O στόχος για «ανασχηματισμό» της τρόικας!

Καλώς ή κακώς, στη συνείδηση της πλειονότητας του ελληνικού λαού η τρόικα δεν είναι συνυφασμένη με την εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών που θα διευκολύνουν τη ζωή του μεσοπρόθεσμα.

Η τρόικα είναι συνώνυμο εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής της λιτότητας, που έχει κόστος σε θέσεις εργασίας και εισοδήματα.

Η κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά και προσπαθεί, όσο μπορεί, να κρατήσει αποστάσεις ισορροπώντας μεταξύ της ανάγκης για εφαρμογή των συμφωνηθέντων, ώστε να παίρνει τις δόσεις, και της λαϊκής απαίτησης για πιο χαλαρή οικονομική πολιτική και έξοδο από το μνημόνιο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αθήνα έχει ισχυροποιήσει τη θέση της απέναντι στους εκπροσώπους των δανειστών από τη στιγμή που τα κρατικά έσοδα είναι μεγαλύτερα από τις κρατικές δαπάνες.

Όμως, άλλο ισχυροποίηση κι άλλο πλήρης απεξάρτηση από την τρόικα.

Για να συμβεί το δεύτερο η Ελλάδα δεν θα πρέπει να έχει ανάγκη τα δάνεια του EFSF και του ΔΝΤ.

Ούτε για να καλύπτει τις πρωτογενείς δαπάνες, ούτε για να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους.

Όμως, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο αυτήν τη χρονιά, αλλά η κυβέρνηση βιάζεται γιατί αντιλαμβάνεται ότι ίσως δεν έχει πολύ πολιτικό χρόνο.

Γι' αυτό έχει βάλει στόχο την έξοδο από το μνημόνιο ΙΙ, που θα γίνει πραγματικότητα μέχρι τα τέλη του 2014 αν εφαρμόσει τα εναπομείναντα προαπαιτούμενα μέτρα και εισπράξει τα λίγα δισ. ευρώ που απομένουν από το EFSF.

Tίποτε ίσως δεν συμβολίζει περισσότερο το μνημόνιο από τις επισκέψεις της τρόικας στην Αθήνα και τις συζητήσεις με τους κυβερνητικούς ιθύνοντες.

Σε αυτό προστίθεται η παρατηρηθείσα επιδείνωση του κλίματος σε παρελθούσες επισκέψεις της.

Όμως, στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα με την τρόικα ακόμη κι αν όλα πάνε καλά με τα προαπαιτούμενα και τα μέτρα για την ανακούφιση από το χρέος.

Κι αυτό γιατί το πρόγραμμα του ΔΝΤ συνεχίζεται μέχρι και το α΄τρίμηνο του 2016.

Στην κυβέρνηση έχουν κατασταλάξει ότι χρειάζονται τη βοήθεια της Γερμανίας που κινεί τα νήματα και της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες για να απαλλαγούν από την τρόικα, έτσι όπως τη γνωρίζουμε, και το ΔΝΤ.

Στις Βρυξέλλες φαίνεται να έχουν βρει ευήκοα ώτα.

Όμως, το κλειδί είναι η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε που ανησυχούν για το ενδεχόμενο να αποκτήσει η Αθήνα πλήρη ελευθερία κινήσεων στην άσκηση οικονομικής πολιτικής μετά το τέλος του μνημονίου ΙΙ.

Ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του γνωρίζουν πολύ καλά αυτές τις πτυχές.

Φαίνεται λοιπόν να επιδιώκουν τη σύμφωνη γνώμη του Βερολίνου στο σχέδιο που ετοιμάζουν με τελική κατάληξη τον «ανασχηματισμό» της τρόικας.

Το σχέδιο περιλαμβάνει χρηματοδότηση από τις αγορές με στήριξη από την Ε.Ε. μέσω της παροχής προληπτικής πιστωτικής γραμμής από το ESM από το 2015 για το εκτιμώμενο ποσό που θα λείπει.

Σ' αυτήν την περίπτωση, η τρόικα θα ανασχηματισθεί κατά κάποιον τρόπο και θα σταματήσει να έχει τον ρόλο που είχε μέχρι σήμερα και φυσικά δεν θα μας επισκέπτεται τόσο συχνά όπως στο παρελθόν.

Δεν αποκλείεται λοιπόν ο κ. Σαμαράς να το θέσει υπόψη του κ. Σόιμπλε -αν άλλοι δεν το έχουν ήδη κάνει- στο περιθώριο της σημερινής συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στη Λισαβόνα.

Aκόμη κι αν δεν το κάνει, θα έχει άλλες ευκαιρίες για να το πράξει ο ίδιος.

Το σίγουρο είναι ο στόχος.

Ο «ανασχηματισμός» της τρόικας με τη βοήθεια του Βερολίνου σε συνδυασμό με την ανακούφιση της Ελλάδας από το μεγάλο δημόσιο χρέος.

Dr. Money