πολίτες αυτής της χώρας.

Dr. Money